حکیمی فرزند را چنین پند داد:

 

ای فرزند !

 

هزار حکمت آموختم و از آن هزار حکمت ٬ چهارصد بر گزیدم و از آن چهارصد ٬ هشت حکمت را برگزیدم که اگر آن را به کارگیری ٬ هیچ مشکلی تو را پیش نیاید.

دو چیز را فراموش مکن: اول خدا را ٬ دوم مرگ را.

دو چیز را فراموش کن: اول کسی که به تو بدی کرد. دوم کسی که به او نیکی کردی.

اما چهار تای دیگر:

اول: اگر به خانه ای وارد شدی نگهدار چشم را.

دوم: اگر بر مجلسی وارد شدی نگهدار زبان را.

سوم: اگر بر سفره ای وارد شدی نگهدار شکم را.

چهارم: اگر بر نماز ایستادی نگهدار دل را.