پدیده یا بیماری رینود چیست؟

سندرم رينود

علت سفیدشدن انگشتان دست چیست؟


پدیده رینود (Raynaud's phenomenon) یک بیماری است و در اثر تغییرات دما (سرد و گرم شدن هوا) و یا تغییرات روحی، رنگ انگشتان دست و یا پا تغییر می کند.


پدیده رینودگرفتگی غیرعادی رگ های خونی باعث کاهش جریان خون به بافت های موضعی می شود و در نتیجه رنگ پوست تغییر می کند.

در ابتدا به علت کاهش جریان خون در رگ ها (عروق خونی)، انگشتان دست سفید می شوند.

سپس به علت کمبود طولانی مدت اکسیژن در بافت، انگشتان کبود (آبی) می شوند.

در آخر به علت باز شدن عروق خونی، گرگرفتگی رخ می دهد و انگشتان قرمز می شوند.

این تغییر رنگ ها (از سفید به آبی و از آبی به قرمز) بیشتر اوقات در اثر هوای سرد رخ می دهد.

 

 

بیماری رینود شرایطی است که طی آن قسمت‌هایی از بدن مانند انگشتان دست و پا، نوک بینی و گوش‌ها بی‌حس و سرد می‌شوند. در رینود عروق خونی انگشتان دست و پا، بینی و گوش درگیر می‌شوند. استرس و سرما...


بیماری رینود شرایطی است که طی آن قسمت‌هایی از بدن مانند انگشتان دست و پا، نوک بینی و گوش‌ها بی‌حس و سرد می‌شوند. در رینود عروق خونی انگشتان دست و پا، بینی و گوش درگیر می‌شوند.

استرس و سرما از جمله عوامل مستعد کننده بیماری هستند. این بیماری میان زنان شایع‌تر است.

اگر چه می‌توان این مشکل را کاهش داد، اما درمان آن با توجه به شدت و شرایط متفاوت است.

نشانه‌های بیماری

رینود چیزی بیش از احساس سرما در دست و پاست و با سرمازدگی نیز تفاوت دارد. علائم آن نیز با توجه به شرایط بیماری، شدت و مدت زمان آن متفاوت است. اما علائمی شایع در این بیماری وجود دارند از جمله سردی انگشتان دست و پا، تغییر رنگ پوست در واکنش به سرما یا استرس، احساس سوزش و کرختی به دنبال گرم کردن یا از بین رفتن استرس.

هنگامی که با این مشکل روبه‌رو می‌شوید، نواحی درگیر ابتدا سفید می‌شوند. سپس کبود شده و احساس کرختی و سرما می‌کنند. البته این حالات و شرایط برای همه افراد یکسان نبوده و لازم نیست همه به یک صورت این مشکل را تجربه کنند.

گاهی اوقات با شروع مشکل، تنها یک یا دو انگشت درگیر می‌شود و لزوما نیز همیشه به یک حالت بروز نمی‌کند. اگرچه رینود اغلب، انگشتان دست و پا را درگیر می‌کند، اما سایر اندام‌ها مانند بینی، لب و گوش‌ها هم ممکن است درگیر شوند. البته لازم به یادآوری است، حمله رینود ممکن است کمتر از یک دقیقه طول بکشد یا ساعت‌ها ادامه پیدا کند.

افرادی نیز رینود را همراه با دیگر بیماری‌ها تجربه خواهند کرد و به همین دلیل نشانه‌هایی مرتبط با بیماری زمینه‌ای نیز خواهند داشت.

در حقیقت پزشکان رینود را به دو دسته اولیه و ثانویه تقسیم می‌کنند. در رینود ثانویه سایر بیماری‌ها زمینه‌ساز بروز این اختلال هستند.

علل بروز رینود

پزشکان به درستی علت حملات رینود را نمی‌دانند، اما به نظر می‌رسد رگ‌های خونی دست و پا در برابر هوای سرد یا استرس واکنش نشان دهند.

عواملی وجود دارند که احتمال بروز رینود اولیه را افزایش می‌دهند از جمله:

*‌ جنسیت: رینود زنان را بیش از مردان درگیر می‌کند.

*‌ سن: اگرچه در هر سنی ممکن است این شرایط به وجود آید، اما رینود در سنین بین 15 تا 30 سال بیشتر پیش می‌آید.

*‌ محل زندگی: افرادی که در مکان‌های سرد زندگی می‌کنند، بیشتر در معرض این شرایط خواهند بود.

*‌ سابقه خانوادگی: حدود یک سوم افرادی که رینود را تجربه می‌کنند، یکی از اعضای درجه یک خانواده‌شان هم به این مشکل مبتلاست.

عواملی هم سبب بروز رینود ثانویه خواهد بود:

*‌ بیماری‌هایی خاص: ممکن است سبب بروز مشکل شود.

*‌ مشاغل خاص: به عنوان مثال کارهایی که ضربات تکراری و دائمی دارند.

*‌ قرار گرفتن در معرض موادی خاص: سیگار کشیدن و استفاده از داروهایی که رگ‌های خونی را تحت تاثیر قرار می‌دهند نیز ممکن است خطر ابتلا به رینود را افزایش ‌دهند.

شیوه زندگی برای کاهش مشکلات

با به کارگیری شیوه‌هایی ساده می‌توانیم حملات رینود را کاهش دهیم و احساس بهتری داشته باشیم؛ به عنوان مثال ترک سیگار، ورزش منظم، کنترل استرس، محافظت از دست‌ها و پاها و کاهش عوامل ایجاد خطر از جمله این موارد هستند.

اگر حمله ایجاد شد، چه کار باید کرد؟

اولین و مهم‌ترین اقدامی که در این موقعیت باید انجام شود گرم نگه داشتن دست، پا یا هر عضو درگیری است، بنابراین به محیطی گرم‌تر بروید و دستان خود را زیر بغل تان بگذارید تا گرم شوند. انگشتان دست و پای خود را تکان دهید. آب ولرم – نه داغ – روی انگشتان خود بریزید و آن ها را ماساژ دهید.

اگر شرایطی استرس آفرین موجب بروز این مشکل شده، بهتر است با ترک محیط و آرام کردن خود، مشکل را بهبود بخشید.

پیشگیری

رینود پدیده‌ای است که می‌توانید جلوی آن را بگیرید :

- زمانی که بیرون از خانه و در محیط باز هستید، لباس گرم و مناسب بپوشید.

- در فصل زمستان استفاده از شال، دستکش، جوراب، کلاه و چکمه را فراموش نکنید.

- داخل خانه و در فضای بسته هم مراقب باشید؛ به عنوان مثال، هنگامی که از داخل یخچال یا فریزر مواد غذایی را خارج می‌کنید، بهتر است از دستکش استفاده کنید.

- در نهایت اگر امکانش را دارید، برای زندگی به مکانی با آب و هوای معتدل ‌تر بروید

افراد در معرض خطر

اغلب زنان را در سنین 20 تا 40 سالگی گرفتار می کند.

افراد دارای بیماری های روماتوئید (روماتیسم)

 

علل

هنگامی که پدیده رینود به تنهایی رخ دهد، به نام پدیده رینود اولیه خوانده می شود.

اما اگر در اثر بیماری دیگری رخ دهد، به نام پدیده رینود ثانویه خوانده می شود.

عدم کنترل اعصاب عروق خونی و حساسیت اعصاب به سرما به عنوان علل رینود به حساب می آیند.

تغییر رنگ انگشتان در نتیجه گرفتگی عضلات دیواره عروق خونی و به دنبال آن اتساع ناگهانی عروق می باشد

عواملی که باعث پدیده رینود می شوند

- بیماری های روماتیسمی از قبیل: اسکلرودرمی، آرتریت روماتوئید و لوپوس

- عدم تعادل هورمونی (کم کاری تیروئید و کارسینوئید)

- تروما (آسیب روانی)

- سندرم شوگرن

- سرمازدگی

- داروها (آمفتامین برای تنگ شدن شریان ها، پروپارانولول، استروژن بدون پروژسترون اضافی، بلئومایسین که در درمان سرطان استفاده می شود و ارگوتامین که برای سردرد استفاده می شود)

- نیکوتین و بیماری بورگر ( Buerger)

- به ندرت در مبتلایان به سرطان

- آسیب های مکرر (به خصوص از ارتعاشات) مانند: افرادی که دائما در حال تایپ کردن و نواختن پیانو می باشند.

- سندروم خروجی قفسه سینه

پدیده رینود

علائم

بیماران مبتلا به پدیده رینود ثانویه، می توانند دارای علائم بیماری زمینه ای باشند.

علائم این پدیده بستگی به شدت گرفتگی عروق دارد.

بیشتر بیماران دارای نوع خفیف، دچار تغییر رنگ پوست در اثر سرما می شوند. آنها همچنین ممکن است دچار بی حسی و سوزن سوزن شدن انگشتان گردند.

هنگامی که گرفتگی عروق خونی مداوم شود، اعصاب حسی نسبت به کمبود اکسیژن برانگیخته شده و می تواند باعث درد انگشتان شود.

هنگامی که ذخیره اکسیژن در بافت کم شود، به ندرت می تواند باعث زخم شدن انگشتان گردد. انگشتان زخمی می توانند عفونی گردند.

اگر کمبود اکسیژن همچنان ادامه داشته باشد، قانقاریای انگشتان (از بین رفتن بافت) می تواند رخ دهد.

بینی، گوش ها و زبان کمتر زخمی می شوند. این مناطق تنها می توانند درد و بی حسی را تجربه کنند.

 

تشخیص

در افرادی که دچار تغییر رنگ پوست در اثر سرما می شوند، تشخیص رینود کار سختی نیست.

برخی اوقات با استفاده از وسایل بزرگنمایی، مویرگ های اطراف ناخن بیمار قابل مشاهده می باشد.

حالت غیرطبیعی مویرگ های اطراف ناخن، نشاندهنده بیماری روماتیسمی می باشد.

در رینود، آزمایش خون برای تشخیص استفاده نمی شود.

برخی پزشکان، برخی آزمایشات خون را برای رد کردن بیماری های مرتبط با روماتیسم و تیروئید تجویز می کنند.

اگر عروق خونی کاملا بسته شوند، قانقاریا و زخم های پوستی رخ می دهد

درمان

هدف از درمان کنترل و جلوگیری از سرد شدن، زخم شدن و عفونی شدن انگشتان دست و پا می باشد.

این بیماران نباید داروهایی را که باعث تشدید گرفتگی عروق می شوند، مصرف کنند. این داروها شامل: داروهای کنترل وزن، داروهای مقابله با سرما، پزودوافدرین، مسدود کننده های بتا، داروهای افزایش فشار خون و بیماری قلبی، آتنولول، متوپرولول، نادولول و پروپرانولول هستند.

پماد نیتروگلیسرین برای افزایش ذخیره خون استفاده می شود.

بیماران با علائم مزمن و آزاردهنده ممکن است با مصرف داروهای خوراکی گشاد کننده عروق بهبود یابند.

داروهایی که به رقیق شدن خون کمک می کنند، عبارتند از: دوزهای پایین آسپرین و دی پیرایدامول.

برخی از بیماران از داروی پنتوکسی فیلین استفاده می کنند. این دارو باعث می شود گلبول های قرمز خون انعطاف پذیرتر شوند و در نتیجه گردش خون بهتر صورت گیرد.

اگر این بیماری شدید شود، منجر به قانقاریا (مردن بافت) می گردد. در این مورد از عمل جراحی اعصاب که به نام: سمپاتکتومی خوانده می شود، استفاده می کنند. در این عمل جراحی، عصبی که انقباض عروق را تحریک می کند، قطع می شود.

 

پیشگیری

- گرم نگاه داشتن اندام: پوشیدن لباس گرم در هوای سرد بسیار مهم است. پوشیدن دستکش می تواند مفید باشد.

- کافئین مثل قهوه مصرف نکنید.

- لباس و کفش راحت و جوراب پشمی بپوشید.

- پابرهنه راه نروید.

- از فشردن عروق خونی توسط باندهای محکم مچ دست و یا پا باید دوری کنید.

- بیماران باید از دست ها و پاهایشان مراقبت کنند. هر گونه زخم و یا عفونتی را باید به سرعت درمان کنند تا از عفونت های جدی تر جلوگیری شود.

- از استرس روحی و وسایلی که دستان شما را می لرزاند باید دوری کنید.

- سیگار کشیدن را ترک کنید و در معرض دود سیگار قرار نگیرید. مواد شیمیایی موجود در دود تنباکو باعث تنگ شدن عروق خونی و آترواسکروزیس می شود و باعث کمبود ذخیره اکسیژن در بافت می گردد.

- مراقبت از ناخن ها نیز لازم است.

 

عوارض

- اگر عروق خونی کاملا بسته شوند، قانقاریا و زخم های پوستی رخ می دهد.

- کاهش مداوم جریان خون باعث باریک شدن و مخروطی شدن انگشتان، نرم شدن و براق شدن پوست و کاهش رشد ناخن ها می شود.

سیستم فوريت‌هاي پزشکي پيش بيمارستاني در سطح دنیابه دو دسته عمده تقسیم می‌شوند

سیستم فوريت‌هاي پزشکي پيش بيمارستاني در سطح دنیابه دو دسته عمده تقسیم می‌شوند

Franco-German-1

 Americo -England .-2

در سيستم Franco-German

 امکانات و تجهيزات در صحنه بر بالين بيمار برده و از حضور پزشک در آمبولانس‌ها استفاده مي شود.

در سيستم Americo -England

که سيستم اورژانس ايران در شروع راه اندازي از اين دسته بود، تکنسين‌هايي که دوره هاي اوليه فوريت‌هاي پزشکي را آموزش ديدند، در صحنه حاضر می‌شوند،بيمار يا مصدوم را دريافت مي کنند و اقدامات اوليه را انجام داده و سپس آن‌ها را به مرکز مجهز يا همان بيمارستان انتقال مي دهند.

ارائه کنندگان خدمات EMS :
در نقاط مختلف جهان ارائه خدمات پيش بيمارستانی تحت پوشش دولت‌ها، مراکز خصوصی و.... و به روش‌های مختلف صورت می‌گيرد. انواع اين روش‌ها عبارتند از:
1- EMS دولتی:
در اين روش آمبولانس‌ها و پرسنل EMS به‌صورت مجزا يا در کنار پايگاه‌های پليس يا آتش‌نشانی به شکل منطقه‌ای يا محلی با حمايت مالی دولتی فعاليت می‌کنند. (مانند ايران و...) در انگلستان اين‌‌گونه خدمات فقط در شهرهای بزرگ ارائه می‌شوند.
2- خدمات EMS در کنار پليس يا آتش‌نشانی:
در بسياری از مناطق مانند امريکا، فرانسه، آلمان و ژاپن، اولين گروه حاضر در صحنه حادثه آتش‌نشان‌ها هستند. در اين روش آمبولانس‌ها تحت پوشش آتش‌نشانی يا پليس فعاليت می‌کنند و در صورت لزوم از آمبولانس‌ها برای انتقال مصدومان به مراکز درمانی استفاده می‌کنند.
3- EMS داوطلبانه:
در برخی مناطق، خدمات درمانی اورژانس و انتقال بيماران برپايه استفاده از گروه‌های داوطلب شکل گرفته است.
اين گروه‌ها ممکن است با يک سرويس آتش‌نشانی داوطلبانه نيز مرتبط بوده هر دوی خدمات را ارائه نمايند. گاهی در برخی حوادث ويژه (مثلاً مسابقات ورزشی المپيک و...) تيم‌ها و گروه‌های امدادرسان داوطلبانه طراحی می‌شوند.
جمعيت صليب سرخ و هلال احمر، خدمات پيش بيمارستانی را در بسياری کشورها، به کمک داوطلبان انجام می‌دهند.
4- خدمات آمبولانس خصوصی:
در اين روش، شرکت‌های خصوصی با استخدام پرسنل و به کارگيری وسايل خود، اين خدمات را در چارچوب توافق‌نامه‌ها و قوانين دولتی و ايالتی ارائه می‌کنند. اين شرکت‌ها همچنين در قراردادهای مختلف، خدمات EMS را جهت مسابقات، همايش‌ها و.... فراهم می‌آورند.
5- خدمات اورژانس ترکيبی (combined)
در اين روش، خصوصيت ويژه پرسنل اين است که تمامی افراد تيم، علاوه بر خدمات EMS، خدمات پليس و آتش‌نشانی را نيز آموزش ديده و ارائه می‌کنند و اين وظايف را در مراکز پرجمعيت، فرودگاه‌ها و حتی شهرهای کوچک برعهده می‌گيرند. اين توانايی ويژه در پرسنل با صرف منابع و بودجه محدود، موجب می‌شود که در تمامی حوادث بحرانی يک تيم چند منظوره در صحنه حاضر شود.
6- خدمات EMS با پشتيبانی بيمارستانی (hospital-based)
در بسياری از مناطق، بيمارستان‌ها خود، خدمات پيش بيمارستانی را به شهر يا ساير مناطق مجاور نيازمند به خدمات EMS ارائه می‌کنند. نوع خدمات ارائه شده و تجهيزات آمبولانس اعزامی، به نوع خدمات تخصصی آن مرکز درمانی بستگی خواهد داشت.

نقش کمبود پتاسیم در ابتلا به دیابت

 

 

پژوهشگران آمریکایی احتمال می‌دهند که کمبود پتاسیم، عامل اصلی دو برابر بودن جمعیت سیاه‌پوست آمریکایی مبتلا به دیابت نوع 2 در قیاس با سفیدپوستان این کشور است. پژوهشگران دانشگاه جان هاپکینز معتقدند این بدان معنا نیست که مردم باید دائما مکملهای پتاسیم مصرف کنند اما با این وجود کمبود پتاسیم در خون یکی از خطرات فاکتورهای ابتلا به دیابت است، هر چند هنوز نمی‌توان در خصوص پیشگیری از ابتلا به این بیماری با مصرف مکمل‌های پتاسیم نظر قطعی داد. نتایج این تحقیق در مجله آمریکایی تغذیه بالینی منتشر و بر اساس آن مشخص شد خون افراد سیاهپوست امریکایی دارای سطح کمتری از پتاسیم است؛ ماده‌ای که در موز، ماست و طالبی به وفور یافت می‌شود. به طور متوسط نژاد سیاهپوستان آمریکایی موفق به تامین نیمی از پتاسیم مورد نیاز و توصیه شده توسط متخصصان هستند.

..:::: کیوی بر عملکرد ماهیچه‌ها موثر است ::::..

مصرف کیوی می‌تواند عملکرد عضلات را تحت تاثیر قرار دهد. محققان دانشگاه اوتاگو در تحقیقات خود دریافتند مصرف روزانه ویتامین C معادل خوردن دو کیوی در روز می‌تواند برای حفظ سطح مطلوب عضلات موثر باشد. آنها با اشاره به نتایج پژوهش انجام شده اظهار کردند: مصرف ویتامین C در عملکرد ماهیچه‌های عضلاتی بسیار مهم است. خوردن غذاهایی مانند کیوی با ارزش ویتامین C، روشی ایده آل برای حفظ سلامت ماهیچه‌هاست. بسیاری از افراد تصور می‌کنند تمام میوه‌ها و سبزیجات به یک اندازه قادر به تامین ویتامینC بدن هستند، اما این مطلب نمی‌تواند درست باشد. محققان توصیه می‌کنند افراد باید نیاز روزانه ویتامین C را با مواد غذایی همچون کیوی تامین کنند. این مطالعه در مجله Clinical Nutrition منتشر شده است.

..:::: سلول‌های سرطانی در چنگال نانوصلیب‌ها ::::..

دانشمندان در تلاش برای استفاده از نانوذرات پلاسمونیکی در درمان سرطان هستند که به موجب آن انرژی نور به منظور کشتن سلول‌های سرطانی به گرما تبدیل می‌شود. مزیت چنین درمان‌هایی این است که باعث بروز اثرات جانبی که در شیمی‌درمانی وجود دارد، نمی‌شوند. اکنون «مینگ یونگ هان» در موسسه «A*STAR» و همکارانش، نانوصلیب‌های پلاسمونیکی طلایی ساخته‌اند که برای از بین بردن سلول‌های سرطانی بسیار مناسب هستند. گروه مذکور سودمندی این نانوصلیب‌ها را با استفاده از آنها در کشتن سلول‌های سرطان ریه به نمایش گذاشتند.
به طور کلی، نانوساختارهای فلزی یا پلاسمونیکی فرکانس ویژه‌ای دارند که در آن نور الکترون‌های نزدیک به سطح‌ خود را تحریک می‌کند. حرکت جمعی این الکترون‌ها یا تشدید در این فلزها منجر به تبدیل انرژی نور به گرما می‌شود. طول ‌موجی که در آن تشدید اتفاق می‌افتد، به شکل و اندازه این نانوساختارها بستگی دارد. در کاربردهای زیستی، این طول ‌موج باید در محدوده فروسرخ نزدیک تا میانه باشد، زیرا بافت برای این طول‌ موج‌ها شفاف است. بر اساس این ملزومات، این پژوهشگران تصمیم گرفتند نانوصلیب‌های طلایی بسازند. با این حال در سنتزهای معمولی، طلا معمولا به شکل نانومیله رشد می‌کند. این پژوهشگران برای ساخت نانوصلیب‌ها، یون‌های مسی به محلول اضافه کردند. به کارگیری مقادیر کوچک مس باعث دوقلویی شدن ساختار بلوری طلا می‌شود که منجر به رشد بازوهای جانبی از وجوه بلور می‌شود. «هان» می‌گوید: این ساختار طلایی متقاطع منحصر به فرد می‌تواند باعث تحریک چند جهتی برای رسیدن به تشدید پلاسمونیکی قوی در بازه فرکانسی فروسرخ نزدیک و میانه شود. این کار تا درجه زیادی توان لیزری مورد نیاز برای درمان فوتوگرمایی سرطان را در مقایسه با نانومیله‌ها کاهش می‌دهد.
این پژوهشگران، عملکرد نانوصلیب‌های طلایی‌ خود را با تغییر سطوح آنها و پیوند دادن آن با سلول‌های سرطان ریه انسان تست کردند. هنگامی که آنها تحت تابش لیزری فروسرخ نزدیک با توان‌های نسبتا متوسط 2.4 W/cm2 به مدت 30 ثانیه قرار گرفتند، تمام سلول‌های سرطانی کشته شدند. اکنون این پژوهشگران مشغول ارائه طرحی برای تست تأثیر این نانوصلیب‌های طلا روی مدل‌های حیوانی در آزمایش‌های آتی هستند. کاربردهای دیگری نیز برای این نانوصلیب‌های طلا امکان‌پذیر است؛ مانند تصویربرداری فوتوگرمایی که در آن مقادیر کوچک نور به گرمای موضعی تبدیل می‌شود، یا گندزدایی سطوح. «هان» می‌گوید: در حال حاضر، ما در حال مطالعه نانوصلیب‌های طلا برای تخریب فوتوگرمایی سوپرباگ‌ها یا باکتری‌های سخت جان روی زیست‌فیلم‌ها هستیم. این پژوهشگران، جزئیات نتایج کار تحقیقاتی خود را در «Journal of the American Chemical Society» منتشر کرده‌اند.



دارو138- تازه‌هاي درماني نشانگان روده تحريك‌پذير

نشانگان روده تحريك‌پذير، يک اختلال شايع عملکردي دستگاه گوارش است که در سنين 30 تا 50 سالگي بيشترين شيوع را دارد. متاسفانه تشخيص قطعي نشانگان روده تحريك‌پذير دشوار است و درمان تاييدشده‌اي براي آن وجود ندارد، بنابراين استراتژي‌هاي درماني با هدف کنترل علايم بيماري و بهبود کيفيت زندگي بيمار تعيين مي‌شوند. گزينه‌هاي غيردارويي نظير رژيم‌هاي غذايي خاص، ورزش، تکنيک‌هاي آرام‌سازي و طب‌سوزني مورد استفاده بسياري از اين بيماران هستند. درمان‌هاي دارويي نيز براي نشانگان روده تحريك‌پذير مطرح هستند؛ داروهاي ضداسهال، ملين‌ها، پروبيوتيک‌ها، آنتي‌کولينرژيک‌ها، ضدافسردگي‌ها، آنتي‌بيوتيک‌ها و دارويي با نام ليناکلوتايد که اخيرا از سوي FDAتاييد شده است. نشانگان روده تحريك‌پذير به 2 الگوي يبوست غالب و اسهال غالب طبقه‌بندي مي‌شود. برخي بيماران نيز دوره‌هاي متناوب اسهال و يبوست را تجربه مي‌کنند. نشانگان روده تحريك‌پذير با طيف گسترده‌اي از علايم همراه است. شکايت کلي بيماران، کرامپ و درد شکمي است. اتساع شکم، نفخ و تغيير عادات اجابت مزاج از علايم ديگر اين بيماري هستند. از آنجا که علت بروز نشانگان روده تحريك‌پذير نامشخص است، درمان قطعي براي آن مورد تاييد قرار نگرفته، بنابراين گزينه‌هاي درماني در درجه اول طبق علايم خاص هر بيمار انتخاب مي‌شوند.

دارو136- نگاهي به بدخيمي پانکراس و درمان هاي دارويي مورد استفاده در آن

بدخيمي پانکراس، به دليل نداشتن علايم باليني در مراحل ابتدايي بيماري، معمولا در مراحل پيشرفته تشخيص داده مي‌شود. تنها در کشور ايالات متحده براي سال 2012 ميلادي بيش از 43 هزار مورد جديد بدخيمي پانکراس و 37 هزار مورد مرگ ناشي از آن پيش‌بيني شده بود. بنابراين، نياز به تشخيص زودرس اين بدخيمي و شروع هر چه سريع‌تر درمان مناسب اجتناب‌ناپذير است. در بدخيمي پانکراس، برداشتن ضايعه با جراحي تنها گزينه درماني مورد تاييد است. شيمي‌درماني و راديوتراپي درمان‌هاي همراهي هستند که ممکن است براي بيمار سودمند باشند. در کل، درمان بدخيمي پانکراس براساس مرحله بيماري، قابل‌برداشت بودن يا نبودن ضايعه و نيز وضعيت متاستاز تعيين مي‌شود.

تاییدیه154- راویکتی

سازمان غذا و داروی آمریکا اخیرا گلیسرول فنیل بوتیرات با نام تجاری راویکتی (Ravicti) را برای درمان برخی اختلالات مزمن چرخه اوره در بیماران بالای 2 سال مورد تایید قرار داده است. اختلالات چرخه اوره& گروهی از بیماری های ژنتیکی هستند که در نتیجه کمبود آنزیم های خاصی که در چرخه اوره درگیرند، ایجاد می شوند. زمانی که پروتئین مواد غذایی جذب و در بدن شکسته می شود، نیتروژن به عنوان ماده زائد تولید می شود. چرخه اوره، نیتروژن را از خون بر می دارد و آن را به اوره تبدیل می کند و این ماده از طریق ادرار از بدن دفع می شود. در مبتلایان به چرخه اوره، نیتروژن در بدن تجمع می یابد و به شکل آمونیاک باقی می ماند. این ماده ممکن است به مغز برسد و باعث آسیب مغزی، کما یا مرگ شود. راویکتی مایعی است که سه بار در روز همراه با غذا خورده می شود و به دفع آمونیاک از بدن کمک می کند. این دارو برای بیمارانی که اختلال چرخه اوره در آن ها با رژیم های بدون پروتئین یا مکمل های آمینواسید کنترل نمی شود، تجویز می شود. اثربخشی و ایمنی راویکتی در مطالعه ای با شرکت 44 بیمار تحت درمان با بوفنیل (Buphenyl) –داروی دیگری که برای کنترل اختلالات چرخه اوره تایید شده است- مورد بررسی قرار گرفت. شایع ترین عوارض گزارش شده در بیماران دریافت کننده راویکتی عبارتند از: اسهال، نفخ و سردرد.

تاییدیه153- پوماليست

سازمان غذا و داروي آمريکا (FDA)، به تازگي پوماليدومايد (pomalidomide) با نام تجاري پوماليست (Pomalyst) را براي درمان آن گروه از مبتلايان به مولتيپل ميلوما که بيماري آنها پس از درمان با ساير داروهاي ضدسرطان پيشرفت کرده، مورد تاييد قرار داده است. مولتيپل ميلوما، نوعي بدخيمي خوني است که بيشتر سالمندان را گرفتار مي‌کند. براساس آمارهاي اعلام‌شده از سوي انستيتو ملي سرطان، سالانه حدود 10 هزار نفر از مردم آمريکا به دنبال ابتلا به مولتيپل ميلوما جان خود را از دست مي‌دهند. پوماليست، قرصي است که با تحريک دستگاه ايمني بدن باعث تخريب سلول‌هاي بدخيم مي‌شود و رشد آنها را مهار مي‌کند. اين دارو در بيماراني که پيش‌تر حداقل دو درمان ديگر، يعني لناليدومايد و بورتزوماب را دريافت کرده‌ و به اين درمان‌ها پاسخ نداده‌اند و بيماري آنها پس از گذشت 60 روز از آخرين درمان عود کرده است، تجويز مي‌شود. پوماليست، دومين دارويي است که طي يک سال اخير براي درمان مولتيپل ميلوما از سوي FDA مورد تاييد قرار گرفته است. در جولاي سال 2012 ميلادي، FDA کارفيلزوماب را براي درمان مولتيپل ميلوما تاييد كرده بود. اثربخشي و ايمني پوماليست در يک مطالعه باليني با شرکت 221 بيمار مبتلا به مولتيپل ميلوماي عودکننده يا راجعه مورد بررسي قرار گرفت. طراحي مطالعه براي تعيين تعداد بيماراني بود که بدخيمي آنها پس از درمان با اين دارو نسبتا يا کاملا از بين مي‌رفت.

تاییدیه152- گاتکس

سازمان غذا و داروي آمريکا اخيرا تدوگلوتايد (teduglutide) با نام تجاري گاتکس(Gattex) را براي درمان بزرگسالان مبتلا به نشانگان روده کوتاه که نيازمند تغذيه متداول داخل وريدي هستند مورد تاييد قرار داده است. نشانگان روده کوتاه بيماري‌اي است که متعاقب برداشتن کل يا بخشي از روده کوچک يا بزرگ عارض مي‌شود. از دست رفتن بخش قابل‌توجهي از روده باعث سوء جذب مايعات و موادغذايي مورد نياز بدن مي‌شود. در نتيجه، اين بيماران اغلب براي بقا به تغذيه وريدي نياز دارند. گاتکس به شکل تزريق يک‌بار در روز باعث بهبود جذب مايعات و موادمغذي از روده مي‌شود و حجم و دفعات نياز بيمار به تغذيه وريدي را کاهش مي‌دهد. اين سومين داروي مورد تاييد FDA براي درمان بزرگسالان مبتلا به نشانگان روده کوتاه است. قبل از اين سوماتروپين(زوربتيو)و گلوتامين(نوترستور) در سال‌هاي 2003 و 2004 ميلادي مورد تاييد FDA قرار گرفته بودند. ايمني و اثربخشي گاتکس در 2 مطالعه باليني مورد بررسي قرار گرفت. بيماران به طور تصادفي تحت‌درمان با گاتکس يا دارونما قرار گرفتند. مطالعه براي مشخص کردن تعداد بيماراني بود که پس از 20 هفته (در مطالعه اول) و پس از 24 هفته(در مطالعه دوم) درمان با گاتکس حداقل 20 درصد کاهش در تغذيه وريدي مورد نيازشان گزارش شده است. 46درصد (در مطالعه اول) و 63 درصد (در مطالعه دوم) از بيماران تحت‌درمان با گاتکس پاسخ دهي درماني داشتند.

تاییدیه151- ايکلوزيگ

سازمان غذا و داروي آمريکا اخيرا پوناتيناب (ponatinib) با نام تجاري ايکلوزيگ(Iclusig) را براي درمان لوسمي ميلوييد مزمن (CML) و لوسمي لنفوبلاستيک حاد (ALL) کروموزوم فيلادلفيا مثبت مورد تاييد قرار داده است. اظهارنظر اعلام شده در مورد ايکلوزيگ، 3 ماه زودتر از موعد مقرر بود. اين دارو پروتئين‌هاي خاصي را که در ساخت سلول‌هاي سرطاني دخيل هستند، بلوک مي‌کند. ايكلوزيگ به صورت يک‌بار در روز براي درمان بيماران در فاز مزمن يا فاز پيشرونده CML و نيز ALL کروموزوم فيلادلفيا مثبتي که به داروهاي گروه مهارکنندگان تيروزين‌کيناز مقاوم شده‌اند تجويزمي‌شود. اين دارو سلول‌هاي بدخيمي را هدف قرار مي‌دهد که داراي متاسيون خاصي(T315I) هستند. اين متاسيون عامل مقاوم شدن سلول‌ها به داروي مهارکننده تيروزين کيناز است. ايکلوزيگ سومين داروي مورد تاييد براي درمان CML و دومين داروي تاييدشده براي درمان ALL در سال 2012 است.FDA در سپتامبر 2012 بسوتينيب (bosutinib)با نام تجاري بسوليف و در اکتبر 2012 اماستاکسين مپسوکسينات با نام تجاري سينريبو را براي درمان فازهاي مختلف CML مورد تاييد قرار داده بود. مارکيبو (Marqibo) نيز در آگوست 2012 براي درمان ALL کروموزوم فيلادلفيا منفي تاييد شده بود.

..:::: تغییر سطح کلسترول خون با تغییر فصل ::::..

محققان دریافتند سطح کلسترول خون با فرا رسیدن فصل زمستان افزایش و با گرم شدن هوا کاهش می‌یابد. محققان برزیلی بر اساس تحقیقات جدید دریافتند سطح کلسترول خون در فصول مختلف تغییر پیدا می‌کند. "دکتر فیلیپ مور" در دانشگاه کامپیناس برزیل اظهار کرد: هرچند مشخص نیست که این تغییرات منجر به خطر حمله قلبی و سکته مغزی شود ولی توصیه می‌شود افراد در زمستان، مراقب سطح کلسترول خون خود باشند چون ممکن است این تغییر موجب چنین خطراتی شود. وی افزود: این تغییرات به دلیل تغییر در رژیم غذایی، فعالیت بدنی کم و کمبود ویتامین D به دلیل کاهش قرار گرفتن در معرض نور خورشید ایجاد می‌شود. در زمستان، افراد غذاهای چرب وکالری بیشتری دریافت می‌کنند، فعالیت بدنی کمتری انجام می‌دهند و همچنین بیشتر مستعد ابتلا به آنفلوآنزا و سرما خوردگی هستند که تمامی این موارد بر سطح کلسترول تاثیر دارد.
تیم تحقیقاتی این مطالعه، اطلاعات بیش از 22 هزار و 700 نفر را در مرکز مراقبت‌های اولیه در کامپیناس برزیل جمع آوری کردند و دریافتند سطح لیپو پروتئین در زمستان به طور متوسط 7 میلی گرم در دسی لیتر است که این مقدار درمقایسه با تابستان 8 درصد افزایش یافته است. در طول تابستان، چربی خوب (HDL) بدن حدود 9درصد افزایش و تری گلیسیرید حدود 5 درصد افزایش پیدا می‌کند و در مناطقی که در زمستان و تابستان تغییرات آب وهوایی زیادی دارند این تغییرات در کلسترول را شاهد خواهیم بود. یافته‌های این تحقیق در نشست سالانه کالج متخصصان قلب امریکا در سانفرانسیسکو ارائه شده است.



..:::: دستگاه تست تنفس، جایگزین آندوسکوپی در تشخیص سرطان معده ::::..

دانشمندان موفق به توسعه تست تنفسی با قابلیت تشخیص 90 درصدی نشانه‌های شیمیایی سرطان معده شدند. این تست شامل استفاده از چندین حسگر برای تشخیص ذرات کوچک شیمیایی در بازدم افراد است که می‌تواند ابتلای فرد به سرطان را در مراحل اولیه تشخیص دهد. پروفسور «حسام هایک» محقق ارشد این تحقیق از موسسه Technion‌ خاطرنشان می‌کند: تست تنفس می‌تواند جایگزین مناسبی برای روش تهاجمی و هزینه بر اندوسکوپی باشد که شامل فرستادن یک لوله طولانی انعطاف پذیر وارد دستگاه گوارش و بررسی وضعیت معده است.
روش تست تنفس جدید، شامل استفاده از حسگرهایی برای تشخیص ذرات بسیار کوچک مواد شیمیایی در بازدم افراد است که از تومورهای سرطانی نشأت می‌گیرند. مرحله نخست آزمایش بالینی روش تست تنفس نانومواد با حضور 130بیمار با موفقیت انجام شده است و می‌توان در آینده از این روش ب عنوان روش غربالگری برای تشخیص زودهنگام سرطان معده استفاده کرد. پیش از این نیز نتایج تحقیقاتی در خصوص استفاده از سگ‌های ابربویاب با قابلیت شناسایی نشانه‌های خاص انواع مختلف سرطان مثانه، پوست، ریه و تخمدان ارائه شده بود؛ محققان امیدوارند که ترکیبات خاص سرطان بتواند به توسعه حسگر جدید با قابلیت تشخیص از روی نمونه تنفس و مدفوع منجر شود. نتایج این تحقیق در مجله سرطان انگلیس منتشر شده است.



..:::: تصفیه خون از کلسترول بد به روشی مشابه دیالیز ::::..

محققان آمریکایی روش درمانی جدیدی موسوم به آفرزیس LDL ارائه کرده اند که مشابه روش دیالیز بیماران کلیوی، خون را از کلسترول بد پاک می کند. از هر 500 نفر یک نفر دچار اختلال ژنتیکی است که باعث افزایش سه تا پنج برابری کلسترول بد (LDL)‌ می شود؛ این عارضه هایپر کلسترولمیای خانوادگی نامیده شده و منجر به بروز بیماری قلبی در سنین جوانی می شود. محققان مرکز پزشکی دانشگاه لویولا در شیکاگو در روشی مشابه دیالیز بیماران کلیوی، بیماران با سطوح بالای کلسترول بد (LDL)‌ را تحت درمان قرار می‌دهند.
در این روش درمانی بیمار هر دو هفته یکبار مدت دو تا چهار ساعت به دستگاه مخصوص متصل شده و 70 تا 80 درصد کلسترول بد (LDL) از بدن فرد حذف و خون تصفیه شده مجددا به بدن بازگردانده می شود و کلسترول خوب (HDL)‌ نیز در بدن باقی می ماند. روش درمانی آفرزیس کلسترول بد (LDL Apheresis)‌ برای درمان بیماران مبتلا به عروق کرونر با کلسترول بالاتر از 200mg/dl‌ (میلی گرم/ دسی لیتر) و بیماران بدون مشکل عروق کرونر با کلسترول بیشتر از 300mg/dl‌ مورد استفاده قرار می گیرد.

..:::: گیلاس حملات نقرس را کاهش می‌دهد ::::..

محققان دریافتند که گیلاس می‌تواند خطر ابتلا به حملات نقرس را کاهش دهد. بر اساس مطالعات انجام شده، مشخص شد در بیماران مبتلا به نقرس که میوه گیلاس را مصرف می‌کنند خطر ابتلا به حملات نقرس در مقایسه با کسانی که این میوه را مصرف نمی‌کنند، 35 درصد کاهش می‌یابد. نقرس، موجب تبلور اسید اوریک در مفاصل و باعث درد و تورم می‌شود. در حالی‌که برای درمان نقرس، داروهای زیادی موجود است اما محققان برای جلوگیری از حملات این بیماری خوردن گیلاس را توصیه می‌کنند.
در این مطالعه، دکتر یوکینگ ژانگ، استاد پزشکی و بهداشت عمومی در دانشگاه بوستون و همکارانش بر روی 633 فرد مبتلا به نقرس در مدت یک سال بررسی‌هایی انجام دادند و به نتایجی دست یافتند. در این مطالعه از شرکت‌کنندگان در مورد تاریخ شروع نقرس، علائم، داروها و مصرف گیلاس قبل از حمله سوالاتی پرسیده شد. دکتر ژانگ اظهار کرد: یافته‌ها نشان می‌دهد مصرف گیلاس یا عصاره گیلاس خطر ابتلا به حمله نقرس را کاهش می‌دهد. نتایج این مطالعه در مجله (American College of Rheumatology (ACR منتشر شده است.

..:::: بازگشت سلامتی یک فرد سیگاری چند سال طول می‌کشد؟ ::::..

یک پژوهش‌ جدید نشان می‌دهد افراد سیگاری می‌توانند مثل افراد غیرسیگاری، سلامتی‌شان را به دست آورند اما این روند 20 سال طول می‌کشد. مطالعه جدید محققان کانادایی نشان می‌دهد افرادی که سیگار را ترک کرده‌اند می‌توانند وضعیت سلامتی‌شان را همچون کسانی که سیگار نکشیده‌اند به دست آورند اگرچه این فرآیند احتمالاً 20 سال به طول خواهد انجامید. دیدیه گاریژو (تحلیل‌گر ارشد) و همکارانش دریافتند در میان افرادی که به طور مرتب سیگار می‌کشند کم کردن تعداد سیگار‌ها نیز خطراتی به دنبال دارد. معمولاً افراد سیگاری نسبت به کسانی که هرگز سیگار نکشیده‌اند 60 درصد بیشتر در معرض بیماری قلبی قرار دارند.

کیوی، مشکلات تنفسی را کاهش می‌دهد

..:::: کیوی، مشکلات تنفسی را کاهش می‌دهد ::::..

مصرف کیوی می‌تواند مشکلات تنفسی مانند آسم و خس خس سینه را کاهش دهد.  تحقیقی بر روی 18 هزار و 737 کودک 6 تا 7 ساله در ایتالیا نشان داد: کودکانی که مرکبات و کیوی را بیشتر مصرف می‌کردند تا 44 درصد کمتر از گروه شاهد علائمی مانند خس خس سینه را از خود نشان دادند. نتایج تحقیق نشان داد: کودکانی که از این میوه‌ها بیشتر مصرف می‌کردند، ضمن این که 28 درصد کمتر آبریزش بینی گرفتند، احتمال ابتلا به سرفه مزمن در آنها نیز 25 درصد کمتر از بقیه بود و در مقایسه با دیگران تا 32 درصد نیز کمتر به تنگی نفس مبتلا شدند.
نتایج حاصل از این تحقیق افزود: مصوف میوه‌های غنی از ویتامین C حتی در پایین‌ترین حد نیز می تواند در کاهش خس خس سینه و دیگر علائم آلرژیک در کودکان بویژه کسانی که مستعد ابتلا به آنها هستند، موثر باشد. نتایج دیگر این مطالعه می‌افزاید: کیوی مملو از ویتامین C، پلی فنول‌ها و منبع خوبی از پتاسیم است که همه آنها با هم در کاهش خطر لخته شدن خون موثر هستند و نیز می‌تواند از بدن در برابر رادیکال‌های آزاد که باعث استرس اکسیداتیو می‌شوند، محافظت کند و این در حالیست که استرس اکسیداتیو می‌تواند منجر به آترواسکلروزیس (یکی از دلایل وقوع بیماریهای قلبی) شود. کیوی همچنین دارای ترکیباتی به نام لوتئین و زاکسانتین است که به حفظ بینایی و محافظت در برابر دژنراسیون ماکولای چشمی کمک می‌کند. 

..:::: پلاکت خون مصنوعی تولید شد ::::..

دانشمندان مؤسسه فناوری جورجیا و دانشگاه اموری در حال کار بر روی پلاکت‌های خون مصنوعی هستند که به لخته شدن سریع‌تر خون کمک کرده و خونریزی را در افراد دارای زخم‌های خطرناک مانند مجروحان میدانها جنگ کاهش خواهد داد. این محققان موفق به تولید یک ماده زیستی جدید شده‌اند که از عملکرد پلاکت‌های خونی که به لخته شدن خون کمک کرده، تقلید می‌کند.
به گفته محققان در نشست سالانه پیشرفتهای علمی آمریکا، این پلاکتهای مصنوعی در آزمایشات بر روی حیوانات، کار پلاکتهای طبیعی را تکمیل کرده، زمان لخته شدن را تا 30 درصد افزایش و خونریزی را تا 40 درصد کاهش دادند. این پلاکت‌های مصنوعی قابل خشک و منجمد کردن بوده و کارکنان ارتش می‌توانند آنها را به میدانهای جنگ برده و برای کاهش خونریزی و ارتقای شانس زنده ماندن سربازان آسیب دیده به آنها تزریق کنند.
اگرچه به گفته محققان، پژوهشهای بیشتر برای آزمایش پلاکت‌های مصنوعی در انسان و تولید فناوری برای انتقال و استفاده از آن در میدان جنگ مورد نیاز است. این پلاکتها پس از تزریق در بدن در جریان خون گردش کرده و پس از رسیدن به زخم کار خود را آغاز می‌کنند. در آنجا این پلاکت‌ها با همان پروتئین‌هایی که منجر به آغاز فرآیند طبیعی لخته‌سازی خون در بدن شده، فعال می‌شوند. از آنجایی که این پلاکتها بطور خودکار جای زخم را پیدا می‌کنند، نیازی به جستجو برای آنها نیوده و از این رو برای جراحتهای داخلی بسیار مفید است.
هنوز مشخص نیست که این پلاکتها تا چه زمان در بدن دوام دارند؛ اما اگر برای یک دوره کوتاه نیز مقاومت کنند، می‌توانند به شکل پیشگیری‌کننده در زمان بروز آسیب و زخم مورد استفاده قرار بگیرد. محققان امیدوارند بتوانند نوعی پلاکت مصنوعی طراحی کنند که بتواند فرآیند التیام زخم را با انتشار علائم شیمیایی خاص هدایت کرده و اثر زخم را کاهش دهد. به گفته محققان این دستگاه ممکن است طی سه تا پنج سال آینده در دسترس قرار دهد. 

..:::: کشف مولکول کلیدی در تخریب سلول‌های سرطانی بدون نیاز به دارو ::::..

دانشمندان دانشگاه پنسیلوانیا موفق به شناسایی مولکولی شده‌اند که عهده‌دار فعالسازی پروتئینی است که با بیماری‌ها مبارزه می‌کند. دانشمندان با استفاده از مولکول TIC10 توانستند بطور چشمگیری بر محدودیت‌های پروتئین TRAIL غلبه کرده و با استفاده از یک مکانیزم ایمن به جنگ با سلول‌های سرطانی بپردازند. پروتئین TRAIL به سرکوب رشد تومور در زمان نظارت ایمنی پرداخته که طی آن سیستم ایمنی بدن از بدن در برابر سلولهای سرطانی محافظت می‌کند. این فرآیند در زمان رشد سرطان مختل شده و منجر به رشد و انتشار تومورها می‌شود. مزیت اصلی استفاده از این پروتئین به عنوان راهی برای مبارزه با سرطان آن است که پروتئین نام برده، بخشی از سیستم ایمنی بوده، از این رو مانند شیمی‌درمانی یا پرتو درمانی سمی محسوب نمی‌شود. علاوه بر آن، اندازه کوچک مولکول TIC10 باعث تاثیرگذاری بیشتر آن نسبت به اکتشافات گذشته شده چرا که می‌تواند از مانع مغز و خون که سیستم گردش خون را از مغز جدا می‌کند، عبور کند. این مانع می‌تواند از ورود درمانهای سرطان به مغز جلوگیری کرده و در نتیجه اثر درمانهای تومورهای مغزی را کاهش دهد.
مزیت دیگر این است که این مولکول، ژن TRAIL را نه فقط را در سلولهای سرطانی بلکه در سلولهای سالم نیز فعال می‌کند. این فعالیت به عنوان «اثر ناظر» شناخته شده که بر اساس آن سلولهای نزدیک به سلولهای سرطانی نیز از بین می‌روند. در این حالت، سلولهای سالم نیز از افزایش گیرنده‌های TRAIL در سطح خود برخوردار می‌شوند. اگرچه این پژوهش بر روی موشها انجام شده، اما دانشمندان اطمینان دارند که این رویکرد بر روی انسان نیز جواب خواهد داد. موفقیت این پروتئین در حذف سلولهای سرطانی منجر به آغاز کارآزمایی‌های بالینی با نسخه‌های مصنوعی شده و کارآزمایی‌های اولیه نشان داده که افزودن TRAIL در دارو مشکلی نداشته و ایمن است. این پژوهش در مجله Science Translational Medicine منتشر شده است.



..:::: مصرف زیاد کلسیم خطر مرگ را افزایش می‌دهد ::::..

نتایج یک تحقیق نشان داد که مصرف کم یا زیاد کلسیم می‌تواند خطر مرگ ناشی از بیماری‌های قلبی عروقی در زنان را افزایش دهد. گروهی از محققان با انجام آزمایش‌ها بر روی 61443 زن در سوئد و بررسی رژیم غذایی آنها و نیز منظور کردن اطلاعات آنها درخصوص وضعیت یائسگی، درمان با استروژن پس از یائسگی، وزن و قد، عادات سیگار کشیدن و فعالیت بدنی دریافتند مصرف بالای کلسیم خطر وقوع مرگ و میر ناشی از بیماری‌های قلبی عروقی را میان زنان تا 2 برابر افزایش می‌دهد.
محققان با انجام یک پیگیری 19 ساله مشاهده کردند که 32 درصد از 11944 نفر از زنانی که فوت کرده‌اند بر اثر بیماری‌های قلبی عروقی، 16 درصد از بیماری‌های قلبی و 8 درصد بر اثر سکته مغزی بوده است. بالاترین میزان وقوع مرگ و میر در اثر بیماری‌های قلبی عروقی در میان زنانی بود که به میزان بالاتر از 1400 میلی گرم در روز کلسیم مصرف می‌کردند. نتایج حاصل از این مطالعه همچنین نشان داد: میزان مرگ و میر زیادی نیز در میان زنانی که کمتر از600 میلی‌گرم در روز کلسیم را از رژیم غذایی و یا مکمل‌های کلسیم به دست می‌آوردند، مشاهده شد و در این میان زنانی که بیشتر از 1400 میلی‌گرم در روز کلسیم دریافت می‌کردند تا 2 برابر بیشتر از زنانی که بین 999 – 600 میلی‌گرم در روز کلسیم مصرف می‌کردند در معرض احتمال وقوع مرگ و میر قرار گرفتند. به گفته محققان این یافته‌ها نشان می‌دهد که رژیم‌های غذایی حاوی مقادیر بسیار کم یا مقادیر بسیار زیاد کلسیم در زنان می‌تواند تعادل نرمال آن را برهم زند و باعث تغییراتی در سطح کلسیم خون شود که پیامدهای نامطلوبی را پی خواهد داشت. 

..:::: حسگر نانوبلوری تشخیص سرطان با قدرت تفکیک بالا ساخته شد ::::..

پژوهشگران MIT، با استفاده از رشته‌های دی‌ان‌ای و رنگ فلورسانس، موفق به ساخت حسگر pH با قدرت تفکیک بالا شدند که با استفاده از آن می‌توان وجود بیماری سرطان را تشخیص داد.  pH و بار نقش مهمی در بسیاری از سیستم‌ها و فرآیندهای فیزیولوژی نظیر تاخوردن پروتئین‌ها ایفا می‌کند، به‌ طوری که می‌تواند شاخصی برای بروز بیماری سرطان باشد.
در مقاله‌ای که اخیرا پژوهشگران آمریکایی تحت عنوان "A Mechanism for Biocompatible Nanocrystal-Based Sensors" در نشریه "Angewandte Chemie" به چاپ رساندند، نشان دادند که می‌توان از نوعی حسگر جدید برای ردیابی سرطان استفاده کرد. برای این کار اسیدیته سلول‌های زنده برای یک دوره زمانی طولانی رصد می‌شود، قدرت تفکیک این روش بیشتر از حدی است که پیش از این انجام شده بود. برای این کار از ترکیب نانوبلورهای فلورسانت به‌ همراه بازوهای مولکولی متحرک استفاده شد، بازوهایی که در اثر تغییرات pH محیط می‌توانند باز و بسته شوند.
اندوزوم‌ها سلول‌هایی هستند که نقش مهمی در انتقال سلولی ایفا می‌کنند، این سلول‌ها با رسیدن به بلوغ رشد و pHشان تغییر می‌کند. این موضوع اخیرا توسط محققان موسسه فناوری ماساچوست توسط یک حسگر نانومقیاس pH و میکروسکوپ فلورسانس مشاهده شده است. راز این موفقیت در طراحی نوعی حسگر غیرمعمول است؛ در این حسگر یک بازوی مولکولی متحرک به نانوبلورهای فلورسانت سبز و قرمز متصل است. این نانوبلورها ذرات نیمه‌هادی هستند که به‌ راحتی انرژی جذب شده توسط رنگ‌های فلورسانت را از طریق مکانیسم غیرتابشی انتقال می‌دهند. با این کار تابش فلورسانس توسط میکروسکوپ قابل مشاهده خواهد شد.
فاصله میان نانوبلور و رنگ توسط تا شدن و باز شدن بازوهای مولکولی حسگر کنترل می‌شود، این حرکت کاملا وابسته به اسیدیته است. این بازو از یک تکه دو رشته دی‌ان‌ای و یک تکه تک‌رشته دی‌ان‌ای بوجود آمده است. با افزایش غلظت یون‌های H+، تمایل این رشته‌ها برای ایجاد یک رشته سه گانه افزایش می‌یابد به شکلی که تک رشته بین شیارهای دو رشته قرار گرفته و موجب تاخوردن آن می‌شود. این حرکت بازوها در pH هفت رخ داده و بسیار به تغییر آن حساس است. در pHهای بالاتر بازو کشیده شده و مولکول‌های فلورسانس از هم فاصله می‌گیرند، در نتیجه انتقال انرژی رخ نخواهد داد. در pH پایین‌تر بازوها تا شده و امکان انتقال بار را فراهم می‌کند. در واقع این روش نسبت میان تابش سبز به قرمز را اندازه‌گیری می‌کند نه مقدار واقعی‌ را، بنابراین تغییر مقدار تابش تفاوتی در نتیجه نخواهد داشت. 

نکته های پزشکی مهم

..:::: استفاده از میدان مغناطیسی برای درمان تومور سرطانی ::::..

پژوهشگران آمریکایی روشی برای افزایش تاثیر داروی ضدتومور سرطانی یافته‌اند. در این روش آنها یک شبکه مغناطیسی شونده را در محل نزدیک تومور قرار داده و سپس نانوذرات اکسید آهن حاوی دارو را به بدن تزریق و میدان مغناطیسی اعمال می‌کنند. مدت‌هاست که پژوهشگران به‌ دنبال استفاده از میدان مغناطیسی برای افزایش غلظت وارد شدن نانوذرات اکسید آهن در تومورها هستند. با این حال، میدان‌های مغناطیسی با افزایش فاصله دچار زوال می‌شوند، بنابراین در صورتی که تومورها در بخش‌های عمیق بدن باشند، بیش از چند سانتیمتر عمق، تاثیر میدان مغناطیسی زیاد نخواهد بود.
برای حل این مشکل پژوهشگران دانشگاه استنفورد راهبرد جدیدی را معرفی کردند. در این راهبرد جدید یک بخش مغناطیسی شونده درون بدن و در محل مورد نظر گذاشته شده و سپس به آن میدان مغناطیسی اعمال می‌شود با این کار این ماده مغناطیسی شونده موجب تشدید میدان شده و در نهایت نانوذرات در محل مورد نظر به‌ دام خواهند افتاد.
«سانجی گامبهیر» و «شان وانگ» رهبر این تیم تحقیقاتی این راهبرد جدید را ابداع کرده‌اند، آنها نتایج کار خود را در قالب مقاله‌ای تحت عنوان «Fluorescent magnetic nanoparticles for magnetically enhanced Cancer imaging and targeting in living subjects» در نشریه «ACS Nano» به چاپ رساندند. برای افزایش میدان مغناطیسی در نزدیک تومور، این گروه تحقیقاتی از یک شبکه توری از جنس نیکل که در بازار یافت می‌شود، استفاده کردند. آنها این شبکه را نزدیک تومور در بدن موش قرار دادند، زمانی که میدان مغناطیسی به این موش اعمال شد مقدار میدان در نقطه مورد نظر افزایش شدیدی یافت. پیش از این که میدان اعمال شود، پژوهشگران مقداری نانوذرات اکسید آهن زیست سازگار را به بدن موش تزریق کرده بودند.
ایده این روش زمانی جرقه خورد که محققان دریافتند که جراحی تومورها می‌تواند آسیب‌های بیشتری به بدن بزند، در نتیجه روش جایگزین و غیرمخربی لازم بود. در این روش جدید نانوذراتی که حامل داروهای ضد تومور هستند، به بدن بیمار تزریق خواهد شد. همچنین از این روش می‌توان برای بیمارانی که در آنها امکان انجام جراحی برای زدودن تومور وجود ندارد، استفاده کرد.
در یکی از آزمایشات، محققان نانوذرات اکسید آهن دارای پوشش مولکولی جهت بلوک کردن آنجیوجنیس را مورد استفاده قرار دادند. آنجیوجنیس برای ایجاد رگ‌ها در تومور جهت رشد آنها نیاز است. این نانوذرات به تنهایی قادرند تومورها را کوچک کنند، اما زمانی که از میدان مغناطیسی برای این کار استفاده شد، کاهش ابعاد تومور شدت بیشتری پیدا کرد. محققان می‌گویند نتایج حاصل از اعمال میدان مغناطیسی روی تومور همانند زمانی است که دوز دارو را دو برابر افزایش داده و از میدان مغناطیسی استفاده نکنیم.



..:::: آسم خطر ابتلا به آمبولی ریه را افزایش می‌دهد ::::..

احتمال ایجاد ترومبوز ورید عمقی و آمبولی ریوی در افراد مبتلا به آسم بیشتر است. گروهی از محققان اروپایی با انجام مطالعات خود در افراد مبتلا به آسم دریافتند افراد مبتلا به آسم شدید تا 9 برابر بیشتر نسبت به بقیه در معرض خطر وقوع آمبولی ریه قرار می‌گیرند. محققان افزودند: علاوه بر این امکان بروز آمبولی ریه در افراد مبتلا به آسم خفیف تا متوسط نیز در حدود 5/3 برابر بیشتر از افراد غیرمبتلا به آسم بوده است.
نتایج حاصل از این تحقیق همچنین می‌افزاید: طبق این مطالعه مصرف کورتیکواستروئیدهای خوراکی نیز یک عامل خطر بالقوه برای بروز آمبولی ریه شناخته شده است. به گفته محققان آمبولی ریه زمانی اتفاق می‌افتد که شریان اصلی ریه یا نایژه مسدود می‌شود و این حالت معمولاً نتیجه ترومبوز ورید عمقی و لخته شدن خون در رگ‌هاست که می‌تواند رها شود و به سمت ریه برود که این پدیده باعث کاهش توانایی تنفس و حتی گاهی باعث تخریب بافت ریه می‌شود. با توجه به این که طبق این مطالعه، افراد مبتلا به آسم شدید در معرض افزایش خطر ابتلا به آمبولی ریوی هستند پزشکان باید آگاهی خود را از امکان این رخداد به‌منظور کمک به جلوگیری از وقوع این بیماری افزایش دهند. یافته‌های این تحقیق در نشریه اروپایی تنفس منتشر شده است.



..:::: تشخیص سرطان بدون نمونه‌برداری با رنگ‌های فلورسانس ایمن ::::..

محققان سنگاپوری با استفاده از خودآرایی نانوذراتی تهیه کرده‌اند که می‌تواند پزشکان را برای تشخیص بیماری‌ها بی‌نیاز از نمونه‌برداری کند. برای این که بتوان وجود یک بیماری نظیر سرطان را روی بافت‌های نرم تشخیص داد باید نمونه برداری از آن بافت انجام شود. اخیرا محققان سنگاپوری موسسه آاستار با استفاده از خودآرایی نانوذراتی تهیه کرده‌اند که می‌تواند پزشکان را بی‌نیاز از نمونه‌برداری کند. با این روش، ایمنی میکروسکوپ دو فوتونی، که روشی فلورسانس برای مشاهده سلول‌های سرطانی است، افزایش می‌یابد.
اگرچه روش میکروسکوپ دو فوتونی اطلاعات مناسبی درباره سلول‌ها ارائه می‌دهد بدون این که آسیبی به این سلول‌ها وارد شود، اما یافتن ماده مناسبی برای پیمایش نشر نوری چالش برانگیز است. نقاط کوانتومی که از عناصری نظیر سلنیوم و کادمیم ساخته می‌شود برای نمایش سلول بسیار مناسب هستند که دلیل آن روشنایی آنها و پایداری‌شان است. با این حال سمی بودن این نقاط کوانتومی موجب شده تا کاربردهای آن در زیست شناسی بسیار محدود شود.
«لیو» و همکارانش موفق شدند با استفاده از مواد آلی، رنگ‌های غیرسمی برای میکروسکوپ دو فوتونی ایجاد کنند. مشکل اصلی این مولکول‌ها آن است که قادر به جذب پرتو به مقداری کافی جهت ایجاد پدیده فلورسانس نیستند. این گروه تحقیقاتی موفق به حل این مشکل شده است. آنها برای این کار از دندریمر استفاده کردند. در مرکز این دندریمرها یک هسته آمین تری‌فنیل بوده که سه بازو از آن خارج شده است. این ساختار موجب می‌شود تا دندریمر بتواند پرتوهای بیشتری را جذب کند. برای این که بتوان سازگاری میان این دندریمرهای ستاره‌ای شکل را با سلول‌ها تست کرد، محققان از ترفند شیمیایی استفاده کردند. آنها از چیتوسان، پلی‌ساکاریدی طبیعی، الهام گرفتند. آنها از یک واکنش تیول-برومید استفاده کرده تا چند حلقه شکر گلوکز آمین را به بازوان دندریمر متصل کنند. با این کار مقدار سمیت دندریمر کاهش می‌یابد و می‌توان آنها را با استفاده از لیگندهای اسیدفولیک عامل‌دار کرد و سلول‌های سطح سرطان سین موسوم به MCF-7 را مورد هدف قرار داد.
نتایج این پژوهش نشان داد که با وارد کردن این رنگ دندریمری در آب، مولکول‌های رنگ خودآرایی داده و به‌ صورت نانوذراتی درمی‌آیند، همین امر موجب افزایش قدرت جذب می‌شود. محققان پس از تهیه این نانوذرات و ترکیب‌شان با سلول‌های MCF-7 موفق به تصویربرداری از سلول‌ها شدند که در تصویر فوق آمده است. از آن جایی که قریب به صد درصد سلول‌ها در این فرایند زنده می‌مانند، پس می‌توان از غیرسمی‌بودن این روش مطمئن شد. محققان قصد دارند از این روش در بدن موجود زنده استفاده کنند.



..:::: افزایش ابتلا به پوکی استخوان با استفاده طولانی نوجوانان از اینترنت ::::..

کم‌تحرکی و نشستن‌های مداوم، خطر ابتلا به پوکی استخوان را در نوجوانان به ویژه دختران افزایش می‌دهد. محققان دانشگاه اکستر با بررسی شیوه زندگی 359 دختر نوجوان اسپانیایی و ارزیابی تراکم توده استخوان آنها در قسمت گردن استخوان ران که یک منطقه مهم برای تشخیص پوکی استخوان است دریافتند کم‌تحرکی و نشستن مداوم به کاهش محتوای معدنی در این بخش و بخش‌هایی از این قبیل در بدن مرتبط است که این خود شاخص خطر ابتلا به پوکی استخوان را افزایش می‌دهد.
محققان ضمن بیان اینکه اقدام به انجام مطالعات طولانی مدت بین دختران و عدم فعالیت آنها علاوه بر بروز چاقی و مشکلات قلبی، سلامت استخوان آنها را تهدید می‌کند، افزودند: استفاده طولانی مدت از اینترنت نیز در میان پسران به عنوان خطر عمده‌ای برای ابتلا به پوکی استخوان در میان آنها مطرح شده است.
نتایج حاصل از این تحقیق حاکی است با توجه به اینکه انجام فعالیت‌های نشسته مانند مطالعه، تماشای تلویزیون و انجام بازی‌های کامپیوتری دربازه‌های طولانی زمانی در میان دختران با تراکم کمتر استخوان در مفصل ران و لگن آنها همراه است و استفاده بیش از حد از اینترنت به صورت نشسته نیز در میان پسران، احتمال پوکی استخوان را در آنها افزایش می‌دهد، بدون در نظر گرفتن زمان انجام این فعالیت‌ها، خطر ابتلا به این بیماری در میان آنها به ویژه دختران با انجام حداقل 3 ساعت فعالیت ورزشی شدید به صورت ایستاده مانند فوتبال، بسکتبال و دویدن به صورت قابل توجهی کاهش می‌یابد. به گفته محققان اگر چه پیشرفت پوکی استخوان با پشت میز نشستن‌های زیاد به ویژه به دوران نوجوانی پیوند خورده است اما می‌تواند پیامدهای نامطلوبی را نیز در سلامت استخوان‌ها برای گروه دیگری از افراد مانند کارکنان اداره‌ها پدید آورد.



..:::: ابزارجدیدی برای تشخیص سرطان روده ابداع شد ::::..

دانشمندان ابزار جدیدی ابداع کرده اند که برای پزشک در حین آزمایش روده همانند آیینه عقب ماشین عمل می کند و به وی در تشخیص توده ها کمک می کند. سرطان روده سومین سرطان شایع و دومین عامل عمده مرگ و میر ناشی از سرطان است. با وجود این که این بیماری در صورت تشخیص در مراحل اولیه ابتلا قابل درمان است اما در 90 درصد موارد بیماری زمانی تشخیص داده می شود که سرطان پیشرفت کرده باشد. درد شکم، اسهال، وجود خون در مدفوع و کاهش غیر منتظره وزن از علایم ابتلا به سرطان روده هستند. پزشکان برای بررسی علایم هشدار دهنده ابتلا به سرطان روده از روش کولونوسکوپی استفاده می کنند.
محققان اوایل امسال در مجله England Journal of Medicine نوشتند که برداشت آدنوم ها (توده های خوش خیم) در روده ، خطر مرگ ناشی از سرطان روده را 53 درصد کاهش می دهد. با این وجود نتایج مطالعات که در 15 سال گذشته انجام شده است، نشان می دهد که کولونوسکوپی های سنتی 21 تا 24 درصد از توده های خوش خیم را نشان نمی دهد. 12 درصد از توده های خوش خیم یک سانتی متری و بزرگتر در معرض خطر شدید سرطانی شدن قرار دارند. دلیل این که با استفاده از روش کولونوسکوپی نمی توان توده ها را تشخیص داد این است که آنها در چین و چروک های دیوار شکم مخفی هستند.
در موارد دیگر آدنوم ها (توده های خوش خیم) به دلیل این که شکم قبل از انجام این رویه کاملا خالی نشده است، دیده نمی شوند.
اکنون دانشمندان آمریکایی ابزار جدیدی به نام ˈرتروسکوپ چشم سومˈ ( Third Eye Retroscope) ابداع کرده اند که به همراه یک کولونوسکوپ استاندارد استفاده می شود و موجب تقویت تشخیص می شود. این چشم سوم به یک دوربین ویدیویی اضافی مجهز است و مناطق پشت چین و چروک ها را که از دید مستقیم کولونوسکوپ مخفی می ماند، آشکار می کند. این دوربین شامل یک ضمیمه جی ( J ) شکل است که به نوک یک کولونوسکوپ چسبیده است. نتایج مطالعات نشان می دهد که این دید اضافی میزان تشخیص را به ویژه در میان بیمارانی که با خطر زیاد ابتلا به سرطان روده روبرو هستند، به طور چشمگیری افزایش می دهد .
نتایج یک مطالعه بین المللی بر روی 395 بیمار که اوایل امسال در مجله World Journal Of Gastroenterology منتشر شده است ، نشان می دهد که کولونوسکوپی چشم سوم در افرادی که در معرض خطر شدید ابتلا به سرطان روده قرار دارند و در مردم عادی به ترتیب 30 و 23 درصد توده های خوش خیم بیشتری را آشکار می کند. با استفاده از این ابزار هیچ توده خوش خیم بزرگی از دید مخفی نمی ماند. برای بیماران استفاده از این روش دقیقا مشابه انجام کولونوسکوپی است. استفاده از این ابزار موجب افزایش زمان انجام این رویه نمی شود و آماده سازی برای انجام این رویه دقیقا مشابه کولونوسکوپی است. این در حالی است که پزشکان باید برای استفاده از این ابزار و چگونگی نگاه کردن به دو تصویر هم زمان آموزش ببینند. استفاده از این ابزار در سال 2009 مورد تایید سازمان نظارت بر غذا و داروی آمریکا قرار گرفت .این ابزار در حال حاضر تنها در آمریکا در دسترس است اما سازندگان آن قصد دارند تا در چند سال آینده این ابزار را به انگلیس نیز وارد کنند.



تجهیزات172- فلوسیتومتر

فلوسيتومتري يك تكنولوژي بيوفيزيك بر‌اساس ليزر است كه براي جدا سازي، شمارش سلول، تشخيص بيوماركر و مهندسي پروتئين با عبوردادن سلول ها به صورت تك‌تك از مقابل ليزر، استفاده مي‌شود. اين دستگاه، امكان آناليز چندپارامتري هم‌زمان مشخصه‌هاي شيميايي و يا فيزيكي را تا هزاران ذره در هر ثانيه فراهم مي‌كند.
فـلـوسـيـتـومـتـري بـه سرعت، چندين جزء از سـلــول را بــه صــورت هـمــزمــان كـمــي كـرده و سلول‌ها و اجزاي آن‌ها را در حالت محلول (به عـنـــوان مـثــال در خــون، شـسـتـشــوي مـثــانــه، يــا ديگـر مايعات بدن) مي‌شمارد - يا در برخي از مـوارد از هـم جـدا مـي‌كند-‌. كاربردهاي باليني فـلــوسـيـتــومتـرهـا، شـامـل تشخيـص و شمـارش زيـرمـجـمـوعـه‌هاي لنفوسيت T انسان و انجام شـمـارش‌هاي افتراقي سلول‌هاي سفيد خون، مـطـالـعـات اتوآنتي بادي پلاكت، آناليز نشانگر سـطــح سـلــول، آنـالـيـز رتـيـكـولـوسـيـت و آنـالـيـز بــاكـتــريــايــي اســت. فـلــوسـيـتــومـتـرهـا همچنيـن آنيوپلوئيدي (هر گونه انحرافي از مضرب دقيقي از تعداد هاپلوئيد كروموزوم ها، چه كمتر و چه بيشتر) را با اندازه گيري داخل سلولي و آناليز DNA،‌ تشخيص مي‌دهند.

روش140- دیالیز

فرايند دياليز، امكان جدا شدن ملكول‌هاي كوچك از مولكول‌هاي بزرگ يا تعويض محيط را فراهم مي‌كند. اين تكنيك، يكي از قديمي‌ترين روش‌ها براي برداشتن تركيبات داراي وزن ملكولي كم از يك محلول و مبادله آن‌ها با بافر، كه حمام دياليز يا دياليزيت (Dialysate) نيز ناميده مي‌شود، است. اساس اين روش از خصوصيات غشاهاي نيمه تراوا كه بين محلول پروتئين و بافر دياليز قرار مي‌گيرد، ناشي مي‌شود. اين غشاي نيمه تراوا كه معمولا از جنس غشا سلولز داراي حفره است به ملكول‌هاي كوچك‌تر، اجازه عبور داده و از نفوذ ماكروملكول‌ها از خلال آن جلوگيري مي كند. ملكول‌هاي داراي ابعاد بزرگ‌تر از قطر منافذ كيسه دياليز، در داخل كيسه دياليز محبوس شده و ملكول‌هاي كوچك‌تر و يون‌ها، از اين منافذ عبور مي‌كنند و از كيسه خارج مي‌شوند. اين تكنيك براي خارج كردن يك نمك يا ساير ملكول‌هاي كوچك مفيد است.

..:::: تست تنفس روشی برای تشخیص سرطان کولورکتال ::::..

آنالیز عملکرد تنفسی می‌تواند برای غربالگری سرطان کولون (روده بزرگ) و رکتوم (مقعد) مورد استفاده قرار گیرد. گروهی از محققان که یافته‌های پژوهشی آن‌ها در نشریه انگلیسی جراحی منتشر شده است، با جمع‌آوری و پردازش نمونه‌های بازدم 37 بیمار مبتلا به سرطان کولورکتال و نیز 41 فرد سالم دریافتند الگوهای مختلف ترکیبات آلی فرار (VOC)‌ قادر است بیماران مبتلا به این سرطان را از گروه شاهد متمایز کند. محققان از شبکه عصبی احتمالاتی برای شناسایی الگوی فرآیند ترکیبات آلی فرار در دو گروه مورد مطالعه استفاده کردند که این روش قادر به تعیین بیماران مبتلا با دقت بیش از 75 درصد بود. به گفته محققان اگرچه روش نمونه‌گیری تنفسی، روشی بسیار آسان و غیرتهاجمی است و هنوز در مرحله اولیه توسعه خود است اما یافته‌های این مطالعه ما را به حمایت بیشتری از ارزش این تست به عنوان یک ابزار برای غربالگری کمک می‌کند. سرطان کولورکتال شایع‌ترین سرطان دستگاه گوارش است و هنگامی رخ می‌دهد که سلول‌های غیرطبیعی در دیواره روده بزرگ یا مقعد رشد کنند.

..:::: شناسایی پروتئین‌های دخیل در توسعه سرطان کلیه ::::..

شناسایی پروتئین‌های دخیل در توسعه سرطان کلیه، به طور بالقوه می‌تواند به پیش‌بینی متاستاز این سرطان کمک کند. تیمی از محققان که یافته‌های آن‌ها در نشریه «مولکولی و پروتئومیکس سلولی» منتشر شده، با استفاده از طیف سنجی جرمی توانستند 29 پروتئین را که به احتمال زیاد در گسترش سرطان کلیه نقش دارند، شناسایی کنند که تمامی این پروتئین‌ها به بدخیمی‌های دیگر مرتبط بوده‌اند. محققان با اشاره به نتایج این تحقیق اظهار کردند: این کشف می‌تواند در تشخیص تومورهای تهاجمی مؤثر باشد و اقدامات درمانی فشرده‌تری را با اقدام‌های به موقع برای بیماران مبتلا فراهم کند.
نتایج حاصل از این تحقیق، ضمن بیان این که متاستاز کارسینوم سلول کلیوی یکی از بدخیمی‌های مقاوم به درمان با یک پیش‌آگهی بسیار ضعیف است، می‌افزاید اگرچه تکنولوژی تصویربرداری در تشخیص تومورهای کلیه افزایش یافته‌اند، ولی با وجود این 25 تا 30 درصد آنها زمانی یافت می‌شوند که بسیار پیشروی کرده‌اند. به گفته محققان، اگر پزشکان بتوانند تعیین کنند که کدام یک از تومورهای کلیوی این پروتئین‌ها را دارا هستند و تمایل زیادی به گسترش دارند، آنها می‌توانند در کنترل و درمان بیماران مبتلا به تومورهای بدخیم نقش داشته باشند و نیز هزینه‌ها و درمان‌های فشرده و سخت، به بیمارانی که این پروتئین‌ها را ندارند، تحمیل نمی‌شود.



..:::: موفقیت محققان در تولید سلولهای بنیادی از ادرار ::::..

محققان اتریشی و چینی توانسته‌اند شیوه ساده‌تری را برای دستیابی به سلول‌های بنیادی ایجاد کنند که جنجال‌های موجود در مورد منابع این سلول مرجع را کاهش خواهد داد. این دانشمندان دریافته‌اند که سلول‌های کلیه موجود در ادرار برای تبدیل به سلول‌های بنیادی کاربردی مفید هستند. جزئیات این شیوه مقرون به صرفه برای جداسازی سلول‌های لازم و تبدیل آنها به سلول بنیادی در مجله نیچر منتشر شده است.
ظاهرا ادرار نه تنها حاوی ضایعات بلکه سلولهای کلیه است. این سلولها به هر طریق از لوله‌های کلیه بیرون آمده و وارد ادرار می‌شوند. دانشمندان در این میان سلولهای اپیتلیال کلیوی را جداسازی کرده‌اند که پوسته بیرونی توبولها را که مسؤول انتقال مایعات هستند، پوشش می‌دهند. تنها 30 میلی‌لیتر ادرار برای جمع‌آوری سلولهای کافی برای این فرآیند بسنده می‌کند. این سلولها طی فرآیندهای آزمایشگاهی از سایر موارد جدا شده و در یک سیستم کشت قرار می‌گیرند. سپس یک شیوه خاص که با اصلاح ژنتیکی کار می‌کند، منجر به تولید سلول‌های بنیادی چندمنظوره می‌شود. با قرار دادن چند ژن خاص در ژنوم این سلولها، یک تغییر اساسی در رفتار آنها بوجود می‌آید که باعث بازگشت آن به حالت سلول بنیادی می‌شود.
این شیوه توسط شینیا یاماناکا، دانشمند ژاپنی پایه‌گذاری شده که امسال به سبب آن موفق به دریافت جایزه نوبل شد. این دستاورد، اولین شیوه دستیابی به سلولهای بنیادی در آزمایشگاه نیست. علاوه بر آن، این شیوه نشان داده که منابع سلولهای بنیادی بسیار گسترده بوده و هنوز برخی از آنها شناخته نشده‌اند.



دارو131- مروري بر دارودرماني سرماخوردگي

عفونت مجاري تنفسي فوقاني شامل التهاب مخاط مجاري تنفسي به استثناي ناحيه آلوئول‌هاي ريوي است. اين عفونت علاوه بر بي‌حالي و کوفتگي بدن، علايم موضعي متعددي در مبتلايان ايجاد مي‌کند. درد و گرفتگي گلو، آبريزش از بيني، احساس پري و درد در ناحيه صورت و پيشاني و سرفه از جمله اين علايم موضعي هستند. براساس آمارهاي سازمان بهداشت جهاني، به‌طور متوسط هر کودک سالانه 5 مورد عفونت مجاري تنفسي فوقاني و هر بزرگسال 2 تا 3 مورد عفونت را تجربه مي‌کند. پاتوژن‌هاي مسبب عفونت مجاري تنفسي فوقاني شامل بيش از 200 نوع ويروس (100 نوع رينوويروس) و انواع مختلف باکتري‌هاست.
ويروس‌هاي مسبب سرماخوردگي تقريبا هميشه در محيط اطراف شما هستند اما عوامل متعددي خطر ابتلا به بيماري سرماخوردگي را افزايش مي‌دهند. نوزادان و کودکان در سنين پيش از مدرسه بيش از ساير گروه‌ها در معرض خطر ابتلا به سرماخوردگي هستند زيرا هنوز به اغلب ويروس‌هاي مسبب سرماخوردگي مقاوم نشده‌اند. از سوي ديگر، در چنين کودکاني آموزش در زمينه شستشوي مرتب دست‌ها و پوشاندن بيني و دهان هنگام عطسه و سرفه ممکن نيست. سرماخوردگي در نوزاد تازه متولد شده در اغلب موارد مشکل‌ساز است. با افزايش سن سيستم ايمني افراد نسبت به انواع مختلف ويروس‌هاي مسبب سرماخوردگي مقاوم مي‌شود. در نتيجه، تعداد دفعات ابتلا به سرماخوردگي در بزرگسالان به مراتب کمتر از کودکان است. شيوع سرماخوردگي هم ميان کودکان و هم بزرگسالان در فصول سرد سال به مراتب بيشتر است زيرا افراد در اين زمان ساعات طولاني‌تري را در فضاهاي بسته سپري مي‌کنند.

تاییدیه146- کومتريک

سازمان غذا و داروي آمريکا به تازگي کابوزانتينيب(Cabozantinib) با نام تجاري کومتريک (Cometriq) را براي درمان بدخيمي متاستاتيک مدولاري تيروييد مورد تاييد قرار داده است. بدخيمي مدولاري تيروييد، در سلول‌هاي توليدکننده هورمون کلسيتونين غده تيروييد ايجاد مي‌شود. اين نوع سرطان ممکن است بدون هيچ سابقه قبلي يا در خانواده‌هايي که موتاسيون ژنتيکي خاصي دارند رخ دهد. به دليل اين موتاسيون خاص فرد به يک يا حتي چند بدخيمي سيستم اندوکرين- از جمله بدخيمي مدولاري تيروييد- مبتلا مي?شوند. انستيتوي ملي سرطان آمريکا تخمين زده است که براي بيش از
56 هزار آمريکايي در سال 2012 تشخيص بدخيمي تيروييد گذاشته خواهد شد و 18 هزار نفر به دنبال ابتلا به اين بيماري جان خود را از دست خواهند داد. سرطان مدولاري تيروييد حدود 4 درصد از بدخيمي‌هاي تيروييد را شامل مي‌شود. کومتريک، دومين داروي مورد تاييد FDA براي درمان سرطان مدولاري تيروييد طي 2 سال اخير است. در سال 2011 ميلادي، اين سازمان کاپرلسا (Caprelsa) را براي درمان مبتلايان به بدخيمي نادر مدولاري تيروييد مورد تاييد قرار داده بود. کومتريک، يک مهارکننده کيناز است که پروتئين‌هاي کيناز غيرطبيعي دخيل در رشد و تکامل بدخيمي سلول‌هاي مدولاري تيروييد را بلوک مي‌کند. ايمني و اثربخشي کومتريک در يک مطالعه باليني با شرکت 330 بيمار مبتلا به سرطان مدولاري تيروييد مورد بررسي قرار گرفت. درمان با کومتريک طول مدت زندگي بدون پيشرفت سرطان را کاهش داد و در برخي از اين بيماران اندازه تومور را نيز کوچک‌تر کرد. در بيماران دريافت‌کننده کومتريک مدت زمان توقف رشد تومور به طور متوسط 11 ماه و در دريافت‌کنندگان دارونما 4 ماه بود. در 27درصد از بيماران تحت درمان با کومتريک پس از گذشت 15 ماه از شروع مصرف کاهش اندازه تومور گزارش شد. شايع‌ترين عوارض جانبي کومتريک در مطالعات عبارت بودند از اسهال، التهاب و زخم‌هاي دهاني، قرمزي و درد در انتهاها (سندرم دست- پا)، کاهش وزن، کاهش اشتها، تهوع، ضعف، دردشکمي و يبوست.

..:::: آسپرین خطر ابتلا به سرطان کبد را کاهش می‌دهد ::::..

آسپرین می‌تواند خطر ابتلا به سرطان کبد و مرگ و میر ناشی از بیماری‌های کبدی را کاهش دهد. مطالعات جدید حاکی از آن است که مصرف روزانه آسپرین با کاهش خطر ابتلا به سرطان کبد و مرگ و میر ناشی از بیماری‌های مزمن کبدی همراه است. این مطالعه بر روی بیش از 300 هزار نفر که درسنین50 تا 71 سالگی بودند به مدت 10 تا 12 سال انجام گرفت. این افراد آسپرین و داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی (NSAID) را استفاده می‌کردند. در این بررسی، بیش از 400 شرکت‌کننده به علت بیماری مزمن کبدی درگذشتند و همچنین 250 فرد مبتلا به سرطان کبد تشخیص داده شدند. در مقایسه با افرادی که داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی مصرف نمی‌کنند، افرادی که آسپرین مصرف می‌کنند، مشخص شد 45 درصد کمتر احتمال دارد در اثر بیماری کبدی مزمن جان خود را از دست دهند و 41 درصد کمتر احتمال دارد که مبتلا به سرطان کبد شوند.
تحقیقات گذشته نشان داده است آسپرین و انواع دیگر از داروهای ضد درد غیر استروئیدی ممکن است به کاهش خطر ابتلا به برخی از سرطان‌ها کمک کند. از دلایل ناشناخته بیماری‌های کبدی و سرطان کبد، ویروس و عفونت بیماری هپاتیت و مصرف الکل است که با چاقی و دیابت نیز مرتبط است. این مطالعه در مجله the National Cancer Institute منتشر شده است.



..:::: تحولی بزرگ در درمان نارسایی کلیه دیالیزی‌ها با کاشت جدید ::::..

هزاران‌ بیمار دیالیزی کلیوی می‌توانند در آینده با یک کاشت جدید که در بیمارستان سنت جورج لندن و بیمارستان دانشگاه مرکزی منچستر در حال کارآزمایی است، از درمان سریع‌تر و ایمن‌تر برخوردار شوند. هزاران بیمار دچار مرحله پایانی نارسایی کلیوی نیازمند دستگاه‌های دیالیز برای فیلتر کردن ضایعات و آب مازاد از خون خود هستند. تاکنون این کار نیازمند عملهای جراحی منظم توسط یک جراح متخصص برای اتصال یک رگ به نزدیکترین شریان اصلی و فراهم ساختن جریان خون کافی در رگها به منظور اجرایی کردن دستگاه دیالیز بوده است. در نهایت اثر زخم در بافت بیشتر شده و پزشکان مجبور می‌شوند طی یک عمل جراحی بسیار خطرناک یک کاتتر را بطور مستقیم در رگ بزرگ سیاهرگ اصلی در قلب قرار می‌دهند.
اکنون محققان با ساخت یک لوله جدید موسوم به «Optiflow» یک راه‌حل جدید برای این شرایط فراهم کرده‌اند. ابتدا جریان خون بطور موقت در یک رگ یا شاهرگ خاص قطع شده تا این لوله سیلیکونی در آن قرار گیرد. سپس رگ انتخاب شده بریده می‌شود و لوله از انتهای باریکتر آن درون رگ جاسازی می‌شود. این انتها از گیره‌های کوچک در خارج از آن برای اطمینان از تثبیت لوله در جای خود برخوردار است. در گام بعدی یک سوراخ کوچک در نزدیکترین شاهرگ ایجاد می‌شود که انتهای بزرگتر لوله وارد‌ آن می‌شود. این انتها از دو برجستگی کوچک برای جلوگیری از جدا شدن آن برخوردار است. در نهایت جریان خون دوباره برقرار شده تا رگ مجددا بطور مستقیم به دستگاه دیالیز وصل شود. لوله Optiflow بطور دائم یا تا زمان یک پیوند کلیه موفق در محل خود باقی خواهد ماند.

..:::: كشف سلول‌هاي بنيادي در پانكراس ::::..

به تازگي در پانكراس بالغ سلول‌هاي بنيادي‌اي شناخته ‌شده كه مي‌توانند به سلول‌هاي توليدكننده انسولين تبديل شوند. اين يافته جديد بدان معناست كه شايد افراد مبتلا به ديابت نوع 1 روزي بتوانند سلول‌هاي توليدكننده انسولين خودشان را دوباره بازسازي كنند. اين كشف شواهد بيشتري را در دسترس قرار مي‌دهد كه سلول‌هاي بنيادي تنها در جنين پديدار نمي‌شوند. محققان اين مطالعه نه‌تنها سلول‌هاي بنيادي را در پانكراس بالغ شناسايي و جدا كرده‌اند، بلكه روشي را ابداع كرده‌اند تا اين سلول‌ها را به سلول‌هاي توليدكننده انسولين تبديل كنند. البته سابق بر اين سلول‌هاي توليدكننده انسولين از سلول‌هايي در پانكراس بالغ كه خصوصياتي شبيه سلول‌هاي بنيادي داشته‌اند،‌ ايجاد مي‌شده اما كشف اخير دقيقا سلول مشتق شده از سلول‌‌هاي توليدكننده انسولين را هدف قرار مي‌دهد و نشان مي‌دهد تعداد اين سلول‌ها و توانايي‌شان براي تبديل آنها به سلول‌هاي توليدكننده انسولين در پاسخ به آسيب پانكراس افزايش مي‌يابد. اين موضوع بسيار هيجان‌انگيز است زيرا به اين معناست كه پتانسيل توليد مجدد سلول‌هاي توليدكننده انسولين در وجود همه ما هست.



..:::: ابداع بالن روده برای کاهش وزن ::::..

ارائه فناوری جدید مبتنی بر قرار دادن زنجیره‌یی از بالن در درون روده کوچک می‌تواند به کاهش وزن افراد کمک کند. دانشمندان وسیله‌یی طراحی کرده‌اند که در روده کوچک تعبیه می‌شود و مغز را به گونه‌یی فریب می‌دهد که تصور کند بدن کالری‌های بیشتری را از حد واقعی مصرف کرده است. گفته می‌شود این ابزار موسوم به SatiSphere می‌تواند فقط پنج دقیقه و بدون نیاز به جراحی در درون بدن کار گذاشته شود. اگرچه پیش از این بالن‌ها در عمل جراحی کاهش وزن و برای تقویت حس سیری کامل مورد استفاده قرار گرفته بودند، ابداع جدید در سرکوب اشتها بسیار کارآمدتر عمل می‌کند. دلیل این امر آن است که روده کوچک مسؤول اندازه‌گیری مقدار غذای مصرف شده توسط بدن و همچنین این که چه مقدار دیگر به غذا نیاز دارد، است.
ایمپلنت سیمی شکل و قابل انعطاف جدید، که در طول خود مجهز به تعدادی بالن است، از طریق دهان و با کمک تیوب یا اندسکوپ ویژه وارد بدن شده و سپس از طریق معده در درون روده کوچک قرار داده می‌شود. این سیم پس از ورود به شکل روده کوچک (C) تغییر شکل پیدا کرده و به طور قابل توجهی قطر آن را کاهش می‌دهد. بخش اعظم غذا در روده کوچک تجزیه می‌شود، بنابراین از آن به عنوان مرکز کالری مغز یاد می‌شود زیرا در این جاست که بدن مصرف غذا و نیاز بیشتر به آن را مورد ارزیابی قرار می‌دهد. ابزار جدید جریان غذا در سراسر این عضو را محدود می‌کند و آن را به مدت طولانی‌تری در این مکان نگه می‌دارد. این فناوری همچنین با ارسال سیگنال‌هایی به مغز مبنی بر این که کالری کافی مصرف شده، آن را فریب می‌دهد.
این وسیله نه تنها حس سیری کامل در بدن را ایجاد می‌کند، بلکه میزان انسولین آزاد شده به درون جریان خون را کاهش می‌دهد و بدین ترتیب از خطر ابتلا به دیابت نوع 2 نیز می‌کاهد. روش مزبور تهاجم حداقل را در مبارزه با چاقی مفرط و دیابت می‌طلبد و نسبت به رویکردهای جراحی کاهش وزن دارای مزایای قابل توجهی است. در مطالعات انجام شده در دانشگاه هامبورگ که شامل 60 بیمار نمونه موردی بودند، در بدن نیمی از این افراد وسیله ابداعی کاشته شد، در حالی که بقیه یک رژیم غذایی سالم و فعالیت‌های بدنی را پیش گرفتند. پس از سه ماه نتایج دریافتی نشان داد که گروهی که از ابزار جدید استفاده کرده بودند، 12 درصد کاهش وزن را تجربه کردند.

..:::: کاهش خطر بروز زخم بستر با ملحفه ابداعی ::::..

گروهی از محققان سوئیسی موفق به تولید یک ملحفه تخت جدید به منظور کاهش احتمال بروز زخم بستر در بیماران بستری شده‌اند. این ملحفه جدید «ماتریس نقطه‌یی» به گونه‌ای طراحی شده که تماس سطح را با پوست کاهش داده و همزمان جذب بیشتری از رطوبت مشکل‌ساز را صورت می‌دهد که در غیر این صورت مشکل را بدتر می‌کند. زخم بستر یا زخم‌های فشاری هنگامی ایجاد می‌شوند که بخشی از پوست به خصوص در نزدیکی استخوان تحت فشار وزن بدن قرار گرفته و در تامین خون به پوست اختلال ایجاد می‌کند. زخم‌های فشاری با یک ترتیب نسبتا کوتاه در زمان بالا بودن میزان فشار ایجاد می شوند اما می‌توانند همچنین در دوره‌های طولانی‌تر با فشار کمتر اما پایدارتر نیز به وجود بیایند. این زخم‌ها همچنین ممکن است در اثر اصطکاک پوست لغزیده شده بر روی تخت ایجاد شده و با وجود رطوبت ناشی از عرق وخیمتر می‌شوند. این رطوبت‌ها باعث نرمتر شدن پوست و حساستر شدن آن به بیماری می‌شود.
حرکتهای ناخودآگاه می‌تواند افراد را تا حدی در برابر این شرایط ایمن کند اما آن دسته از بیمارانی که قادر به حرکت نیستند مانند بیماران پیر و فلج بسیار آسیب‌پذیر هستند. به ادعای محققان این گروه بیماران با 50 درصد خطر بیشتر در ابتلا به زخم بستر در اقامتهای طولانی‌مدت در بیمارستانها برخوردارند. محققان آزمایشگاههای فدرال علم مواد و فناوری سوئیس، مرکز پزشکی شولر و مرکز فلج سوئیس برای مبارزه با این شرایط به همکاری پرداخته و این ملحفه را ابداع کرده‌اند.

..:::: ديابت و آنفلوآنزا چه رابطه‌اي دارند؟ ::::..

ويروس آنفلوآنزا كلك ديگري به ما زده است، زيرا شايد در شعله‌ور شدن ديابت هم دخيل باشد. خبر خوب هم آنكه اين كشف شايد به ما راهي نشان دهد كه بتوان از بروز بعضي انواع بيماري پيشگيري كرد. از دهه 1970 محققان عنوان مي‌كنند كه شايد ويروس‌ها باعث شعله‌ور شدن بيماري ديابت شوند به‌خصوص اينكه اغلب ديابت نوع يك ناگهان پس از يك بيماري عفوني بروز مي‌كند. انتروويروس‌ها و روتاويروس‌ها هر دو در اين امر متهم شمرده مي‌شوند، زيرا به اندازه كافي مي‌توانند باعث سردرگمي سيستم ايمني شوند تا به پانكراس حمله كنند، هر چند اين تصوير نيز هنوز ثابت نشده است. اخيرا محققان ايتاليايي در مورد اين رابطه كنجكاوي به خرج داده و بوقلمون‌ها را با ويروس آنفلوآنزا آلوده كردند. آنها اين كار را انجام دادند، زيرا مي‌دانستند كه پرندگان مبتلا به آنفلوآنزا اغلب پانكراس ملتهبي دارند، حتي وقتي با گونه‌هايي از ويروس آلوده شوند كه به صورت طبيعي خارج از ريه منتشر نمي‌شوند. اين تيم دريافت كه بسياري از بوقلمون‌ها مبتلا به صدمات شديد و پيشرفته پانكراس و ديابت شدند. در قدم بعدي، محققان بافت پانكراس انسان را با دو ويروس شايع آنفلوآنزا آلوده كردند. هر دو نوع ويروس‌ها به خوبي در بافت كه شامل سلول‌هاي توليدكننده انسولين هم مي‌شوند، رشد كردند.
نكته مهم آنكه حضور ويروس آنفلوآنزا در سلول‌هاي پانكراس باعث توليد مجموعه‌اي از مواد شيميايي التهابي مي‌شود كه باعث واكنش‌هاي اتوايميون شده و خود ديابت نوع يك را ايجاد مي‌كند. يك تئوري آن است كه سلول‌هاي ايمني بافت آلوده را به سلول‌هاي T تخريبي ارائه مي‌كند تا به آنها شناسايي ويروس و تخريب آنها را آموزش دهند، اما در همين روند، سلول‌هاي T، سلول‌هاي توليدكننده انسولين را هم شناخته و آنها را نيز از بين مي‌برند. در انسان، ويروس به طور طبيعي به روده و ريه محدود است. اما گاهي مي‌تواند به خون و راه ارتباطي روده كوچك و پانكراس هم برسد. زماني كه به پانكراس مي‌رسد، مكان خوب و مناسبي براي تزايد يافته است. اين تيم تحقيقاتي به دنبال علايم عفونت اخير آنفلوآنزا در افراد مبتلا به ديابت هستند كه به تازگي تشخيصي داده شده‌اند. آنها مشكوك به اين هستند كه ويروس H1N1 كه باعث بروز اپيدمي در سال 2009 شد و هنوز هم گردش است مي‌تواند علت خوبي در اين زمينه باشد، زيرا افزايش قابل‌توجهي در بروز ديابت نوع يك پس از پاندمي سال 2009 ديده شد. پزشكان ژاپني و ايتاليايي بسياري از موارد ديابت نوع يك تازه تشخيص داده شده را در افرادي گزارش كرده‌اند كه اخيرا مبتلا به آنفلوآنزا شده‌اند. موضوع مهم در اين ميان، آن است كه حتي اگر آنفلوآنزا باعث بروز تعداد كمي موارد ديابت نوع يك هم شود، مي‌توان با واكسينه‌ كردن افراد از بروز آنفلوآنزا در افرادي كه از نظر ژنتيكي مستعد ابتلا به ديابت هستند، پيشگيري كرد. ارتباط ميان ديابت و آنفلوآنزا شواهدي را در دسترس قرار مي‌دهد كه بسياري از بيماري‌هايي كه غيرعفوني در نظر گرفته مي‌شوند، در واقع در اثر عفونت ايجاد و به اين ترتيب منتشر مي‌شوند. از سوي ديگر شواهد ديگري نيز موجود است كه آنفلوآنزا مي‌تواند باعث حملات قلبي شوند، زيرا افزايش موارد حملات قلبي ساليانه پس از فصل آنفلوآنزا ديده مي‌شد، اما اكنون محققان كانادايي آثار اين ويروس را روي بيماران نشان‌ داده‌اند. آنها به تازگي گزارش كرده‌اند كه واكسينه‌ كردن بزرگسالان در برابر آنفلوآنزا صرف‌نظر از اينكه مشكلات قلبي داشته‌اند يا خير، در طول سال بعدي تعداد موارد حملات قلبي يا استروك را به نصف مي‌رساند.

..:::: چاي سبز در جدال با سرطان‌هاي دستگاه گوارش ::::..

نتايج مطالعه‌اي كه به تازگي منتشر شده حاكي از آن است كه زنان مصرف‌كننده چاي سبز مي‌توانند خطر پيشرفت بعضي از سرطان‌هاي دستگاه گوارش را در خود كاهش دهند، به‌خصوص سرطان‌هاي معده، مري و كولوركتوم. بدين منظور پژوهشگران چيني زناني را از مطالعه سلامت زنان شانگهاي وارد كردند كه دربرگيرنده حدود 75 هزار زن ميانسال و مسن است. در گفت‌وگوي اوليه، از زنان سوال شد كه چاي مي‌نوشند يا خير. نوع چاي و مقدار آن نيز سوال شد. محققان دريافتند كه نوشيدن منظم چاي (حداقل 3 بار در هفته براي مدت بيش از 6 ماه) با 17 درصد كاهش خطر در انواع سرطان‌هاي دستگاه گوارش همراه است. به‌خصوص افرادي كه 2 تا 3 فنجان در روز (حداقل 150 گرم چاي در ماه) چاي مي‌نوشيدند، با كاهش 21 درصدي خطر سرطان‌هاي دستگاه گوارش مواجه بود. اين ميزان كاهش بيشتر تمايل داشت كه سرطان‌هاي معده/روده و كولوركتال را مديون خود سازد. محقق ارشد اين مطالعه در توضيح بيشتر مدعي است. «كاهش خطر 27 درصدي براي همه انواع سرطان دستگاه گوارش ميان زناني ديده شد كه به مدت حداقل 20 سال، به طور منظم چاي نوشيده بودند. با مصرف طولاني‌مدت چاي، خطر سرطان كولوركتال تا 29 درصد كاهش يافت. اين نتايج نشان مي‌دهند كه به‌خصوص مواجهه تجمعي طولاني‌مدت مي‌تواند مهم باشد.



دارو129- نگاهي به مسموميت کبدي ناشي از مصرف ضدچربي‌ها

ديس ليپيدمي(اختلال متابوليسم چربي)، فاکتور خطر اصلي در بيماري‌هاي عروق کرونر قلبي است، بنابراين دستورالعمل‌هاي جديد، کنترل کلسترولLDL (ليپوپروتئين با چگالي اندک) را به عنوان هدف اوليه درمان معرفي کرده‌اند. مطالعات قبلي نشان داده بودند افزايش کلسترولHDL (ليپوپروتئين با چگالي بالا) و کاهش تري‌گليسيريدها نيز ممکن است آثار مثبتي در پيشگيري از بيماري‌هاي قلبي داشته باشد(اهداف ثانويه درمان). اغلب داروهاي کاهنده چربي، بي‌خطر هستند و از سوي بيماران به خوبي تحمل مي‌شوند. تظاهرات مسموميت کبدي ثانويه به مصرف داروهاي کاهنده چربي عبارتند از نارسايي حاد کبدي، هپاتيت، کلستاز و از همه شايع‌تر ترنس آمينيت که افزايش بدون علامت باليني ترانس آمينازهاي سرم است. نارسايي حاد کبد بسيار نادر و يافته‌ها حاکي از آن است افزايش خفيف و بدون علامت آسپارتات ترانس آميناز و آلانين ترانس آميناز الزاما نارسايي حاد کبد ايجاد نمي‌کند.

تاییدیه144- استيوارگا

سازمان غذا و داروي آمريکا رگورافنيب (regorafenib) با نام تجاري استيوارگا(Stivarga) را براي درمان مبتلايان به بدخيمي کولورکتال متاستاتيک مورد تاييد قرار داده است. استيوارگا يک مهارکننده مولتي کيناز است که آنزيم‌هاي متعدد دخيل در پيشرفت بدخيمي را مهار مي‌کند. اين دارو يک ماه قبل از موعد مقرر براي اعلام نتيجه بررسي‌ها، از سوي سازمان غذا و داروي آمريکا تاييد شد. استيوارگا دومين داروي مورد تاييد از سوي FDA طي 2 ماه گذشته است. براساس آمار ارائه شده از سوي اداره کنترل و پيشگيري از بيمارهاي آمريکا، بدخيمي کولورکتال سومين سرطان شايع ميان مردان و زنان است. اثربخشي و ايمني استيوارگا در يک مطالعه باليني با شرکت 760 بيمار تحت درمان با تشخيص بدخيمي کولورکتال متاستاتيک بررسي شد. بيماران به طور تصادفي استيوارگا يا دارونما دريافت کردند. مصرف استيوارگا يا دارونما تا زمان عود بدخيمي يا غيرقابل تحمل شدن عوارض ادامه يافت. نتايج نشان دادند درمان‌شدگان با استيوارگا در مقايسه با دريافت‌کنندگان دارونما طول عمر بيشتري داشتند. همچنين زمان تاخير در رشد تومور در دريافت‌کنندگان استيوارگا به طور متوسط 2 ماه بيشتر بود. شايع‌ترين عوارض گزارش‌شده از سوي بيماران تحت درمان با استيوارگا عبارت بودند از ضعف و بي‌حالي، کاهش اشتها، نشانگان دست – پا(اريتروديس استازي کف دست و پا)، اسهال، زخم‌هاي دهان(موکوزيت)کاهش وزن، عفونت، افزايش فشارخون، ديس فوني(تغيير صدا).



تاییدیه143- زلجانز

سازمان غذا و داروي آمريکا اخيرا توفاسيتينيب (Tofacitinib) با نام تجاري زلجانز (Xeljans)را براي درمان بزرگسالان مبتلا به نوع متوسط تا شديد آرتريت روماتوييد فعال که پاسخ‌دهي درماني مناسبي به متوترکسات نداشته‌اند يا نسبت به آن عدم تحمل پيدا کرده‌اند مورد تاييد قرار داده است. آرتريت روماتوييد، يک بيماري اتوايميون است که در آن سيستم ايمني بدن به اشتباه بافت‌هاي سالم را مورد هدف قرار مي‌دهد در نتيجه التهاب مفاصل و بافت‌هاي اطراف آنها مشاهده مي‌شود. زلجانز با الگوي 2 بار در روز مصرف مي‌شود و با بلوک مولکول‌هاي ژانوز کيناز- که در التهاب مفصل نقش دارند- اعمال اثر مي‌کند. ايمني و اثربخشي آن در 7 مطالعه باليني با شرکت بزرگسالان مبتلا به نوع متوسط تا شديد آرتريت روماتوييد فعال مورد بررسي قرار گرفت. در تمام اين مطالعات بيماران تحت درمان با زلجانز بهبود پاسخ‌دهي درماني و عملکرد فيزيکي را تجربه کردند. مصرف اين دارو با افزايش خطر ابتلا به عفونت‌هايي نظير عفونت‌هاي فرصت‌طلب (در شرايط مهار سيستم ايمني رخ مي‌دهند)، توبرکلوز و لنفوم همراه است. همچنين خطر افزايش کلسترول و آنزيم‌هاي کبدي و افت شمارش سلول‌هاي خوني وجود دارد. براي آگاهي از آثار درازمدت زلجانز روي بيماري‌هاي قلبي، بدخيمي‌ها و عفونت‌هاي شديد سازمان غذا و داروي آمريکا مطالعات پس از ورود به بازار براي اين دارو درخواست کرده است.

..:::: کاهش وزن با تماشاي فيلم‌هاي ترسناک ::::..

تحقيقات جديد نشان مي‌دهند تماشاي فيلم‌هاي ترسناک مي‌تواند کالري محصول يک بسته شکلات را بسوزاند و در صدر اين فهرست، فيلم «درخشش» يا Shining قرار دارد. روزنامه «گاردين» بر اساس تحقيقاتي که اخيرا توسط پژوهشگران در دانشگاه «وست مينستر» لندن انجام شده مي‌نويسد کساني که يک فيلم يک ساعت و نيمه ترسناک را تماشا کرده‌اند حدود ۱۱۳ کالري سوزانده‌اند که تقريبا معادل نيم ساعت پياده‌روي است. در اين تحقيقات مشخص شده که بعضي از فيلم‌ها از ديگران موثرتر هستند. در ميان 10 فيلمي که در اين تحقيقات مورد استفاده قرار گرفته‌اند فيلم «درخشش» ساخته استنلي کوبريک با سوزاندن ۱۸۴ کالري، فيلم «کوسه(Jaws) » با سوزاندن ۱۶۱ کالري و فيلم «طالع نحس(The Exorcist) » با سوزاندن ۱۵۸ کالري در صدر جدول قرار دارند. اين تحقيقات نشان داده فيلم‌هاي ترسناکي که تعداد صحنه‌هاي کوتاه و ناگهاني و دلهره‌آور آنها به مراتب بيشتر است در سوزاندن کالري موفق‌تر هستند. دليل آن اين است که تعدد و تکرار اين صحنه‌ها مرتب ضربان قلب را بالا مي‌برند

نکته های پزشکی جالب وخواندنی

..:::: درمان زخم‌ها با استفاده از شکر ::::..

پژوهش جدید دانشمندان دانشگاه وولورهامپتون نشان داد که طب سنتی آفریقایی ممکن است از کلید درمان زخم‌هایی برخوردار باشد که با طب مدرن در تضاد است. طبق این درمان، ریختن شکر ریز بر روی زخم‌های بد مانند زخم پا یا حتی قطع عضو می‌تواند فرآیند درمان را در زمان شکست آنتی‌بیوتیک‌ها و درمان‌های دیگر ارتقا بخشد. این پژوهش توسط موسی موراندو، مدرس ارشد دانشکده پرستاری بزرگسالان در دانشگاه وولورهامپتون انجام شده که در زیمباوه رشد کرده و پدرش در زمان بچگی از شکر برای ترمیم زخم‌ها و کاهش درد استفاده می‌کرده است. شکر آب را از زخم به یک پارچه انتقال داده که محیط مورد نیاز باکتری برای رشد را از بین می‌برد و فرآیند بهبود زخم را تسریع می‌کند. تاکنون 35 بیمار که از این درمان بهره‌مند شده‌اند، با بهبود شرایط خود مواجه شده و هیچگونه عوارض جانبی نیز گزارش نشده است. این درمان از این رو موفق بوده که باکتری برای رشد به آب نیاز دارد از این رو قرار دادن شکر بر روی زخم باعث کشیدن آب شده و محیط مناسب رشد باکتری را از بین می‌برد.  

..:::: ترمیم درد مفاصل با تزریق خون ارتقا یافته ::::..

دانشمندان درحال بررسی درمان درد مفاصل با تزریق خون به زانوی بیمار هستند. در این درمان سعی بر این است که سطوح یک ترکیب طبیعی موسوم به گیرنده آنتاگونیست اینترلوکین1 افزایش یابد. تصور می‌شود که این ترکیب نقش مهمی در کاهش التهاب داشته باشد. دانشمندان بر این باورند که مقدار کاهش یافته این آنتاگونیست با فروپاشی غضروف در مفاصل مرتبط است. در این درمان جدید، خون از دست بیمار گرفته شده و در یک انکوباتور که با دانه‌های شیشه‌ای ویژه طراحی شده است، قرار داده می‌شود. این دانه‌ها به تولید واکنشی که سطوح ترکیب اینترلوکین1 را در یک دوره 9 ساعته افزایش داده، کمک می‌کند. این خون سپس از دستگاه خارج شده و دوباره طی شش تزریق به بیمار برگردانده می‌شود. پژوهش‌های ابتدایی بر روی گروه کوچکی از بیماران نشان داد که این تزریق‌ها می‌توانند پس از یک دوره سه ماهه درد را تسکین داده و حرکت فرد را ارتقا بخشند.

..:::: چربی قهوه‌ای، امید تازه درمان چاقی ::::..

پژوهشگران دانشگاه اوتاوا مکانیزمی را کشف کرده‌اند که طی آن سلول‌های بنیادی عضله به چربی قهوه‌ای تبدیل می‌شود؛ این نوع چربی نقش جدی را در مبارزه با چاقی ایفا می‌کند. براساس گزارش سازمان سلامت جهانی، چاقی به عنوان پنجمین عامل مرگ در سراسر جهان به شمار می‌رود که به طور آماری سالانه حدود 2.8 میلیون نفر در جهان به علت تاثیرات اضافه وزن بر وضعیت سلامتی‌شان، جان خود را از دست می‌دهند. دکتر "مایکل رودنیکی"، سرپرست این پژوهش و رییس مرکز تحقیقات ژنتیک مولکولی کانادا طی این مطالعه برای نخستین بار نشان داده است که سلول‌های بنیادی عضله نه تنها توانایی تولید فیبرهای عضلانی را دارند بلکه قابلیت تبدیل به چربی قهوه‌ای را نیز دارند.
چربی قهوه‌ای، بافت چربی سوزی است که در گرم نگه داشتن و تنظیم دمای بدن نقش مهمی را ایفا می‌کند. علاوه بر این وجود هرچه بیشتر چربی قهوه‌ای با کاهش هرچه بیشتر چاقی مرتبط است. نکته اصلی در روند تبدیل سلول بنیادی عضله به چربی قهوه‌ای، تنظیم کننده ژنی به نام "microRNA-133" است که به هنگام حضورش، سلول‌های بنیادی به فیبرهای عضلانی تبدیل می‌شوند و زمانی که کاهش می‌یابد، سلول‌های عضلانی به چربی قهوه‌ای تبدیل می‌شوند.
دانشمندان طی این پژوهش نشان دادند زمانی که به موش‌های بالغ عامل کاهش دهنده "microRNA-133" موسوم به "الیگو نوکلئوتید آنتی سنس ASO" تزریق می‌شود، چربی قهوه‌ای بیشتری را تولید می‌کنند که موجب حفاظت بدن از چاقی و بهبود توانایی بدن در پردازش قند خون می‌شود. علاوه بر این، پس از چهار ماه نیز مشاهده شد که تزریق "ASO" به عضله پای عقبی موش باعث افزایش تولید انرژی کل بدن می‌شود. محققان خاطرنشان کرده‌اند که گرچه نتایج به دست آمده جالب و چشمگیر است، اما هنوز در مراحل ابتدایی به سر می‌برد و تحقیقات زیادی برای تایید قطعی و سووالات زیادی که در پی این نتایج مطرح می‌شود، لازم است. این تحقیق در مجله معتبر "Cell Metabolism" منتشر شده است.

..:::: تولید نانوذراتی جدید و ارزان برای درمان سرطان ::::..

پژوهشگران موسسه فناوری سلطنتی ملبورن، نانوذراتی تولید کرده‌اند که بسیار ارزان و غیرسمی بوده و از آن می‌توان برای رادیودرمانی سرطان استفاده کرد. این نانوذرات می‌تواند جایگزین نانوذرات گران‌قیمت طلا در درمان سرطان شود. این تیم تحقیقاتی استرالیایی روی یافتن جایگزینی برای نانوذرات طلا کار می‌کنند تا از آن در درمان سرطان استفاده کنند. نانوذرات طلا بسیار گران‌قیمت و تا حدی سمی است. محمود القطامی می‌گوید: ما دریافتیم که بیسموت می‌تواند گزینه ایده‌آلی باشد. تست‌های ما نشان داد اگر از نانوذرات بیسموت استفاده شود، مقدار تابش دو برابر شده و سلول‌های سرطانی از بین می‌روند. در واقع اگر مقدار تابش را بتوان افزایش داد، آن گاه می‌توان مقدار دوز ماده رادیودرمانی را کاهش داد؛ با این کار بیمار کمتر در معرض اثرات منفی این داروها قرار می‌گیرد. وی می‌افزاید: نانوذرات فلزی می‌توانند موجب بهبود و افزایش کارایی رادیودرمانی شوند، اما باید از موادی ارزان‌تر و ایمن‌تر برای این کار استفاده کرد.
نانوذرات بیسموت گزینه مناسبی برای این کار است، زیرا قیمت هر گرم آن تنها چند دلار است، در حالی که هر گرم نانوذرات طلا هزاران دلار قیمت دارد. از سوی دیگر نانوذرات بیسموت غیرسمی بوده و عوارض جانبی اندکی دارد. القطامی می‌گوید: با این حال هنوز باید تحقیقات بیشتری در این باره انجام داد تا بتوان از این سیستم در درمان سرطان استفاده کرد. نتایج این پژوهش بسیار جالب توجه بوده و انگیزه‌های ما را برای ادامه تحقیقات افزایش می‌دهد.
القطامی با چند گروه تحقیقاتی از دانشگاه ملبورن، موسسه تحقیقاتی سلامت در موسسه فناوری سلطنتی ملبورن، دانشگاه سری و موسسه تحقیقات سرطان برای انجام این پروژه همکاری داشته است. برای تست کارایی بیسموت، القطامی نانوذرات بیسموت را درون یک شناساگر قرار داد؛ شناساگری که توسط همین گروه تحقیقاتی ساخته شده بود. آنها با استفاده از این شناساگر مقدار دوز تابش را در سه بعد اندازه‌گیری کردند.
محققان نمونه و شناساگر را در معرض تابش نرمال مورد استفاده در درمان سرطان قرار دادند. مقدار تابش مورد نیاز برای رهاسازی در نانوذرات بیسموت با دوز مورد نیاز برای درمان با نانوذرات طلا مقایسه شد. نتایج نشان داد که نانوذرات مبتنی بر بیسموت تابش را 90 درصد افزایش می‌دهند. این تیم تحقیقاتی قصد دارد که مطالعات بیشتری انجام دهد تا یافته‌های خود را اعتبار بیشتری ببخشد. با این کار مسیر استفاده از این روش برای درمان سرطان هموار می‌شود. نتایج این پژوهش در کنفرانس بین المللی دوزیمتری تابش سه بعدی در سیدنی ارائه شده است.

..:::: درمان سرطان با نانوحباب‌های پلاسمونیک ::::..

محققان دانشگاه رایس روشی ارائه کرده‌اند که با استفاده از آن می‌توان برخی سلول‌های بیمار را از بین برد و برخی دیگر را درمان کرد. این فرآیند با استفاده از پرتو لیزر پالسی فعال شده و می‌توان با استفاده از آن برخی سلول‌ها را تحت تاثیر قرار داد، در حالی که سلول‌های مجاور سلول مورد نظر بدون تغییر باقی بمانند. در این روش از نانوحباب‌های پلاسمونیک قابل تنظیم استفاده شده است که می‌تواند جایگزینی مناسبی برای روش‌های چند مرحله‌ای فعلی برای درمان سرطان باشد. همچنین این روش جدید بسیار سریع‌تر است.
نانوحباب‌های پلاسمونیک ده‌هزار برابر کوچک‌تر از قطر تار موی انسان هستند که می‌توانند بترکند. زمانی که نانوذرات طلا در معرض تابش لیزر با قدرت بالا قرار گیرند، حباب‌هایی در اطراف آنها ایجاد می‌شود. این حباب‌ها که در اثر تبخیر یک لایه محلول اطراف نانوذرات ایجاد می‌شوند، عمر کوتاهی داشته و به سرعت می‌ترکند. «لاپوتکو» و همکارانش دریافتند که این نانوحباب‌های پلاسمونیک قادرند سلول‌های سرطانی را از بین ببرند، بدون این که به سلول‌های سالم آسیبی وارد شود. «لاپوتکو» می‌گوید: این روش بسیار دقیق است و از نظر دقت و انتخاب‌گری بسیار بهتر از زمانی است که تنها از نانوذرات طلا استفاده می‌شود.
این پژوهش قدم‌های رو به جلوی قابل توجهی برای درمان سرطان برداشته است. یکسِری آزمایشات درباره عملکرد این روش انجام شده است که در آن از لیزرهای پالسی برای ایجاد نانوحباب پلاسمونیک استفاده شده است، نانوحباب‌هایی که در اطراف نانوذرات توخالی تشکیل می‌شود. نتایج این آزمایش‌ها نشان می‌دهد که این نانوحباب‌ها قادرند سلول‌های ناخواسته را به‌ صورت انتخابی از بین ببرند. همچنین این لیزر می‌تواند در اطراف نانوکره‌های طلا نانوحباب‌هایی ایجاد کند، این نانوحباب‌ها موجب فشار روی دیواره سلول شده و با استفاده از آن دارو یا ژن به درون سلول تزریق می‌شود.
در یک آزمایش، محققان از نانوذرات توخالی 60 نانومتری استفاده کرده و سلول‌های سرطانی را به رنگ قرمز در آوردند، در آزمایش دیگری آنها همان نوع سلول‌ها را به رنگ آبی در آوردند. سپس این سلول‌ها را با هم ترکیب کرده و در معرض تابش لیزر قرار داده تا رنگ سبز از بین برود. مشاهدات میکروسکوپی نشان داد که سلول‌های قرمز در اثر نانوحباب‌های پلاسمونیک بزرگ از بین رفته‌اند، اما سلول‌های آبی که در معرض نانوحباب‌های کوچک بودند، دست‌نخورده باقی مانده و مقداری مایع سبز درون آنها وارد شده بود. 

تشخیص و درمان آرتريت روماتوييد

آرتريت روماتوييد شايع‌ترين بيماري التهابي سيستميک مفاصل است که تاکنون شناخته شده است. زنان، سيگاري‌ها و افراد داراي سابقه خانوادگي مثبت بيشتر به اين بيماري مبتلا مي‌شوند. معيارهاي تشخيصي شامل درگيري حداقل يک مفصل همراه با تورم مشخصه آن است که با بيماري ديگري قابل توجيه نباشد. احتمال تشخيص آرتريت روماتوييد با افزايش تعداد مفاصل کوچک درگير افزايش مي‌يابد. در افراد مبتلا به آرتريت التهابي وجود عامل روماتوييد (RF) يا آنتي‌بادي ضد پروتئين سيترولينه (ACPA) يا افزايش پروتئين واکنشي CRP) C) يا سرعت رسوب گلبول‌هاي قرمز (ESR) به نفع تشخيص آرتريت روماتوييد است. ارزيابي اوليه آزمايشگاهي بايد شامل شمارش کامل سلول‌هاي خون (CBC) همراه با شمارش افتراقي (diff) و بررسي کارکرد کبد و کليه باشد. بيماراني که داروهاي بيولوژيک دريافت مي‌کنند بايد از نظر هپاتيت B و C و سل بررسي شوند. تشخيص آرتريت روماتوييد در مراحل اوليه، شروع زودهنگام درمان‌هاي ضد روماتيسمي تعديل‌کننده سير بيماري(1) (DMARDها) را امکان‌پذير مي‌کند.

 

..:::: درمان سرطان با نوعی قارچ انگل ::::..

قارچ «oligospora» می‌تواند نوعی نانوذره تولید کند که باعث تحریک سیستم ایمنی بدن شده و در نهایت سیستم ایمنی بدن، سلول‌های سرطانی را از بین می‌برند. «oligospora» نام نوعی قارچ است که زندگی جذابی ندارد، بلکه به‌ عنوان یک انگل در بدن میزبان زندگی می‌کند. اما اخیرا تیم تحقیقاتی به رهبری «مینگیم ژانگ»، استادیار رشته زیست پزشکی دانشگاه تنسا دریافته‌اند که این قارچ می‌تواند برای درمان سرطان مفید باشد.
«ژانگ» همیشه به‌ نحوی به طبیعت نگاه می‌کند که از آن برای حل مشکلات جهانی استفاده کند. او و دستیارش «یونگ‌ژانگ»، «Arthrobotrys oligospora» را مورد مطالعه قرار دادند؛ نتایج مشاهدات آنها نشان داد که نانوذرات با ابعاد یکنواخت توسط این قارچ تولید می‌شود. نتایج تحقیقات بعدی حکایت از این حقیقت داشت که نانوذرات تولید شده توسط قارچ می‌تواند برای درمان سرطان مورد استفاده قرار گیرد. «ژانگ» می‌گوید: نانوذراتی که به‌ صورت طبیعی ایجاد می‌شوند، به‌ دلیل زیست سازگار بودن بسیار مورد توجه دانشمندان است. به‌ دلیل نسبت سطح به حجم بالا، نانوذرات دارای خواص نوری، گرمایی و الکتریکی ویژه‌ای هستند. علاوه‌ براین به‌ دلیل ابعاد بسیار کوچک این ترکیبات، ورود و خروج آنها از غشاء سلولی بسیار ساده انجام می‌شود. این ویژگی‌ها برای تولید داروی ضد سرطان ضروری است.
این تیم تحقیقاتی به بررسی پتانسیل نانوذرات تولید شده توسط این قارچ پرداختند؛ این نانوذرات قادر است سیستم ایمنی بدن را تحریک کند. نتایج تحقیقات آنها نشان داد که این نانوذرات می‌توانند موجب ترشح یک ماده از گلبول‌های سفید خون شوند. «ژانگ» می‌گوید: طبیعت در مواجهه با بیماری‌های مختلف مکانیسم‌های فوق‌العاده‌ای را برای درمان آنها پیشنهاد می کند. تعداد بی‌شماری نانوساختار طبیعی وجود دارد که هر یک می‌تواند ابزاری جدید برای درمان بیماری‌ها باشد. نتایج این پژوهش می‌تواند درگاهی برای وارد شدن به یک معدن طلا باشد؛ معدنی که مملو از مواد جدید برای درمان سرطان‌ها است. فهم این که این نانوساختارها در سیستم طبیعی چگونه تولید می‌شوند، الگویی است برای سنتز نسل جدید نانومواد مهندسی شده جهت درمان بیماری‌ها. راهبرد مورد استفاده در این پروژه مسیر تازه‌ای به‌ سوی کنترل سنتز نانوذرات آلی باز می‌کند. این کشف جالب توجه اولین قدم به‌ سوی توسعه داروهای مبتنی بر نانوذرات طبیعی است؛ داروهایی که برای درمان سرطان مناسب هستند. این پژوهش توسط برنامه زیست شیمی ارتش آمریکا حمایت مالی شده است. نتایج این پژوهش در نشریه «Advanced Functional Materials» به چاپ رسیده است.

..:::: درمان آرتروز زانو بوسیله پلاسمای غنی از پلاکت ::::..

در مقاله که درمجله بالینی Sports Medicine به چاپ رسیده است، محققان بخش جراحی بیمارستان نشان دادند که پلاسمای غنی از پلاکت (PRP) می تواند به درمان بیماران مبتلا به آرتروز زانو کمک کند.این درمان می تواند باعث بهبود درد و عملکرد زانو وهمچنین در %75 درصد بیماران مانع پیشرفت بیماری شود. درمان های مختلفی برای آرتروز وجود دارد که از جمله این درمان ها می توان به ورزش کردن، کنترل وزن، استفاده از داروهای غیر استروئیدی ضد التهابی ، تیلنول، کورتیزول و روش تزریق ماده ژل مانند به زانو به عنون روان کننده طبیعی در مفصل اشاره کرد. درمان جدیدی که اخیرا توسط تعداد کمی از پزشکان مورد مطالعه قرار گرفته است، روش درمانی تزریق (PRP) می باشد.پلاسمای غنی شده از پلاکت (PRP) که از خون خود بیمار گرفته می شود دارای غلظت بالایی از فاکتورهای رشد است که می تواند باعث بهبود التهاب مفاصل شود.
به گفته دکتر Halpern در این روش ابتدا از فرد مقداری نمونه خون گرفته می شود و سپس طی مراحلی پلاکت ها جدا شده و با غلظت بالا به زانوی خود فرد تزریق می شود.این پلاکت های تزریق شده باعث فعال شدن سلول های بنیادی و عوامل رشد شده که به نوبه خود می تواند باعث کاهش علائم آرتروز و التهاب مفاصل شود. محققان در مطالعه انجام شده ، بیماران مبتلا به آرتروز اولیه را مورد بررسی قرار دادند.در این آزمایش به این بیماران 6ML از پلاسمای غنی از پلاکت (PRP) تزریق شد و سپس بیماران به مدت یکسال از نظر درد ، خشکی و عمکرد زانو و توانایی انجام فعالیت های مختلف روزمره مورد ارزیابی قرار گرفتند. یک سال پس از تزریق ارزیابی توسط تصویر برداری (MRI) نیز انجام شد و نتایج رضایت بخش بود.
در حالی که مطالعات قبلی نشان داده اند که بیماران مبتلا به آرتروز در هر سال حدود %5 درصد از غضروف زانوی خود را از دست می دهند ،در مورد اکثریت بیماران در این مطالعه هیچ گونه کاهش یا ازدست غضروفی گزارش نشده است. درمان به روش PRP هم در بهبود درد و سفتی و هم دربهبود عمکرد بسیار مفید می باشد.محققان دراین مطالعه توسط دو آزمون استانداردWestern Ontario و Arthritis Index McMaster Universities میزان درد را در بیماران مورد سنجش قرار دادند. نتایج نشان داد که میزان درد در شش ماه اول %41.7 و در شش ماه دوم %55.9 درصد کاهش داشته است.همچنین میزان فعالیت زندگی روزانه نیز به طور قابل توجهی در هر دو شش ماه (%46.8) و یک سال (%55.7) افزایش نشان داد.
دکتر Halpern درمورد این نوع درمان گفت : ما در حال ورود به دوره فوق العاده ای از درمان های بیولوژیک هستیم که در آن به جای استفاده از مواد مصنوعی از سلول های خودمان برای ترمیم سلول های خود بهره می بریم.دکتر Halpern در انتها به این موضوع اشاره کرد که: روش PRP در حد آزمایشگاهی انجام شده است و باید با درمان های سنتی مورد مقایسه قرار بگیرد. Osteoarthritis یا آرتروز که باعث درد و سفتی مفاصل می شود ، عامل اصلی ناتوانی و معلولیت بیش از 27 میلیون آمریکایی می باشد.باتوجه به آمار مرکز کنترل وپیشگیری از بیماری ها ، بیماری آرتروز %13.9 درصد از بالغین 25 سال به بالا و %33.6 درصد از افراد مسن بالای 65 سال را مبتلا می سازد.این بیماری از طریق تخریب غضروف و استخوان زیرین آن و همچنین رشد بیش از حد استخوانی مشخص می شود. شروع این بیماری به صورت تدریجی است ومعمولا پس از 40 سالگی آغاز می شود. 

 

..:::: بهبود بینایی افراد دیابتی با تکنولوژی سلول های بنیادی ::::..

دانشمندان دانشگاه Belfast Queen's به دنبال یک رویکرد جدید، به منظور کمک به درمان بینایی میلیون ها نفر از مبتلایان به دیابت ، با استفاده از سلولهای بنیادی بالغ هستند. در حال حاضر میلیون ها نفر از افراد دیابتی درسراسر جهان، در معرض خطر ازدست دادن بینایی خود به علت یک بیماری به نام رتینوپاتی دیابتی می باشند.این بیماری زمانی رخ می دهد که رگ های خونی در چشم ها به علت قند خون بالا مسدود می شوند.قطع جریان خون در شبکیه چشم باعث آسیب رسیدن به سلول های بینایی و اختلال دید می شود و سرانجام در صورت عدم درمان به موقع می تواند منجر به کوری شود.
مطالعه روش جدید ترمیم آسیب های دیابتی توسط سلول های استروما،) که به اختصار (REDDSTAR) نام دارد، برگرفته از تحقیقات دانشمندان مرکز چشم و علوم عروق در دانشکده پزشکی Queen's می باشد. در این روش محققان سلول های بنیادی را از اهدا کنندگان جدا کرده و بعد از گسترش آنها در محیط کشت این سلول ها را به رگ های خونی آسیب دیده بیمار که نیاز به ترمیم دارند تزریق می کنند.این روش مخصوص بیماران مبتلا به دیابتی است که عروق شبکیه در آنها دچار آسیب شده است.
در حال حاضرروش های درمانی اندکی برای کنترل پیشرفت عوارض بیماری دیابت در دسترس است وهمچنین هیچ درمانی برای بهبود همزمان میزان قند خون و عوارض دیابت وجود ندارد. پرفسور Alan Stitt مدیر مرکز چشم و علوم عروقی Queen's در مورد این پروژه گفت : جزئیات مطالعه بر روی روش (REDDSTAR)، شامل بررسی پتانسیل منحصر به فرد سلول های بنیادی برای ترویج ترمیم عروق خونی آسیب دیده در شبکیه چشم دربیماری دیابت می باشد.این موضوع می تواند تاثیر عمیقی بر روی بیماران داشته باشد، زیرا احیاء شبکیه آسیب دیده می تواند از رتینوپاتی دیابتی جلوگیری کند و ریسک از دست دادن بینایی را در این بیماران کاهش دهد.در حال حاضر، درمان های موجود برای رتینوپاتی دیابتی ،همیشه رضایت بخش نبوده است.این درمان ها بر روی مراحل پایانی بیماری تمرکز دارند و دارای عوارض جانبی زیادی هستند و قادر به درمان علل ریشه ای این بیماری نیستند.یک روش جدید جایگزین برای مهار این بیماری بازسازی عروق آسیب دیده شبکیه توسط سلول های بنیادی بالغ می باشد. این پژوهش که بر روی سلول های بنیادی بالغ خاصی که از مغز استخوان مشتق شده متمرکز شده است با حمایت شرکت Orbsen Therapeutics و بنیاد علوم ایرلند ارائه شده است.

..:::: استفاده از سلول های بنیادی دردرمان بیماری های کبدی ::::..

دانشمندان امریکایی ایمنی و کارایی سلول های شبه کبدی یا Hepatocyte-like cell مشتق شده از نوعی سلول بنیادی به نام hpSC رادرمدل حیوانی دچاریک اختلال کبدی مادر زادی با متابولیسم بیلی روبین نشان داده اند. یافته های این گروه تحقیقاتی که در فاز پیش بالینی انجام شده بیان می کند که پیوند HLC در جوندگان بیلی روبین خون را به سرعت کاهش می دهد و در سطح ثابتی نگه می دارد.
سندرم Criggler-Najjar نوع یک یا CN1 یک اختلال متابولیکی ارثی نادر است که در آن کبد مبتلایان فاقد آنزیمی خاصی به نام UGT1A1 است . این آنزیم برای پاک سازی بیلی روبین سمی لازم است. سندرم سبب ایجاد بیش از حد بیلی روبین متصل نشده یا hyperbilirubinemia Unconjugated می شود. این اختلال منجربه مشکلات شدید عصبی می شود که اگر درمان نشوند می توانند باعث آنسفالوپاتی حاد برگشت ناپذیر شوند. با آن که پیوند سلول های کبدی (hepatocyte) یا HI به عنوان گزینه درمانی جایگزین برای افرادی با بیماری های متابولیکی ناشی از کبد نظیر CN1 استفاده می شود اما دارای محدودیت هایی نیز می باشد.
استفاده از HLC برای درمان CN1 دارای مزایایی نسبت به پیوند سلول های کبدی اولیه است. این سلول ها جبران کمبود سلول های اولیه را می کنند همچنین شواهدی وجود دارد که پیوند HLC در مقایسه با سلول های کبدی نابالغ جنینی فعالیت متابولیکی بهتری نشان می دهند.ازHLC ها می توان قبل از شروع آنسفالوپاتی بیلی روبین استفاده کرد در نتیجه با تولید کافی آنزیم UGT1A1 کبد توانایی متابلیزه کدن بیلی روبین را می یابد.علاوه بر این نتایج با گذشت 16 هفته از پیوند،عوارض ناخواسته مشاهده نشده ودر مقایسه با گروه شاهداز میزان بیلی روبین سرم نیز کاسته شده است. ساختار و مورفولوژی کبددر همه جوندگان در مان شده مورد مطالعه سالم و بدون التهاب، تومورزایی و پس زدن پیوند گزارش شده است. دکتر Ruslan Semechkin یکی از اعضای گروه می گوید این مطالعه شواهد مهمی را برای استفاده از محصول HLC به عنوان منبع قابل اعتماد برای سلول های قابل پیوند شدن در درمان CN1 ،فراهم کرده است. با تکمیل این مطالعات ،دانشمندان می توانند تائیدیه های لازم برای کاربرد این سلول ها در فاز اول بالینی را دریافت کنند.

..:::: وياگرا ممکن است به مبارزه با چاقي کمک کند ::::..

پژوهشگران آلماني در دانشگاه بن با دادن داروي وياگرا به موش‌ها کشف کردند اين دارو باعث تبديل سلول‌هاي چربي سفيد (يعني همان چربي ناخواسته‌اي که در شکم و جاهاي ديگر بدن جمع مي‌شود) به سلول‌هاي چربي قهوه‌اي مي‌شود. سلول‌هاي تازه کشف‌شده چربي قهوه‌اي به جاي ذخيره انرژي اضافي، انرژي دريافت‌شده از غذا را مي‌سوزانند و آن را به گرما تبديل مي‌کنند.
به نظر مي‌رسد وياگرا (حداقل در موش‌ها) خطر عوارض ديگر ناشي از چاقي را نيز کاهش مي‌دهد. وياگرا (که سيلدنافيل هم ناميده مي‌شود)، براي درمان اختلال کارکرد نعوظي، پرفشاري خون شريان ريوي به کار مي‌رود. اين دارو باعث شل شدن عضلات صاف مي‌شود و به اين ترتيب جريان خون لازم براي ايجاد نعوظ را فراهم مي‌کند. اثر وياگرا روي بافت چربي در سال 2007 مورد توجه قرارگرفت. تحقيقي در آن زمان نشان داد موش‌هايي که براي 12هفته وياگرا دريافت کرده بودند، هنگامي که با رژيم غذايي پرچربي تغذيه مي‌شدند، چاق نمي‌شدند. آنها پس از 7 روز دادن وياگرا به موش‌ها، با حداکثر دوز مجاز براي استفاده انساني، کشف کردند شمار زيادي از سلول‌هاي چربي سفيد در اين موش‌ها به سلول‌هاي چربي سالم‌تر قهوه‌اي تبديل شده‌اند. هنگامي که سلول‌هاي چربي سفيد انرژي بيشتري ذخيره کنند به جاي تقسيم به سلول‌هاي بيشتر، چربي بيشتري در سلول‌هاي موجود ذخيره مي‌شود. اين روند حداقل تا هنگامي که اندازه آنها به 4 برابر اندازه طبيعي برسد، ادامه پيدا مي‌کند و پس از اين مرحله نهايتا تقسيم مي‌شوند.
پيش از اينکه سلول‌هاي چربي به مرحله تقسيم برسند، بزرگ‌شدن سلول‌هاي چربي باعث آزاد شدن موادي به نام سايتوکاين‌ها مي‌شود که بر دستگاه ايمني اثر مي‌گذارند. در اين مورد سايتوکاين‌هاي آزادشده از سلول‌هاي چربي باعث تشديد واکنش ايمني و ايجاد التهاب مزمن مي‌شوند که در دچار شدن به بيماري‌هاي مزمن مانند بيماري‌هاي قلبي- عروقي، ديابت، آرتريت و حتي سرطان نقش دارد. سايتوکاين‌هاي چربي سفيد، به‌خصوص به بافت‌هاي قلبي آسيب مي‌زنند. نتيجه کلي اين است که وياگرا مي‌تواند چربي سفيد را به چربي قهوه‌اي سوزاننده کالري تبديل کند، مانع از بزرگ شدن سلول‌هاي چربي شود و ميزان توليد سايتوکاين‌هاي التهاب‌زا را کاهش دهد. البته معلوم نيست که اين نتايج که در آزمايش روي موش‌ها به دست آمده است، لزوما در مورد انسان‌ها هم صادق باشد. از طرف ديگر، در اين آزمايش از دوزهاي بسيار بالاي وياگرا استفاده شده بود تا بر دستگاه ايمني تاثير بگذارد که معلوم نيست بتوان از اين مقادير در انسان‌ها استفاده کرد.

..:::: کشف سلول های بنیادی و درمان چاقی ::::..

دانشمندان موسسه تحقیقاتی بیمارستان اتاوا موفق به کشف روش تبدیل سلول های بنیادی عضله به چربی قهوه ای شدند. چربی قهوه ای شکلی خوب از چربی است که نقش مهمی در مبارزه با چاقی دارد. با توجه به آمار سازمان جهانی بهداشت ، چاقی هرساله با قربانی کردن 2.5 میلیون نفر، به عنوان پنچمین عامل مرگ ومیر در جهان شناخته می شود.آژانس بهداشت عمومی کانادا ، تخمین می زند که %25 درصد از بزرگسالان در کانادا مبتلا به چاقی هستند.
در مقاله ای که امروز منتشر شد دکتر Rudnicki به همراه تیم تحقیقاتی خود برای اولین بار نشان دادند که سلول های بنیادی عضلات اسکلتی بالغ نه تنها توانایی تولید فیبرهای عضلانی را دارند، همچنین قادر به تبدیل شدن به چربی قهوه ای نیز هستند. سوختن بافت چربی قهوه ای باعث تولید حرارت در بدن می شود و این چربی نقش مهمی درتنظیم درجه حرارت بدن داردو بیشتر بودن این چربی با چاقی کمتر در ارتباط است.
این تیم تحقیقاتی در آزمایش های انجام شده موفق به کشف ژن کوچکی به نام microRNA-133 یا miR-133 شدند که حضور آن باعث تبدیل سلول های بنیادی به فیبر عضلانی و عدم حضورش باعث تبدیل این سلول ها به چربی قهوه ای می شود . آزمایش های دکتر Rudnicki نشان داد که تزریق عامل کاهش دهنده miR-133 با نام (ASO) antisense oligonucleotide باعث تولید بیشتر چربی قهوه ای می شود که به نوبه خود می تواند به عنوان یک عامل جلوگیری کننده از چاقی تلقی شود. دکتر Rudnicki در این باره گفت : درمان با استفاده از ASO و کاهش دادن سطح miR-133 روشی است که در حال حاظر در مراحل آزمایشات کلینکی انسانی است. با این حال در سال های آتی می تواند به عنوان یک درمان بالقوه مورد استفاده قرار گیرد.اگر چه دستیابی به این موضوع موفقیت آمیز بوده است اما بسیاری از سوالات مانند اینکه چه مدت باید از این دارو استفاده شود؟ یا آیا این دارو دارای عوارض جانبی هست یا خیر ؟ وجود دارد که باید برای آنها به دنبال پاسخ باشیم. این یافته های بدست آمده در آزمایشگاه دکتر Michael Rudnicki ، مستقر در موسسه تحقیقاتی بیمارستان اتاوا ، در مجله Cell Metabolism منتشر شد.



..:::: درمان روماتیسم مفصلی با پیوند سلول های CD8+ Treg ::::..

دانشمندان توانسته اند راهکار جدیدی برای درمان بیماری های خود ایمنی ارائه دهند که می تواند بطور موفقیت آمیزی مانع پیشرفت روماتیسم مفصلی در یک نوع موش شود. آن ها امید وارند این روش بتواند از این بیماری و سایر بیماری ها ی خود ایمنی در انسان جلو گیری کند. در این مطالعه از یک نوع سلول سیستم ایمنی به نام سلول های T تنظیم کننده یا CD8+ Treg که آبشار واکنش های التهابی و آسیب به بافت ها و مفاصل را متوقف می کنند، استفاده شده است. این سلول ها توانایی ازبین بردن سلول های ایمنی مضری را که باعث روماتیسم می شود دارند. پیوند این سلول ها با تزریق پروتئینی که باعث شروع واکنش خود ایمنی منجر به روماتیسم می شود، همراه بوده است.آن ها توانسته اند با این روش بیماری را کاملا مهار کنند.
سیستم ایمنی انسان شبکه ای از سلول ها ، بافت ها و اندام هاست که در صورت عملکرد طبیعی به باکتری ها ، ویروس ها، انگل ه ودیگر مهاجمین حمله کرده و آن ها را از بین می برد.در اختلالات خود ایمنی بخش هایی از این سیستم به سلول ها و بافت های سالم حمله می کنند. حد اقل 100 بیماری خود ایمنی شناخته شده اند . این نوع بیماری ها بین زنان شایع ترند. روماتیسم مفصلی در اثر حمله سیستم ایمنی به مفاصل ،باعث ایجاد درد و نیز بد شکل شدن انگشتان می شود.
داروهایی که برای این بیماران تجویز می شود به منظور کاهش التهاب به کار می روند.دارو های جدید عوامل بیولوژیکی هستند که از ترشح سایتو کاین ها جلو گیری می کنند . سایتو کاین ها مواد شیمیایی هستند که در این بیماری باعث حملات اشتباهی سلول های ایمنی می شوند.این نوع درمان تولید سایتوکاین هایی نظیر TNF و IL-1 را مهار می کند.علاوه بر حضور سایتو کاین ها حضور سلول های T یاریگر نیز در بروز واکنش های ایمنی الزامی است.برخی از این سلول ها شاخصی به نام Qa-1 در سطح خود دارند و Qa-1 T helper cell نامیده می شوند..سلول های CD8+ Treg مولکولHsp60 را بر روی Qa-1 T helper cell ها شناسایی کرده و در کاهش فعالیت آن ها تاثیر گذارند. هدف از این روش در مانی ازدیاد سلول های CD8+ Treg است که به کمک بیان Hs60 صورت می گیرد. هدف بعدی این گروه تحقیقاتی به کار گیری ذراتی در مقیاس نانو ست که در سطح آ ن ها Qa-1/Hsp60 تعبیه شده است. نتایج این تحقیق در Journal of Clinical Investigation به چاپ رسیده است.

..:::: کمبود ویتامین D خطر ابتلا به دیابت نوع یک را افزایش می‌دهد ::::..

سطوح پایین ویتامین D می‌تواند خطر وقوع دیابت نوع یک را افزایش دهد.گروهی از محققان دانشکده بهداشت عمومی دانشگاه هاروارد با بررسی بیش از 40 میلیون نمونه خون قبل از شروع بیماری و سپس بررسی دوباره افراد طی سال‌ها بعد دریافتند: داشتن سطوح کافی ویتامین D‌ در بزرگسالان جوان ممکن است خطر شروع دیابت نوع یک بزرگسالی را تا 50 درصد کاهش دهد. نتایج حاصل از این تحقیق می‌افزاید: افراد سالم جوان با سطوح سرمی بالاتر ویتامین D‌ نسبت به کسانی که در سطوح سرمی پایین‌تر ویتامین D‌ بودند، تنها در معرض نیمی از خطر افزایش دیابت نوع یک قرار گرفتند.
محققان با اشاره به یافته‌های حاصل از این تحقیق اظهار کردند: مطالعات قبلی نیز نشان داده‌اند که کمبود ویتامین D‌ ممکن است بروز دیابت نوع یک را تقویت کند و اگرچه مطالعات بیشتر به بررسی بین میزان ویتامین D‌ در دوران بارداری و یا دوران کودکی و خطر ابتلا به دیابت نوع یک پرداخته است، اما تحقیقات دیگر در بزرگسالان جوان نیز ارتباط بین مقادیر بالای ویتامین D‌ و کاهش خطر ابتلا به ام اس را نیز بررسی کرده است و در واقع مطالعات نشان می‌دهد که مقادیر ناکافی ویتامین D‌ در دوران بزرگسالی به طور کلی می‌تواند یک عامل خطر مهم برای بروز بیماری‌های خودایمن باشد.
به گفته محققان، یک میلیارد نفر در جهان دارای سطوح ناکافی ویتامین D‌ در خون خود هستند و این کمبود در تمام اقوام و گروه‌های سنی یافت می‌شود و در حالی که قرار گرفتن در معرض آفتاب منبع بسیار خوبی از ویتامین D‌ است، اما کرم‌های ضد آفتاب، لباس‌ها، رنگ پوست و ماه‌های زمستانی باعث کاهش تولید ویتامین D‌ می‌شوند که در این میان برای پیشگیری از دیابت نوع یک استفاده روزانه از مکمل‌های ویتامین D‌ به افرادی که دچار کمبود آن هستند، توصیه می‌شود. یافته‌های این تحقیق، در نشریه آمریکایی اپیدمیولوژی منتشر شده است.

..:::: پیوند ریه افراد سیگاری به بیماران نیازمند خطری ندارد ::::..

میزان امید به زندگی بیماران پیوند ریه که ازسیگاری های قهار ریه دریافت می کنند، به اندازه بیمارانی است که از افراد غیر سیگاری ریه می گیرند. دانشمندان می گویند، پیوند ریه از اهدا کننده ای که روزی 20 نخ سیگار می کشد، خطری ندارد.نتیجه این مطالعه می تواند به کاهش کمبود اعضای اهدایی کمک کند.
گروهی از محققان بیمارستان دانشگاهی تمپل در فیلادلفیا، اطلاعات حدود 6هزار بیمار را که در فاصله زمانی سال های 2005 و 2010 دو پیوند ریه دریافت کرده بودند تجزیه و تحلیل کردند. از هر هشت عضو اهدایی یک عضو از اهدا کننده ای بود که بیش از 20 سال روزی یک پاکت سیگار می کشید اما در زمان اهدای عضو علائمی از بیماری نداشتند. در این مطالعه محققان متوجه شدند که امید به زندگی بیمارانی که از سیگاری های قهار ریه دریافت کرده بودند به اندازه بیمارانی بود که از افراد غیر سیگاری ریه گرفته بودند. هر دو گروه این بیماران پس از پیوند ریه طول زندگی کوتاه و متوسط داشتند.
به گفته محققان، عملکرد ریه پیوندی زمانی که از سیگاری های قهار اهدا می شود بد نیست و خطر مرگ دریافت کننده را بر اثر ابتلا به سرطان افزایش نمی دهد. دکتر ˈشارون تاگاویˈ از بیمارستان دانشگاهی فیلادلفیا گفت: یافته های ما نشان می دهند که بالقوه می توان در معیارهای فعلی پیوند ریه تجدید نظر کرد و دریافت ریه از اهدا کننده هایی که سابقه سیگار کشیدن زیاد دارند را نیز به آن اضافه کرد. این موضوع می تواند کمبود ریه های اهدایی را برطرف سازد و مرگ و میر ناشی از قرار گرفتن در فهرست انتظار برای پیوند ریه را کاهش داد. پیوند ریه بر روی افرادی انجام می شود که احتمال دارد در عرض دو سال بر اثر بیماری ریوی جان خود را از دست بدهند. این مطالعه در نشست سالانه انجمن جراحان توراکس در لس آنجلس ارائه شد.

..:::: ارتباط بین مصرف قند و خطر وقوع سرطان ::::..

مصرف بیش از حد قند و وقوع دیابت می‌تواند باعث افزایش بروز سرطان در افراد شود. محققان آکسفورد با انجام تحقیقات خود توانستند یک مکانیسم کلیدی را کشف کنند که نشان می‌دهد دیابت و چاقی با افزایش خطر ابتلا به سرطان مرتبط است. محققان با مطالعه چگونگی پاسخ سلول‌های روده به قندها و سیگنال‌دهی آنها به ترشح انسولین در لوزالمعده و نیز بررسی انتشار هورمون GIP‌ که باعث افزایش ترشح انسولین می‌شود، دریافتند: توانایی سلول‌های روده به ترشح GIP‌ توسط یک پروتئین به نام b-Catenin صورت می‌گیرد که افزایش فعالیت این پروتئین به عنوان یک عامل اصلی در توسعه بسیاری از سرطان‌ها شناخته شده است.
نتایج حاصل از این تحقیق نشان می‌دهد: فعالیت b-Catenin به شدت به سطوح قند وابسته است که در این میان سطوح بالای قند موجب تجمع b-Catenin می‌شود. به گفته محققان، تغییر در رژیم غذایی یکی از ساده‌ترین استراتژی‌های پیشگیری است که به طور بالقوه می‌تواند باعث کاهش ابتلا به این بیماری‌ها شود. جمعیت دیابتی در مقایسه با بقیه تا دو برابر بیشتر ممکن است از سرطان پانکراس رنج ببرند و یا به سرطان کولون مبتلا شوند.

..:::: درمان آرتروز زانو با تولید ژل از سلول‌های بنیادی خون بندناف ::::..

محققان دانشگاه راش در حال استفاده از نوعی ژل ساخته شده از سلولهای بنیادی خون بند ناف برای درمان ورم مفاصل زانو هستند که به گفته آنها، این شیوه به ترمیم و رشد مجدد غضروف آسیب‌دیده کمک کرده است. یک پژوهش کوچک نشان داد که این درمان به 67 درصد پیشرفت در ترمیم غضروف کمک کرده و محققان بر این باورند که که این روش می‌تواند جایگزین عمل جراحی تعویض مفصل شود. این درمان از یک داروی پیشگامانه موسوم به «Cartistem» استفاده می‌کند. Cartistem ترکیبی از سلولهای بنیادی خون بند ناف با پلیمر طبیعی هیالورونان است که نقش مهمی در بهبود زخم ایفا کرده و همچنین یکی از اجزای اصلی غضروف مفاصل است.
این درمان را می‌توان برای غضروف آسیب‌دیده پس از عمل جراحی آرتروسکوپی به عنوان یک مکمل عمل در شیوه ریزترک مورد استفاده قرار داد که یکی از شیوه های معمول برای ترمیم غضروف است. غضروف مانند یک جاذب شوک عمل کرده و یک سطح نرم را ارائه می‌کند که سر خوردن نرم استخوانها بر روی یکدیگر را ممکن می‌سازد. با این حال این لایه ممکن است در اثر پیری از بین رفته و باعث درد و ورم و ایجاد بیماری آرتروز می‌شود.
این بافت مانند دیگر بافتهای بدن در زمان آسیب نمی‌تواند به سرعت خود را ترمیم کند چرا که از رگهای خونی و عصبی کمی برخوردار است. درمانهای کنونی شامل داروهای مسکن، فیزیوتراپی و استروئیدها یا تعویض بخش یا کل زانو است. حدود 40 هزار درمان این چنینی در سال در جهان ارائه شده و امید است که با درمان سلولهای بنیادی بتوان آنرا کاهش داد. در حالیکه خود زانو از سلولهای بنیادی برخوردار بوده که قابل تبدیل به سلولهای غضروف هستند، اما تعداد آنها با افزایش سن کمتر شده و کارآیی آنها کاهش می‌یابد. دانشمندان برای غلبه بر این مشکل، سلولهای بنیادی زانو را استخراج کرده و میزان آنها را در آزمایشگاه پیش از کاشت مجدد آنها در زانو افزایش می‌دهند. با اینحال این امر نیازمند استخراج و کاشت بوده و به دلیل تعداد محدود سلول بنیادی در دسترس در این اندام، تنها بخشی از آسیب ترمیم می‌شود.
درمان جدید محققان بر اساس سلولهای بنیادی به دست آمده از خون بند ناف بوده که فعالتر از سلولهای بنیادی بالغ هستند و پژوهشهای حیوانی نشان داده که کارآیی آنها در تولید غضروف بهتر است. خون توسط بانک خون بند ناف جمع‌آوری می‌شود. معمولا بندناف پس از وضع حمل دورانداخته می‌شود اما برخی مادران آنها را برای کمک به پژوهشها اهدا می‌کنند. سلولهای بنیادی از این اجزا استخراج شده و پس از پرورش در آزمایشگاه به یک ماده ژل مانند تبدیل و سپس توسط جراحان در ناحیه آسیب‌دیده اعمال می‌شود. به گفته محققان، این درمان می‌تواند بخصوص برای افراد سالخورده و بیماران دارای مناطق آسیب‌دیده بزرگ مورد استفاده قرار گیرد. پس از یک پژوهش کوچک بر روی 10 بیمار در سئول، اکنون دو کارآزمایی قرار است بر روی 50 فرد در دانشگاه راش آمریکا و بیمارستان زنان بریگهام و هفت بیمارستان در کره انجام شود.



..:::: بافت ریه مصنوعی با سلول‌های شناور تولید شد ::::..

محققان دانشگاه رایس با استفاده از روش «شناوری مغناطیسی» موفق به کشت سه بعدی سلول‌ها و تولید بافت ریه مصنوعی شدند. بطور سنتی کشت سلولی در پتری دیش انجام می شود، اما سلول های کشت داده شده در این روش مسطح بوده و حالت سه بعدی پیدا نمی کنند. محققان دانشگاه رایس با همکاری مرکز Nano3D Bioscience از فناوری شناوری مغناطیسی (Magnetic Levitation)‌ برای کشت سه بعدی سلول‌ها استفاده کرده و چهار نوع از سلول ها را درون بافت ریه مصنوعی جای دادند.
در این روش، نانو ذرات مغناطیسی بداخل سلول‌ها وارد شده و محققان با کمک یک قلم مغناطیسی موفق به دستکاری سلول ها شدند؛ توانایی دستکاری سلول ها، امکان جدیدی برای کشت های پیچیده فراهم می کند.بافت چهار لایه ریه از سلول های اندوتلیال، سلول های عضله نرم، فیبروبلاست ها و سلول های مخاطی ساخته شد؛ قرار دادن این سلول ها در روشی مشابه بافت طبیعی ریه تاکنون انجام نشده بود و این دقیق ترین و واقعی ترین نمونه بافت مصنوعی برونش محسوب می شود. تولید بافت ریه مصنوعی می تواند به محققان برای شبیه سازی اثر سموم بر روی ریه کمک کرده و به توسعه درمان های جدید و موثر منجر شود.

..:::: درمان سل با درخت مسواک ::::..

نوعی درخت مسواک دارویی در افریقای جنوبی، آنتی‌بیوتیک جدیدی برای درمان بیماری سل به روشی نوین ارائه می‌دهد. نوعی ترکیب اشتقاق‌شده از درخت مسواک در آفریقای جنوبی هدف دارویی مرض سل را به شیوه‌ای ناشناخته غیرفعال می‌کند. مرض سل بیش از هر بیماری باکتریایی دیگر عامل مرگ در جهان گزارش شده است. بسیاری از داروهای کنونی مقابله‌کننده با این مرض حدود 50 سال قدمت دارند و لزوم وجود جایگزین‌هایی برای آن‌ها احساس می‌شود.
ترکیب شناسایی شده توسط دانشمندان حاضر در این مطالعه diospyrin نام دارد. این ترکیب به مکان جدیدی بر روی آنزیم مشهور DNA gyrase می‌چسبد و آن را غیرفعال می‌کند. آنزیم مزبور برای حیات باکتری‌ها و گیاهان اساسی بوده اما در حیوانات و انسان‌ها وجود ندارد. عنصر DNA gyrase به عنوان یک هدف دارویی موثر و ایمن در مقابل آنتی‌بیوتیک‌ها عمل می‌کند. به گفته پروفسور تونی مکس‌ول از مرکز جان اینز و یکی از اعضای تیم تحقیقاتی، شیوه‌ عملکرد diospyrin به توضیح این نکته که چرا این ترکیب در مقابل مواد مقاوم در مقابل داروی سل موثر است، کمک می‌کند.
در طب سنتی ویژگی‌های ضدباکتریایی درخت افریقایی بررسی شده برای سلامتی دهان و درمان برونشیت، ذات‌الجنب و بیماری‌های مقاربتی به کار می‌رود؛ همچنین از ترکه‌های آن به عنوان مسواک استفاده می‌شود. بسیاری از آنتی‌بیوتیک‌ها از منابع طبیعی مانند باکتری‌ خاکی Streptomyces گرفته می‌شوند و آنتی‌بیوتیک‌های استخراج شده از گیاهان کمتر معمول است، با این حال آن‌ها به طور بالقوه‌ای منابع غنی پزشکی نوین هستند.
مطالعه بر روی diospyrin و ترکیبات مرتبط naphthoquinone توسط مکس‌ول و همکارانش به عنوان بخشی از تلاش‌های کنسرسیوم محققان اروپایی موسوم به "داروهای بیشتر برای سل" (MM4TB) انجام می‌شود. این همکاری بین 25 لابراتوار در سراسر اروپا و با هدف توسعه داروهای جدید علیه سل صورت می‌گیرد. جزئیات این مطالعه علمی در Journal of Biological Chemistry انتشار یافت.



..:::: تولید دارویی برای مقابله با اثرات جانبی درمان سرطان ::::..

دانشمندان دانشگاه لینکوپینگ سوئد موفق به تولید دارویی جدید شدند که بیماران را در مقابل اثرات جانبی درمان‌های سرطان مانند شیمی درمانی حفظ کرده و در عین حال نیز اثرات درمانی بر تومورها را افزایش می‌دهد. به گفته پروفسور "رولف اندرسون"، نویسنده این پژوهش، داروی به دست آمده با نام "calmangafodipir" مبتنی بر ماده‌ای موسوم به "mangafodipir" است که در محیط‌های آزمایشی، اثر محافظتی بر سلول‌های سالم را در درمان‌های سرطان نشان داده است. این ماده می‌تواند شکل گیری رادیکال‌های اکسیژن را که یکی از علت‌های بروز اثرات جانبی شیمی درمانی است، تحت تاثیر قرار دهد. برای مثال، این رادیکال‌ها شمار سلول‌های سفید خونی را شدیدا کاهش می‌دهد که در نهایت باعث ابتلای بیمار به عفونت‌های گوناگون و حتی مرگ می‌شود.
طی این پژوهش محققان ابتدا با انجام آزمایش سلولی، گروهی از موش‌ها را به سلول‌های سرطانی مبتلا کردند. سپس این موش‌ها را همزمان تحت شیمی درمانی و استفاده از "mangafodipir" قرار دادند. گزارش‌ها نشان می‌داد که با استفاده از این روش، تشکیل تومورها با حفظ سلول‌های سفید خون کاهش یافته بود. تنها مشکل این روش، رها سازی میزان بالایی منگنز از "mangafodipir" بود که اثرات مثبت این روش درمانی را کاهش می‌داد و علاوه بر این می‌توانست به علت ماهیت سمی بودن منگنز، به مغز آسیب برساند.
پژوهشگران برای حل این مشکل، مقدار زیادی از منگنز "mangafodipir" را با کلسیم جایگرین کردند که باعث پایداری بیشتر این ترکیب و افزایش خاصیت محافظتی سلول‌ها و ضد سرطانی آن شد. بر اساس این گزارش، خاصیت اثربخشی "mangafodipir" بر گروه کوچکی از بیماران مبتلا به سرطان روده با موفقیت ثابت شد. این پژوهش در مجله "Translational Oncology" منتشر شده است.

..:::: نخستین کاشت پمپ در بدن برای مبارزه با سرطان ::::..

یک بیمار انگلیسی مبتلا به سرطان به عنوان اولین فرد در جهان در فرآیندی که به باور پزشکان می‌تواند یک دستاورد بزرگ برای درمان این بیماری باشد، موفق به کاشت یک پمپ در بدن خود شد. به ادعای متخصصان، این تجربه می‌تواند نقش مهمی را در زندگی هزاران بیمار سرطانی ایفا کند. این پمپ برای خلاصی از مایع خطرناک ساخته شده در بسیاری از سرطانها طراحی شده که می‌تواند منجر به نیاز به مراجعه کمتر بیمار به بیمارستان شود. در طولانی مدت امید است که این دستگاه بتواند پیگیری شیوه‌های تغییر سرطان را تسهیل کرده تا پزشکان بتوانند با درمانهای جدید واکنش نشان دهند.
این بیمار انگلیسی یک زن 62 ساله بود که طی یک عمل پیوند یک ساعته در بیمارستان هامراسمیت لندن این پمپ را در زیر پوست خود قرار داد. سرطان تخمدان باعث آزار این بیمار شده بود که مجبور بود هر سه هفته یکبار برای تخلیه چهار تا پنج لیتر از مایع ایجاد شده توسط این بیماری از بدن به بیمارستان مراجعه کند. این مایع بدین معنی است که بیمار قادر به خوردن غذا نبود. حدود یک سوم زنان مبتلا به سرطان تخمدان با مایع آسیت در بدن خود دست و پنجه نرم می‌کنند که یک تجمع مایع در شکم بوده و بیماران مبتلا به سرطانهای روده، پانکراس، رحم و پستان نیز ممکن است مشکلات مایع را تجربه کنند. در حال حاضر بیماران باید به بیمارستان رفته و در فرآیندی که ممکن است چند روز به طول بینجامد، این مایع را تخلیه کنند. این امر می‌تواند منجر به مرگ شود.
یک کارآزمایی بالینی کامل قرار است به زودی آغاز شده و این کاشت فعلا بطور دائمی در دسترس نخواهد بود اما در صورت اثبات موفق بودن آن، می‌تواند درمان بسیاری از سرطانها را با تغییر مواجه کند. دستگاه «alfapump»مایعات را از شکم بیمار به درون مثانه پمپاژ کرده تا از طریق ادرار از بدن خارج شود. پزشکان سپس می‌توانند ادرار را برای ارزیابی پیشرفت سرطان و واکنش متعاقب بررسی کنند. این رویکرد بر روی بیماران کبدی آزمایش شده اما این عمل جراحی پیشگامانه نشانگر اولین استفاده از این دستگاه برای درمان سرطان بوده است.

..:::: موفقیت دانشمندان در تعیین میزان پیشرفت سرطان با شیوه پیشگامانه ::::..

محققان دانشگاه کالیفرنیا در سان‌دیگو توانستند شیوه پیشگامانه‌ای را ابداع کنند که میزان گسترش سرطان در غدد لنفاوی را نشان می‌دهد. این شیوه که از مولکولهای فلورسنت استفاده می‌کند، به جراحان اجازه خواهد داد تا غدد لنفاوی سرطانی را شناسایی کرده و بافتهای سالم را نجات دهند. غدد لنفاوی که در سراسر بدن گسترش یافته‌اند، نقش مهمی را در کمک به بدن در شناسایی و مبارزه با میکروبها ایفا می‌کنند. این غده‌ها به عنوان فیلترهایی عمل می‌کنند که حاوی سلولهای ایمنی برای مبارزه با عفونت و پاکسازی پوست هستند. هنگامی که سلولهای سرطانی از یک تومور در هر قسمت از بدن جدا می‌شوند، می‌توانند در سیستم لنفاوی حرکت کرده و در این اندام کوچک پنهان شوند. جراحان این غدد را برای اطمینان از امکان گسترش سرطان و میزان آن برمی‌دارند.
با این حال در زمان جراحی شناسایی غدد انسان با اندازه کمتر از نیم سانتی‌متر در میان بافت اطراف آن مشکل است. حتی اگر جراحان بتوانند موقعیت غده را مشخص کنند، هیچ شیوه‌ای برای نمایش امکان سرطانی بودن یا نبودن آنها وجود نداشته و نیازمند حذف تعداد غدد لنفاوی بیشتر از حد ضروری است. اما این شیوه جدید بسیار حساس بوده و می‌تواند محل سلولهای سرطانی با اندازه چند میلیمتری را نیز شناسایی کند.
به گفته محققان، این ابزار باعث ارتقای میدان دید جراح تا حدی می‌شود که هیچ توموری ندیده باقی نمی‌ماند. مولکولهای با برچسب فلورسنت موسوم به RACPP قابل تزریق هستند. جراحان با استفاده از این مولکولها در مدلهای موش توانستند محل گسترش سرطان را مشاهده کرده و مناطق میلیمتری را حتی با حساسیت بیشتر ببینند. در حال حاضر پزشکان تنها می‌تواند محل غدد لنفاوی را بدون توانایی تشخیص سرطانی بودن یا نبودن آنها شناسایی کنند. شیوه‌های کنونی برای کنترل سرطان پروستات شامل برداشتن تمام غدد لنفاوی مشکوک پیش از شناسایی میزان پیشرفت سرطان است. نتایج این پژوهش در مجله Cancer Research منتشر شده است.

..:::: ساخت دوربین بلعیدنی برای شناسایی مراحل ابتدایی سرطان مری ::::..

محققان بیمارستان عمومی ماساچوست، نوعی دوربین قرصی بلعیدنی را ساخته‌اند که می‌تواند به پزشکان در تشخیص نشانه‌های اولیه سرطان مری کمک کند. این دستگاه شفاف فناوری پیشرفته، به اندازه یک قرص مولتی ویتامین بزرگ بوده و حاوی لیزری با سرعت چرخش بالاست که یک پرتو نور نزدیک مادون قرمز را به دیواره مری می‌تاباند. سپس حسگرها بازتاب نور را ثبت کرده و تصاویر دقیق میکروسکوپی را تولید می‌کنند که می‌تواند تغییرات سلولی مرتبط با سندروم «بارت» را که شرایط پیش سرطانی مرتبط با سوزش سردل و رفلکس اسید است، آشکار سازد.
یک نوار نخ مانند به دستگاه اجازه می‌دهد تا به عقب کشیده شده و تصاویر را به یک مانیتور منتقل کند. این دستگاه بر روی 13 داوطلب بدون بیهوشی آزمایش شد که شش مورد از آنها به سندروم بارت مبتلا بودند. این کپسول توانست کل مری را در کمتر از یک دقیقه تصویربرداری کند. یک فرآیند کامل که شامل چهار مسیر بالا و پائین مری بوده، تنها شش دقیقه طول کشید. ارزیابی‌های کنونی برای این بیماری بیش از یک ساعت به طول انجامیده و شامل استفاده از آندوسکوپی در گلوی بیمار است. این دستگاه جدید به نمایش ساختارهای زیرسطحی غیرقابل مشاهده با آندوسکوپی پرداخته و بطور واضح می‌تواند نشانه‌های سندروم بارت را شناسایی کند.
اگرچه در ابتدا نگرانی‌هایی در مورد امکان مفقود شدن اطلاعات به دلیل کوچک بودن مقیاس دستگاه وجود داشت، اما آزمایشات نشان داده که این نگرانیها بی‌مورد است. با بلع این قرص، مری آنرا به شکل محکم گرفته و تصویربرداری کامل از دیواره این اندام را ممکن می‌سازد. سندروم بارت در اثر مواجهه مزمن مری با اسید بالا آمده از معده ایجاد شده که منجر به تحریک و سوزش سر دل می‌شود. یکی از هر 10 بیمار دچار رفلکس اسید معده به این سندروم دچار خواهند شد که سهم مردان در این میان بیشتر است. این پژوهش در مجله Nature Medicine منتشر شده است.

..:::: مصرف مکمل های روغن ماهی اثرات آلودگی هوا را کاهش می دهد ::::..

آلودگی هوا ترکیبی از گازها و ذرات کوچکی از مواد جامد و مایع است. میلیاردها نفر در سراسر جهان در مناطقی زندگی می کنند که در آنجا هوا به شدت آلوده است. مطالعه مردمی که در معرض آلودگی هوا قرار دارند نشان می دهد که ذرات ریز آلاینده موجود در هوا به بروز مشکلات سلامتی مختلفی از قبیل آسم، سکته مغزی، آریتمی و نارسایی قلبی منجر می شود. تصور می شود که ذرات ریز آلاینده موجود در هوا موجب تغییر سطح لیپید در خون می شود. همچنین شواهد متقنی وجود دارد که این ذرات ریز باعث افزایش بیماری های قلبی عروقی و مرگ و میرهای ناشی از آن می شود.
این اولین مطالعه ای است که ارتباط میان مصرف مکمل های روغن ماهی و کاهش اثرات آلودگی هوا بر قلب را بررسی می کند و نشان می دهد که ایجاد اندک تغییراتی در رژیم روزانه غذایی می تواند برخی اثرات آلودگی هوا بر سلامت را خنثی کند. یافته های این مطالعه برای افرادی که در مناطقی از جهان زندگی می کنند که آلودگی هوا در آنجا شدید است مهم است. این مطالعه نشان داد که ضربان قلب و سطح لیپید افرادی که مدت یک ماه مکمل های روغن ماهی مصرف کرده بودند و در معرض هوای آلوده زندگی می کردند تغییرات اندکی پیدا کرده بود. ضربان قلب و سطح لیپید دو مقایس اندازه گیری سلامت قلب هستند.
محققان در این مطالعه 29 فرد 50 تا 72 ساله را به دو دسته تقسیم کردند و برای مدت یک ماه به یک گروه مکمل روغن زیتون و به گروه دیگر مکمل روغن ماهی دادند. این افراد در محیطی مورد مطالعه قرار گرفتند که هوا به شدت آلوده بود. این افراد سالم بودند و سابقه دیابت، بیماری قلبی عروقی و یا ریوی نداشتند. همچنین این افراد دست کم یک سال سیگار نکشیده بودند. این مطالعه نشان می دهد، پس از قرار گرفتن در معرض سطوح شدید هوای آلوده ضربان قلب افرادی که مکمل های روغن زیتون مصرف کرده بودند به اندازه قابل توجهی کاهش یافت. در عوض افرادی که مکمل های روغن ماهی مصرف کرده بودند تغییرات کمی در ضربان قلب آنها مشاهده شد. محققان همچنین متوجه شدند گروهی که روغن زیتون مصرف کرده بودند پس از قرار گرفتن در معرض هوای آلوده سطح دو نوع لیپید در خون آنها افزایش یافت، در حالی که این افزایش در گروهی که مکمل روغن ماهی مصرف کرده بودند محسوس نبود.
این اولین مطالعه ای است که نشان می دهد مصرف روغن ماهی می تواند علائم قلبی عروقی ناشی از قرار گرفتن در معرض هوای آلوده را کاهش دهد. نتایج این مطالعه مدرک محکم تری نسبت به مطالعاتی که تا کنون انجام شده است در زمینه نقش روغن ماهی در کاهش اثرات قلبی عروقی ناشی از آلودگی هوا ارائه می دهد. این یافته برای افرادی که در شهرها و مناطقی زندگی می کنند که کیفیت هوای خوبی ندارند حائز اهمیت است. روغن ماهی مملو از اسیدهای چرب غیر اشباع امگا 3 است که گفته می شود از کاهش ضربان قلب ناشی از قرار گرفتن در معرض هوای آلوده پیشگیری می کند. کاهش ضربان قلب با مرگ و ابتلا به آریتمی ارتباط دارد. نتایج این مطالعه نشان می دهد که اقدام شخصی مصرف روزانه کپسول روغن ماهی می تواند یک استراتژی مقرون به صرفه برای محافظت از سلامتی باشد.



..:::: درمان آسم با چسب کنه! ::::..

محققان فرانسوی چسب حاوی پروتئین کنه تولید کرده‌اند که می‌تواند به درمان بیماری آسم کمک کند. کنه گرد و غبار خانگی (house dust mite)‌ یک حشره نیم میلی متری است که در بالش، تشک، ملحفه ها، لباس یا فرش تجمع می کند. هنوز ارتباط مستقیم آسم با کنه گرد و غبار خانگی مشخص نشده است، اما به نظر می رسد که پروتئین موجود در مدفوع این موجود باعث بروز حملات آسم می شود؛ این پروتئین موجب تحریک سیستم ایمنی برای تولید آنتی بادی هایی می شود که مقادیر زیادی هیستامین در بدن ترشح می کنند. ترشح بیش از حد هیستامین باعث تورم و سوزش راه های هوایی، مشکلات تنفسی و حملات آسم می شود.
محققان شرکت DBV Technologies چسبی حاوی نمونه تولید شده پروتئین مدفوع کنه را توسعه داده اند که می تواند بعنوان یک روش موثر برای درمان آسم مورد استفاده قرار بگیرد. در شیوه درمانی ایمونوتراپی یا حساسیت زدایی، سیستم ایمنی بصورت تدریجی در معرض مقادیر کمی از پروتئین عامل بروز حساسیت قرار گرفته و مجددا تنظیم می شود که در این حالت دیگر پروتئین را بعنوان یک عامل تهدید کننده نمی شناسد. فرآیند آموزش سیستم دفاعی بدن برای عدم واکنش به مدفوع کنه، چندین ماه بطول می انجامد و پس از این مدت دیگر نیازی به استفاده از چسب بر روی پوست نیست.
کپسول های ریز درون چسب ViaSkin حاوی نمونه پروتئین مدفوع کنه، روی دست یا شکم قرار گرفته و بتدریج مقادیر محدودی از پروتئین را در روی پوست منتشر می کند که باعث تنظیم مجدد سیستم ایمنی بدن می شود. پس از طی کردن دوره درمان، زمانیکه فرد در معرض مدفوع کنه (بعنوان آغاز کننده حملات آسم) قرار بگیرد، واکنش حساسیت زایی در بدن ایجاد نمی شود. این چسب علاوه بر درمان مبتلایان به آسم حاد می تواند برای پیشگیری از توسعه مراحل اولیه بیماری در کودکان نیز مورد استفاده قرار بگیرد. نخستین آزمایش بالینی چسب ViaSkin بر روی انسان اوایل سال آینده میلادی آغاز می شود؛ محققان این شرکت در حال حاضر از همین فناوری برای تولید چسب ضد حساسیت شیر و بادام زمینی استفاده می کنند.



..:::: اختراع دستگاهی برای پمپاژ معده در چاقی مرضی ::::..

یک شرکت آمریکایی به معرفی اختراعی پرداخته که می‌تواند برای درمان چاقی مرضی، بدون نیاز به جراحی تهاجمی و معایب بای‌پس معده، امیدبخش باشد. سیستم جدید شرکت Aspire Bariatrics به بیماران اجازه می‌دهد تا هر چقدر میل دارند غذا بخورند، سپس شکم آنها را حدود 20 دقیقه پس از صرف غذا با اتصال یک پمپ به سوپاپی که طی یک عمل جراحی در دیواره شکم آنها نصب شده، زه‌کشی می‌کند. اگرچه این سیستم هنوز توسط سازمان غذا و داروی آمریکا تائید نشده، اما در کارآزمایی‌های بالینی اولیه آن، برخی بیماران از کاهش وزن تا 20 کیلوگرم در یک سال و برخی دیگر حتی به میزان دو برابر گزارش کرده‌اند. بخشی از این اختراع ، محصول ایده «دین کامن» است که در حوزه ساخت دستگاه‌های پزشکی فعال است.
این شیوه از بسیاری از جراحی‌های مختلف بای پس معده کمتر تهاجمی بوده و می‌تواند به بیماران در جلوگیری از برخی از تاثیرات عجیب هورمونی و روانی که برخی از بیماران پس از عمل جراحی تجربه می‌کنند، کمک کند. البته این دستگاه نیاز به تغییرات بیشتر برای کاربردی‌تر شدن دارد. برای مثال از جمله اشکالات این دستگاه این است که بیمار باید لوله پمپ را برای افزایش نیروی محرکه و تجزیه غذاهای بزرگتر فشار دهد. همچنین رژیم غذایی فرد نیز باید کنترل شده باشد.



..:::: ساخت روباتی که استفراغ می‌کند! ::::..

دانشمندان انگلیسی یک روبات استفراغ کننده پرتابه‌ای را طراحی کرده‌اند که به آنها در بررسی چگونگی انتقال بیماری نورو ویروس که این کشور را فرا گرفته، کمک خواهد کرد. سیستم روبات انسان‌نمای «لری» برای هفته‌های متمادی در آزمایشگاه امنیت و سلامت دربی‌شایر در حال استفراغ بوده تا دانشمندان بتوانند میزان پرتاب ترشحات بیماری آن را بررسی کنند. پرتابه‌های این روبات که توسط «کاترین مکیسون» ساخته شده، به راحتی قابل شناسایی است؛ چرا از یک جایگزین ماده قی‌شده فلورسنت برای تشخیص حتی کوچکترین ترشحات تشکیل شده‌اند. اما در جهان واقعی، پیگیری میزان عفونت در این بیماری مسری که در حال انتشار بوده، بسیار سخت است.
به گفته دانشمندان، نورو ویروس یکی از مسری‌ترین ویروسهای شناخته شده برای انسان است. کمتر از 20 ذره ویروس برای آلوده کردن فرد کافی است؛ از این رو هر قطره از استفراغ یا میزان کم مدفوع فرد بیمار می‌تواند از ویروس کافی برای ابتلای بیش از 100 هزار فرد سالم برخوردار باشد. این ویروس امسال با قدرت بیشتری وارد شده و تنها در انگلیس بیش از یک میلیون فرد به اسهال و استفراغ شدید مبتلا شده‌اند.
نورو ویروس که بیش از 40 سال پیش شناسایی شده، نام خود را از شهر نورواک آمریکا گرفته که در سال 1968 بیماری اسهال حاد در میان کودکان مدرسه آن شایع شده بود. نشانه‌های این بیماری شامل استفراغ ناگهانی به شکل پرتابی و اسهال به شکل شدید و آبکی است. برخی از مبتلایان همچنین به تب، سردرد و گرفتگی عضلات معده دچار می‌شوند. آنچه این ویروس را به یک دشمن نیرومند تبدیل کرده، قابلیت آن برای مقاومت در برابر پاکسازی و تحمل دوره‌های طولانی در خارج از بدن میزبان انسانی است. دانشمندان دریافته‌اند که این ویروس می‌تواند برای 12 ساعت در سطح سخت و 12 روز در پارچه آلوده مانند فرش و اثاث درون منزل زنده بماند. از دیگر قابلیتهای این ویروس می‌توان به این امر اشاره کرد که می‌تواند در آب ساکن برای چندین ماه و حتی چند سال زنده بماند. نورو ویروس همچنین در برابر مواد ضدعفونی کننده خانگی و حتی الکل و ژل مقاوم است. از آنجایی که هنوز واکسن و درمان خاص برای پیشگیری از این بیماری وجود ندارد، محققان توصیه کرده‌اند که از افراد مبتلا به این ویروس دوری کرده و بطور منظم از آب و صابون استفاده کنند.



..:::: تولید سلول‌های قاتل سرطان ::::..

محققان ژاپنی برای نخستین بار موفق به تولید سلول‌های قاتلی شده‌اند که با تزریق به بدن بیمار می‌توانند سلول های سرطانی خاص را نابود کنند. بدن انسان حاوی سلول های ایمنی برنامه ریزی شده برای مقابله با سرطان و عفونت های ویروسی است، اما تعداد کم و عمر کوتاه این سلول ها باعث ناکامی در مقابله با بیماری های تهاجمی مانند سرطان و ایدز می شود. محققان مرکز تحقیقات آلرژی و ایمونولوژی RIKEN ژاپن به سرپرستی پروفسور «هیروشی کاواموتو» برای نخستین بار با استفاده از فناوری سلول های بنیادی، موفق به بازسازی سلول های ایمنی بدن و تولید تعداد فراوانی سلول قاتل شدند. این سلول های سیستم ایمنی، لنفوسیت های تی قاتل (T lymphocytes) نامیده می شوند.
مطالعه قبلی نشان می دهد، لنفوسیت های تی تولید شده در آزمایشگاه با استفاده از شیوه های متداول، بدلیل عمر کوتاه نمی توانند برای از بین بردن سلول های سرطانی مورد استفاده قرار بگیرند. محققان برای غلبه بر این مشکل و تولید لنفوسیت های تی موثر، نخست آنها را به نوع دیگری از سلول موسوم به سلول بنیادی قلب و نخاع القا شده (iPS)‌ تبدیل کردند. لنفوسیت تی بازسازی شده از سلول های iPS‌ از عمر طولانی برخوردار بوده و می توانند سلول های سرطانی خاص را در بدن بیمار شناسایی کرده و از بین ببرند. محققان امیدوارند با تزریق شمار زیادی از سلول های لنفوسیت های تی قاتل به بدن بیماران، سیستم ایمنی را برای مقابله با سلول های سرطانی تقویت کنند؛ این شیوه می تواند در آینده برای درمان های جدید انواع سرطان و ایدز مورد استفاده قرار بگیرد. نتایج این مطالعه در مجله Stem Cell منتشر شده است.



..:::: کشف علت دردهای عضلانی استاتین درمانی ::::..

دانشمندان دریافتند که مکانیزم پنهانی در پس اثرات جانبی استاتین درمانی وجود دارد که موجب دردهای عضلانی می‌شود. در حال حاضر استاتین‌ها پرمصرف ترین داروهای کاهش کلسترول (LDL) هستند که با مهار توانایی کبد، از تولید کلسترول جلوگیری می‌کنند. از اثرات جانبی استاتین درمانی، درد عضلانی است که 75 درصد مصرف کنندگان نیز آن را تجربه می‌کنند. این درد ممکن است مردم را از ادامه استاتین درمانی یا ورزش کردن دور کند که هر دوی این پیشامدها، برای این دسته از بیماران مضر است. پرفسور "فلمینگ دلا"، محقق دانشگاه کوپنهاگ دانمارک با اشاره به نتایج تحقیق انجام شده در این رابطه می‌گوید: اکنون محققان این پژوهش نشان داده‌اند که استاتین درمانی، تولید انرژی در عضله را تحت تاثیر قرار می‌دهد و گمان دانشمندان نیز بر این است که این مکانیزم باعث ضعیف شدن ماهیچه و در نتیجه احساس درد می‌شود. علاوه بر این پژوهشگران دریافتند در بدن بیمارانی که تحت استاتین درمانی قرار می‌گیرند، میزان پایینی از پروتئین "Q10,Q10" وجود دارد که موجب کاهش انرژی تولیدی در عضله شده و می‌تواند به عنوان علت بیولوژیک درد این بیماران در نظر گرفته شود. این پژوهش در مجله "American College of Cardiology" منتشر شده است.



..:::: تراشه جیبی برای انجام 50 آزمایش خون ::::..

با استفاده از تراشه سبک و قابل حمل V-Chip‌ امکان انجام طیف وسیعی از آزمایش‌های خون در کمتر از یک دقیقه و در هر مکانی فراهم می‌شود. انجام آزمایش خون در آزمایشگاه، روشی هزینه بر محسوب می‌شود، اما تراشه نوار نمودار حجمی (V-Chip) تنها با استفاده از یک قطره خون، انجام 50 آزمایش مختلف را امکان پذیر می‌کند. یک قطره خون بر روی کانال زیگ زاگی بین دو صفحه شیشه‌ای کوچک ریخته می‌شود؛ در بالای کانال 50 حفره قرار دارد که هرکدام حاوی پراکسید هیدروژن، رنگ، آنزیم و انواع مختلف آنتی بادی، پروتئین،‌DNA‌ یا RNA‌ موردنظر است. بطور مثال برای تبدیل یکی از حفره‌ها بعنوان آشکارساز انسولین، این حفره با آنتی بادی انسولین پیش بارگذاری می شود.
زمانیکه یک نمونه حاوی انسولین بر روی تراشه قرار می گیرد، این آنتی بادی‌ها باعث فعال شدن آنزیمی می شوند که اکسیژن را از پر اکسید هیدروژن جدا می کند و اکسیژن با تغییر سطح رنگ، سطح انسولین در نمونه را مشخص می کند. کاربر می تواند نتیجه آزمایش را مانند یک نمودار میله ای با استفاده از یک مقیاس دستی در کنار تراشه مشاهده کند. اگرچه این روش از لحاظ سطح صحت و حساسیت مانند تست های آزمایشگاهی نیست، اما می توان در شرایط اضطراری مانند مسمومیت با مواد مخدر (اوردوز) از این تراشه استفاده کرد. این تراشه سبک و با کاربری ساده با قیمت 10 دلار به بازار عرضه شده است.



..:::: کشف دو ژن که خطر ابتلا به سرطان روده را افزایش می‌دهند ::::..

محققان انگلیسی به تازگی موفق به کشف دو ژن شده‌اند که از والد به فرزند منتقل می‌شود و به طور قابل توجهی خطر تشکیل تومور سرطان روده را افزایش می‌دهد. دانشمندان دانشگاه آکسفورد و مؤسسه تحقیقات سرطان در لندن مدعی‌اند با این کشف خواهند توانست دلیل آسیب‌پذیری خانواده‌ها در مقابل این نوع سرطان را توضیح دهند. آن‌ها در مطالعاتشان دی ان ای 20 بیمار مبتلا به سرطان روده و دارای سابقه خانوادگی ابتلا به آن را مورد بررسی قرار دادند. این متخصصان با مطالعه کد ژنتیکی نمونه‌ موردی‌های مزبور به خطاهایی در دو ژن پی بردند که شانس ابتلا به این بیماری مهلک را افزایش می‌دهد. به گفته آن‌ها، در این مطالعه افراد دارای نسخه اشتباه POLE یا POLD1 به سرطان روده مبتلا بودند یا یک رشد پیش‌سرطانی را در روده‌هایشان داشتند. دانشمندان سپس چهار هزار بیمار مبتلا به سرطان مزبور و شش هزار و 700 فرد سالم را بررسی کردند و دریافتند که این جهش‌ها در هیچ یک از افراد سالم حاضر در نمونه‌ موردی مشاهده نشدند. به گفته «ایان توملینسون» رهبر ارشد تیم تحقیقاتی، این جهش‌ها نادرند اما وجود یکی از آن‌ها برای ابتلا به سرطان روده کافی است. جزئیات این مطالعه در Nature Genetics انتشار یافت.

تاییدیه149- سيگنيفور

سازمان غذا و داروي آمريکا (FDA) اخيرا پازيرئوتايد دياسپارتات(pasireotide diaspartate) با نام تجاري سيگنيفور (Signifor) را براي درمان کوشينگ در بيماراني که جراحي به آنها کمکي نخواهد کرد، مورد تاييد قرار داده است. بيماري کوشينگ به دنبال توليد بيش از حد کورتيزول از غدد آدرنال ايجاد مي‌شود. وجود تومور در غده هيپوفيز باعث تحريک بيشتر غده آدرنال و در نتيجه توليد بيش از حد کورتيزول مي‌شود. کورتيزول فعاليت‌هاي مهمي را در بدن تنظيم مي‌کند. (از جمله پاسخ‌دهي به استرس و صدمه). مبتلايان به کوشينگ در معرض خطر اضافه وزن، ديابت يا عدم تحمل گلوکز، فشارخون بالا و عفونت هستند. ايمني و اثربخشي سيگنيفور در يک مطالعه باليني با شرکت 162 بيمار مبتلا به کوشينگ مورد بررسي قرار گرفت. شرکت‌کنندگان در اين مطالعه به‌طور تصادفي يکي از دو دوز سيگنيفور را طي 6 ماه درمان دريافت کردند. به برخي از بيماران با پاسخ‌دهي درماني مطلوب اجازه ادامه درمان داده شد. سيگنيفور باعث کاهش سطح کورتيزول در ادرار 24 ساعته مي‌شود. اين کاهش در يک ماه پس از شروع درمان ديده شد. ميزان کورتيزول ادرار در حدود 20درصد از بيماران تحت مطالعه به سطح طبيعي رسيد. سيگنيفور باعث افزايش سطح قند خون مي‌شود بنابراين ادامه درمان با اين دارو ممکن است باعث وخيم‌تر شدن ديابت در برخي از بيماران شود. به همين دليل FDA انجام مطالعات پس از ورود به بازار مصرف را براي اين دارو درخواست کرده است. سيگنيفور 2 بار در روز زير پوست تزريق مي‌شود.



..:::: کاهش گسترش سلول‌های سرطانی با هدف قرار دادن پروتئینی خاص ::::..

محققان دانشگاه ایالتی پنسیلوانیا طی پژوهشی دریافتند که می‌توان گسترش سلول‌های سرطانی را با هدف قرار دادن پروتئینی محرک موسوم به "km23-1" که در حرکت و جابه‌جایی سلولی نیز دخیل است، کاهش داد. حرکت سلولی جنبه مهمی در فرآیند گسترش یک تومور است. تغییرات به وجود آمده طی این فرآیند می‌تواند سلول تومور را از سلول‌های محلی، غیرتهاجمی و محدود به سوی سلول‌های سرطانی متاستاتیک (جا به جا شونده) انتقال دهد. سلول‌ها با استفاده از پروتئین اکتین که چارچوب ساختاری سلول را می‌سازد، در بدن حرکت می‌کند. اکتین با ایجاد رشته‌هایی از فیبرهای ریسمانی شکل بر لبه سلول، برآمدگی را در غشای سلول به وجود می‌آورد که باعث به جلو راندن سلول می‌شود. چندین پروتئین شناخته شده، سازماندهی مجدد چارچوب سلول را تنظیم می‌کنند که نشان داده شده است این پروتئین‌ها در بعضی سرطان‌ها نیز فعال‌تر هستند.
براساس این پژوهش، بیان بیش از حد "km23-1" تشکیل فیبر اکتین را افزایش می‌دهد. زمانی که "km23-1" کاهش یابد، فعالیت "RhoA" تقلیل پیدا می‌کند. "RhoA" سوییچ مهمی است که فعالیت‌های دخیل در جا به جایی سلول را فعال می‌کند. به گفته "مولدر" با مشاهده این فرآیندها می‌توان چنین گفت که "km23-1" برای تنظیم این سوییچ‌ها لازم بوده و در جابه‌جایی سلولی نیز نقش دارد و با مهار این پروتئین، رویدادهای سهیم در گسترش سلولی به سایر نقاط بدن نیز مسدود می‌شود. وی در ادامه می‌گوید: زمانی که در نمونه سلول‌های سرطانی روده "km23-1" کاهش یافت، مهاجرت سلول‌های سرطانی نیز کاهش یافت. بنابر این گزارش، تحقیقات زیادی برای درک این فرآیندها لازم است اما "km23-1" می‌تواند هدفی امیدبخش برای تولید داروهای ضد متاستاتیک و درمان‌های سرطانی باشد. این پژوهش در مجله "Biochemical and Biophysical Research Communications" منتشر شده است.



..:::: سیگاری‌ها حداقل 10 سال کمتر عمر می‌کنند ::::..

تحقیقات حاکیست که عدم استعمال دخانیات به ویژه در زنان باعث افزایش طول عمر می‌شود. نتایج یک مطالعه طی 23 سال روی 70 هزار شهروند هیروشیما و ناکازاکی نشان داده است که استفاده نکردن از سیگار و سایر دخانیات در حدود 10 سال به عمر افراد می‌افزاید. 72 درصد از مردان سیگاری موجود در این مطالعه که از 20 سالگی اقدام به کشیدن سیگار کرده بودند تا 70 سالگی عمر کردند که در این میان مردانی که هیچ‌گاه سیگار، مصرف نکردند تا 8 سال بیشتر زندگی کردند. نتایج حاصل از این تحقیق با بررسی زنان موجود در این مطالعه افزود 79 درصد از زنانی که از 20 سالگی سیگار کشیدن را آغاز کرده بودند تا 70 سالگی عمر کردند که در بین زنان مورد مطالعه افرادی که هیچ‌گاه به سیگار کشیدن روی نیاوردند تا 80 سالگی عمر کردند. یافته‌های دیگر این مطالعه با مشاهدات بیشتر همچنین افزود: در مقایسه با افراد سیگاری دیگر افرادی که قبل از 35 سالگی مصرف سیگار را قطع کرده بودند، توانستند بسیاری از مضرات و عوارض حاصل از استعمال دخانیات را در خود کاهش دهند و نیز باعث افزایش میزان عمر خود شوند. یافته‌های این تحقیق در نشریه BMJ منتشر شده است.