پدیکلوز سر (شپش سر) یا ( پدیکولوس هومانوس کاپیتیس)
پدیکلوز سر (شپش سر) یا ( پدیکولوس هومانوس کاپیتیس) شپش یک انگل خارجی است که قدمت آلودگی با آن به دوران پیش از تاریخ برمی گردد. شپش از خون انسان تغذیه میکند و بزاق آن حاوی مواد ضد انعقادی است و از لخته شدن خون جلوگیری میکند و خارش شدیدی را موجب می شود. راهنماي پيشگيري و درمان شپش سر
![]() تعريف
شپش يك انگل خارجي است و قدمت آلودگي ان به دوران قبل از تاريخ بر ميگردد. اين انگل در اغلب كشورهاي جهان از جمله كشورهاي برزيل، كانادا، انگليس، فرانسه، هندوستان و ساير مناطق شايع ميباشد. از دهه 1990 به بعد در ايالات متحده آمريكا سالانه 12 – 6 ميليون مورد ابتلا ديده شده است.
ابتلا به شپش در سنين مدرسه شايع ميباشد و آگاهي از علائم و نشانههاي آن در سنين مدرسه راهي موثر در جهت كنترل آلودگي است. شپش از خون انسان تغذيه مينمايد. بزاق شپش حاوي مواد ضد انعقادي است كه از لخته شدن خون جلوگيري كرده و خارش شديدي را موجب ميشود. شپش قادر به پريدن و جهيدن نيست و حركت لغزشي دارد. طول عمر متوسط شپش ماده 30 روز و رنگ آن بين خاكستري تا قرمز متغير است. تخمهاي شپش ماده بنام رشك كوچك و سفيد رنگ بوده و قدرت چسبندگي به ساقه مو را دارد.
شپش به دنبال تماس نزديك بين فردي يا هنگامي كه افراد خانواده در فصول سرد و براي تامين گرما لباس بيشتري ميپوشند شايع ميباشد. شپش محدود به جامعه يا طبقه خاصي نيست و تمامي طبقات را مبتلا ميكند. دخترها بيشتراز پسرها به شپش سر مبتلا ميشوند كه علت آن تماس سر به سر بيشتر در اين جنس ميباشد. شپش در آب زنده نميماند زيرااز طريق سوراخهاي كوچكي كه در اطراف بدنش بنام اسپيراكل دارد تنفس ميكند بهمين دليل در مناطقي مثل استخر قادر به فعاليت نيست و از طريق شنا و استخر منتقل نميشود.
آشنايي والدين ميتواند در پيشگيري از اين آلودگي كمك كننده باشد. اما درك مطالب، تحت الشعاع عوامل مختلفي از جمله سطح تحصيلات و مهارتهاي ارتباطي والدين قرار ميگيرد.
بايستي نحوه پيشگيري از آلودگي به شپش سر براي معلمين و كاركنان در مدارس، آموزش داده شود. اين آموزشها ميتواند شامل موارد زير باشد:
- نحوه تشخيص و درمان شپش سر.
- روشهاي جديد درخصوص مواجهه با شپش سر.
- اجراي سياستهاي منطقهاي و روشهاي علمي براي مديريت مناسب در برنامه مبارزه با شپش سر.
- به كارگيري سياستها و قوانين مربوط به ارزشها و حقوق شخصي دانشآموز و خانواده آنان ميتوان با گرفتن اطلاعات از والدين، كاركنان سطوح اوليه بهداشتي و مربيان بهداشت در مدرسهها شيوه پيشگيري و مبارزه با پديكولوزيس را طراحي و ارائه نمود.
براي دستيابي به اين امر (آموزش صحيح و اطلاعرساني)، لازم است نكاتي را بررسي كرد ازجمله:
1- شيوههاي غربالگري.
2- حساس سازي والدين و اوليا مدرسه.
3- سياست جداسازي .
4- سياست بازگشت مجدد دانشآموز به مدرسه.
سياستهاي ثبت شده و مدون و يكسان ميتواند از پيشرفت پديكولوزيس پيشگيري نمايد. اطلاعات در زمينه پيشگيري و درمان شپش سر ميتواند در محتواهاي آموزشي بهداشتي در مدارس نيز گنجانيده شود.
برنامه آموزشي بايد مبتني بر مدرسه، جامعه و خانواده باشد.
شپش منحصر به هيچ طبقه خاصي نيست و تمام اقشار را مبتلا ميكند
اگر كودك شما مبتلا به شپش شد بدانيد كه بدترين اتفاق عالم براي او رخ نداده است و مهمترين نكته آن است كه در اين خصوص والدين ترس بخود راه ندهند. البته شپش اگر براي مدتي بدون درمان بماند ميتواند مشكلاتي براي سلامتي فرد و ديگران ايجاد كند. بزرگترين مشكل ايجاد حس مشمئز كنندهاي است كه در دوستان و اطرافيان فرد مبتلا بوجود آمده و به مختل شدن روابط بين فردي ميانجامد.
ابتلا به شپش يكي از بيماريهاي شايع در همه سنين بويژه در سنين مدرسه ميباشد.
شپش تن علاوه بر ناراحتيهايي كه در اثر گزش ايجاد ميكند، ناقل بيماري تيفوس و تب راجعه نيز ميباشد اما شپش سر هيچگونه بيماريي را منتقل نميكند.
بنابراين آگاهي از علائم و نشانههاي اين بيماري در مدارس، گامي مثبت در جهت كنترل بيماري محسوب ميشود.
مشخصات كلي شپش:
حشرهاي كوچك، بدون بال و خونخوار است كه انگل خارجي بدن انسان بوده و ميتواند تن، سر و عانه را آلوده كند. بنابراين سه نوع شپش وجود دارد:
1- شپش سر
2- شپش بدن
3- شپش عانه
تخم شپش، رشك نام دارد و بيضي شكل و سفيدرنگ و به اندازه ته سنجاق ميباشد و به مو و درز لباس ميچسبد.
محل زندگي :
شپش سر در لابلاي موهاي سر زندگي ميكند و اين مناطق (عقب سر و نيز قسمت پشت گوش) را مورد گزش قرار ميدهد.
شپشس بدن، در مسير درزهاي داخلي و چينهاي لباسها زندگي ميكند.
شپش عانه در محل عانه است و احتمالاً در ساير نقاط بدن ممكن است مشاهده شود.
علائم:
علائم ابتلا به شپش سر
خارش مداوم پشت سر و گردن كه ناشي از واكنش حساسيتي نسبت به بزاق شپش ميباشد كه در حين خون خوردن از بدن انسان به پوست وارد ميشود.
اغلب اوقات وجود شپش سر ممكن است بدون علامت باشد و فقط به طور تصادفي توسط والدين، معلمين يا پرستاران مدرسه تشخيص داده شود.
البته بايد توجه داشت كه عفونت جديد شپش سر هميشه سبب خارش سر نميشود.
شپش ممكن است انسانها را در هر سني و با هر جنسيتي مبتلا كند اما تاثيرات آن بر وضعيت تحصيلي و حالات عاطفي دانشآموز بارز است.
شپش سر عمدتا در نواحي پشت گوش و پس سر زندگي كرده و تخمگذاري ميكند. در هنگام بيماريابي دقت به اين نكته كمك كننده است.
وجود غدد لنفاوي متورم و دردناك در نواحي پس سر و پشت گوش يكي از علائم مهم بيماري است.
تشخيص افتراقي:
بعضي اوقات پوستههاي سفيد ريز مثل شوره در مو ممكن است باتخم شپش اشتباه شوند.
اما بايد توجه داشت كه تخمهاي شپش به سختي كنده مي شوند چون به قسمت ساقه ميچسبند در حاليكه شوره سر يا ساير پوستهها براحتي با برس برداشته ميشوند.
والدين بايستي بدنبال رشكهايي كه متصل به موها نيز ميباشند بگردند. البته راه تشخيص قطعي با والدين نميباشد بلكه در صورت مشكوك شدن بايد پزشك يا پرسنل بهداشتي آن را تاييد نمايند زيرا آنها راحتتر ميتوانند اگزما، حساسيت يا ساير بيماريهاي پوستي را از شپش تشخيص دهند.
براساس اطلاعات به دست آمده از والدين، گروه پزشكي و مربيان بهداشت ميتوان سياست واحدي را براي مبارزه با شپش سر پيگيري نمود.
2- علائم ابتلا به شپش بدن:
الف) خارش شديد.
ب) ضخيم شدن پوست.
3- علائم ابتلا به شپش عانه:
الف) خارش غيرقابل تحمل در ناحيه عانه.
ب) لكههاي آبي رنگ.
راههاي انتقال:
1- از طريق تماس مستقيم افراد سالم با افراد آلوده.
2- از طريق تماس غيرمستقيم بصورت استفاده از وسايل شخصي آلوده (لباسها، پتو، ملحفه، شانه، برس، حوله، كلاه، روسري و ....)
روش هاي غربالگري:
غربالگري دسته جمعي معمولاً توصيه نمي شود.
معمولاً در بيماريابي جمعي در مدارس وحشت و ترس در بين دانشآموزان پيش ميآيد. با يافتن دانشآموز يا فرد مبتلا بايد وي را به اولين مركز بهداشتي درماني يا مربي مدرسه ارجاع داد. زماني كه سر كودكي را از نظر شپش بررسي ميكنيد بايد از علائم خارش و مانند آن آگاه باشد. پشت گوشها و گردن و فرق سر را از نظر وجود تخم شپش چك نماييد. يكي ازتشخيصهاي افتراقي شپش سر وجود شوره سر ميباشد.
بعضي اوقات پوستههاي سفيد ريز مثل شوره در مو ممكن است با تخم شپش اشتباه شوند. اما بايد توجه داشت كه تخمهاي شپش به سختي كنده ميشوند چون به قسمت ساقه ميچسبند در حاليكه شوره سر يا ساير پوستهها براحتي با برس برداشته ميشوند.
از نظر جداسازي دانشآموزان نظرات مختلفي وجود دارد. معمولاً با شروع درمان به شرط رعايت نكات مورد نظر (مثل عدم استفاده از وسايل شخصي يكديگر و مراقبت ويژه تا دو هفته) دانش آموز ميتواند به مدرسه برود. اما امكان تكرار درمان بعد از 10-8 روز وجود دارد.
درمان:
پاكسازي محيط خانه همزمان با درمان فرد بايد صورت پذيرد (شپش سر معمولا در خارج از سر ميزبان بيش از يك روز زنده نميماند) موارد زير نيز توصيه ميشوند:
1- شستن لباسهايي كه اخيرا استفاده شده و حوله، ملافه و مانند آن در آب جوش، لباس يا پارچه بايد حدود 20-10 دقيقه در آب داغ بماند.
2- فرشها، موكت و روكش ماشين با جاروبرقي پاك شود.
3- عروسك يا اسباب بازي كه كودك با آن ميخوابد به شيوه بالا شستشو شود.
4- اگر بعضي اجسام قابل شستشو نيستند بايد به مدت دو هفته در كيسه پلاستيكي با درب بسته نگهداري شوند.
5- شانه سر، برس، گل سر و ساير اشياء همگي با آب داغ بايد شسته شوند.
6- درمان كاملاً با نظر پزشك انجام پذيرد و 10-8 روز بعد از درمان دانش آموز مجدداً بايد معاينه شود تا در صورت وجود آلودگي فعال درمان تغيير يا تكرار شود.
7- استفاده از حشرهكشها توصيه نميشود. |
راه درمان شپش سر
سابق بر این تنها راه نجات از دست شپشها، تراشیدن موها از ته بود. اما امروزه شامپوهاى ضد شپش همه جا در دسترس هستند. فرد شپشزده باید یک دوره مشخص از این نوع شامپوها استفاده کند. این شامپوها به علت دارا بودن ترکیبات شیمیایى بخصوص باعث مرگ شپشها میشوند و به مرور زمان با حل کردن کپسول تخمها آنها را از مو جدا میکنند. شامپوهاى ضد شپش از شویندههاى قوى به شمار میآیند و تا حدى نیز سمى هستند. اگر زخمهاى سر زیاد باشد، استفاده از این نوع شامپوها میتواند تولید عفونت کند. بهتر است قبل از استفاده حتما با پزشک مشورت شود.
اولین نکته این است که درمان فرد بیمار در آلودگی به شپش تاثیرگذار نیست. حتی اگر با بهترین روشها نیز درمان شود. چرا که اگر فردی در مجاورت و تماس نزدیک با یک فرد آلوده به شپش قرار داشته باشد، حداکثر تا ۲ هفته بعد مجددا آلوده میگردد، پس مهمترین اصل در مبارزه با شپش، انجام درمان دستهجمعی و همگانی و رفع آلودگی از کلیه لوازم و وسایل مورد استفاده افراد به طور همزمان است.
مهمترین نکته در مهار شپش دانشآموزان هم بازدید روزانه موی سر و در صورت لزوم بازدید لباس و بدن آنها توسط معلمان و مربیان مدارس و ارجاع سریع موارد آلوده به واحدهای بهداشتی درمانی برای درمان فرد آلوده به همراه خانواده و اطرافیان وی است. پس از درمان ضدشپش، احتمال انتقال آلودگی از بین میرود و دانشآموز میتواند به مدرسه بازگردد.
در اوایل ، که بیماری هنوز گسترش نیافته است با کوتاه کردن موها، استحمام روزانه و جوشاندن وسایل شخصی می توان آن را از بین برد.
همانگونه که گفته شد شپش ها جزو حشرات محسوب می شوند ، بنابراین برای مقابله با آنها می بایست از یک حشره کش استفاده کرد که به شکل شامپو یا کرم قابل شستشو ساخته شده است .
اغلب بیماران توسط شامپوهاى مخصوص و بندرت داروهاى خوراکى درمان مى شوند. نکته مهم این است که باید تمام افرادى که ساعات زیادى را در کنار هم سپرى مى کنند مثل اعضا یک خانواده همزمان مورد درمان قرار گیرند. هرچند که علامتى وجود نداشته باشد وحتى در معاینه توسط پزشک نیز علامتى دال بر دیگرى در سایر افراد خانواده وجود نداشته باشد. بنابراین اگر یک فرد در یک خانواده مبتلاست تمامى اعضا باید درمان گردند. معمولاً علت شکست درمان بیماران نیز عدم رعایت همین نکته است. برخى موارد درمان نیاز به تکرار پس از یک هفته دارند که ضرورتاً باید انجام گیرد. روسرى، شانه، برس، کلاه، شال و روبالشى و ملحفه بایددر آب داغ شسته شوند. لوازم بهداشتى فردى باید در الکل خیسانده شده و یا در حرارت نسبتاً بالا شسته شوند. ضدعفونى و شست و شوى فرش و موکت ومبلمان ضرورتى نداشته و نیازى به ضدعفونى کردن کل خانه وجود ندارد. استفاده از شانه هاى با دندانه ریز جهت برداشتن رشک چسبیده به موها مى تواند کمک کننده باشد ولى تراشیدن موهاى سرتوصیه نمى گردد.

نکات مهم در مورد دارو درمانی در شپش سر :
نکته اول و مهمترین نکته این است که این داروها شدیدا سمی است . این داروها به هیچ عنوان خوراکی نیست . دارو را در حمام مصرف کنید و بعد از آلوده شدن دست به دارو هرگز دست را به دهن نگذارید و با دست آلوده چیزی نخورید .
شامپوهای ضد شپش بسیار مؤثر هستند.شامپوی Lindane(GBH) که در بزرگسالان بکار می رود برای اطفال و خانمهای حامله توصیه نمی شود.شامپوی Permethrin ۱% مناسب است .شامپو باید به تمام موها مالیده و ده دقیقه باقی بماند.سپس شسته و یک هفته بعد تکرار شود.این شامپو تخمها را از بین نمیبرد . لذا بعد از آن باید با محلول حاوی نسبت مساوی از سرکه و آب و با شانه ریز موها پاک شوند. شامپوی Hegor Antipoux تخمها را نیز از بین میبرد.تمام افراد خانواده باید با هم درمان شوند. هر چه که با سر بیمار در تماس بوده(شانه، ملحفه و کلاه)باید با آب گرم ۵۵ درجه شسته شوند.وسایلی که در اثر حرارت خراب می شوند باید به مدت ۲ هفته در کیسه دربسته باقی بمانند.
پرمترین
این دارو به عنوان داروی انتخابیدرمان شپش توصیه شده است و بهصورت شامپو، محلول سرشوی،پودر، لوسیون و کرم موجود است.
نحوه استفاده شامپو:
ابتدا موها را مرطوب نموده سپس باشامپو یا سرشوی ۱ درصد موها راآغشته نمایید. لازم است ماده مورد نظرکاملا به کف سر و ساقه مو مالیده وماساژ داده شود و آن گاه پس از ۱۰دقیقه شسته شود. این مشتقات باعثمسمومیت نمیشوند و اثر ابقایی برموهای سر دارد و تا ۱ هفته در مو باقیمیماند و روی رشک نیز اثر کشندگیدارند. گاهی اوقات ضروری است کهدرمان تکرار شود. در این مورد نیزلازم است پس از خشک کردن کاملموها و با استفاده از روش خیساندن مودر سرکه و شانه کردن، رشکها را از موجدا کنید.
سایر فعالیتهای درمانی :
- درمان علامتی خارش پدیدآمده در هر سه نوع شپش سر، تن وعانه عبارت است از تجویز آنتی هیستامینها ، مانند هیدروکسیزین، توسط پزشک معالج
- در صورت وجود عفونت ثانویهباکتریال باید هر چه سریعتر درمانآنتیبیوتیک را برای حداقل ۱۰ روزشروع کرد.
- وسایل شخصی و پوششینظیر کلاه، روسری و امثال اینهابایستی به مدت ۳۰ دقیقه با آبجوشانده شوند تا هم شپش و همرشک از بین بروند و سپس خشکشوند.
- استفاده مرتب از شانه دندانهریز در تشخیص، پیشگیری و درمانشپش سر توصیه میشود و به عنوانیکی از راههای تقویت بهداشتفردی مورد استفاده میباشد. فاصلهدندانههای این شانه باید به اندازهایباشد که عملا رشک را از موهای سرجدا نماید.
درمان شپش سر با استفاده از سرکه :
راه دیگرى نیز براى مبازه با شپشهاى سر وجود دارد. دو قاشق غذا خورى سرکه را در یک لیتر آب حل کنید، سپس تمام سر و موها را با این محلول خیس کنید. بعد از چند دقیقه با یک شانه دندانه ریز موها را خوب شانه کنید. محلول آب و سرکه کپسول تخمها را سست میکند و شانه دندانه ریز به جدا کردن آنها از موها کمک میکند.
همه لباسها و ملافههایى که با فرد شپشزده در ارتباط بودهاند باید تا حد ممکن با آب داغ شسته شوند. درجه حرارت بالاتر از ۵۱ درجه شپشها را از بین میبرد. وسایلى که قابل شستشو نیستند را میتوان به جاى دور انداختن در یک پلاستیک در بسته به مدت دو هفته در یخچال قرار داد.
اگر فرد یا فرزندان وی دچار این مشکل شدهاست حتما دوستان و اطرافیان را از مشکل خود آگاه کنید. دلیلى براى ترس یا خجالت وجود ندارد. جلوگیرى از گسترش بیمارى از بازگشت آن به سوى فرد هم جلوگیرى میکند.
اما بهترین راه بیشگیرى از شپشزدگى، استفاده از وسایل شخصى است. وسایلتان را به کسى قرض ندهید از کسى هم قرض نگیرید.
در درمان شپش سر دو نکته مهم را باید همواره به خاطر داشت:
۱- دو بار درمان به فاصله ۷ تا ۱۰ روز لازمست ، چرا که اگر چه با درمان نخست ، شپش های سر و اکثر تخم های آن از بین می روند ، اما از آنجایی که امکان سر برون آوردن آنها تا ۷ روز بعد از تخم ها وجود دارد ، لذا بهتر است به فاصله ۷ تا ۱۰ روز ، درمان مجدد انجام شود تا پیش از آنکه این شپش های جدید بالغ شده و توانایی حرکت پیدا کنند ، از بین بروند.
۲- تمام موارد تماس احتمالی باید درمان شوند، در غیر اینصورت همیشه احتمال ابتلای مجدد وجود خواهد داشت.
البته آنچه در کشور ایران برای این درمان این بیماری استفاده میشود عمدتا شامپو لیندین ۱ درصد و شامپو پرمترین ۱ درصد است . این فراورده ها برای بیش از ۴۰ سال است که مورد استفاده قرار می گیرند و غالبا غیر از عوارض نادر گذرا ، عارضه دیگری ندارند، اما مهم این است که درست مطابق آنچه توصیه شده است استفاده شده و بیش از حد مصرف نشوند، علاوه براین می بایست تمام موها بخوبی با آنها مرطوب شوند چرا که شپش سر کشته نمی شود مگر آنکه در تماس مستقیم با دارو قرار گیرد. ضمنا مثل استفاده از هر فرآورده دارویی دیگری لازمست که در مورد مصرف در زنان باردار ، مادران شیرده و نوزادان با پزشک مشورت انجام شود.
به یاد داشته باشید :
پس از درمان ، برداشتن رشک ها نه برای ادامه درمان و نه برای کنترل بیماری ضرورتی ندارد. در عین حال برای بسیاری این مسئله از نظر ظاهر مهم بوده و یا ممکن است مشکلاتی را در مدرسه ایجاد کند. بنابراین چاره ای نخواهد بود بجز جدا کردن رشک ها با ناخن یا استفاده کردن از شانه های دندانه ریز. به هر حال به عنوان یک قاعده کلی ، اگر در فاصله کمتر از ۴ سانتی متری پوست سر ، تخم شپش رویت نشود، بیماری درمان شده تلقی می شود و رشک های موجود روی موها با فاصله بیش از ۴ سانتی متر، اهمیتی از نظر انتقال بیماری ندارند.
شپش سر برخلاف شپش تنه ، ناقل هیچ بیماری دیگری نیست و از این بابت نگرانی وجود ندارد.
به خاطر داشته باشید اگر پس از دوبار درمان مجددا به شپش سر مبتلا شدید ، این بدان معنی است که فرد مبتلای درمان نشده ای در نزدیکی شما وجود دارد. بهر حال با ابتلای مجدد، دو دوره درمان مجدد هم لازمست .
نکات مهمی که لازم است بدانید :
دخترها بیشتر از پسرها به شپش سر مبتلا می شوند که علت آن تماس سر به سر بیشتر در این جنس می باشد . این نکته مهم است که هر کسی می تواند بدون ارتباط با شرایط اجتماعی – اقتصادی خاص یا وضعیت خاص بهداشت فردی اش به شپش مبتلا شود . شپش در آب زنده نمی ماند زیرا از طریق سوراخ های کوچکی که در اطراف بدنش بنام اسپیراکل دارد تنفس می کند بهمین دلیل در مناطقی مثل استخر قادر به فعالیت نیست و از طریق شنا و استخر منتقل نمی شود .
اگر کودک شما مبتلا به شپش شد بدانید که بدترین اتفاق عالم برای او رخ نداده است و مهم ترین نکته آن است که در این خصوص والدین ترس بخود راه ندهند . البته شپش اگر برای مدتی بدون درمان بماند می تواند مشکلاتی برای سلامتی فرد و دیگران ایجاد کند . بزرگ ترین مشکل ایجاد حس مشمئز کننده ای است که در دوستان و اطرافیان فرد مبتلا بوجود آمده و به مختل شدن روابط بین فردی می انجامد .
ابتلا به شپش یکی از بیماریهای شایع در همه سنین بویژه در سنین مدرسه می باشد .
شپش علاوه بر ناراحتیهایی که در اثر گزش ایجاد می کند ،ناقل بیماری تیفوس و تب راجعه نیز می باشد .
بنابراین آگاهی از علائم و نشانه های این بیماری در مدارس ، گامی مثبت در جهت کنترل بیماری محسوب می شود .
در چه مواردی موی سر دانش آموز باید بررسی شود ؟
۱ – وقتی یک مورد شپش در کلاس کشف شد تمام دانش آموزان همان کلاس باید بررسی شوند .
۲ – برادران و خواهران و اولیاء دانش آموزان مبتلا نیز باید مورد بررسی قرار گیرند .
۳- موارد جدید باید فوراً درمان شوند .
۴ – وقتی بیش از سه کلاس یک مدرسه درگیر باشند تمام کلاسهای مدرسه باید از نظر شپش غربالگری شوند .
۵- چک کردن موی سر باید زیر نور کافی صورت پذیرد .
۶- دانش آموز مبتلا زمانی که دوره درمانش تمام شد یا تمام تخم ها از موهایش زدوده شد باید پذیرفته شود .
۷ – دانش آموز مبتلا باید بمدت ۱۴ روز مورد بررسی روزانه قرار گیرد .
۸ – اعضای خانواده باید تا ۱۰ روز موهایشان از نظر ابتلا به شپش مورد بررسی روزانه قرار گیرد .
چگونه به شپش سر مبتلا می شویم؟
ازدحام جمعیت باعث می شود که شپش بتواند از سری به سری دیگر برود و از آنجایی که تماس نزدیک در بچه ها امری شایع است ، شپش سر بیشتر در این گروه سنی اتفاق می افتد ، هر چند هر کس در هر شرایط آب و هوایی ممکن است مبتلا شود.
طول مو، جنس ، سن و رنک مو تاثیری در انتقال شپش نداشته ، شامپو کردن معمولی باعث از بین رفتن یا پیشگیری از آن نمی شود و شستشو با سرکه هم تاثیری ندارد.
تراشیدن موها اگر چه موثر است اما راه حل مناسبی به شمار نیامده کاملا غیرضروری است .
شپش سر به هر حال از سر فرد دیگری به شما یا خانواده شما منتقل شده و شکستن زنجیره انتقال تنها با درمان موثر و برررسی تمامی موارد تماس میسر می شود.
چگونه به وجود شپش سر مشکوک شویم ؟
بزاق و ترشحات شپش سر محرک بوده و باعث خارش قابل توجه می شود اما تقریبا همه افراد با اطلاع یافتن از وجود شپش سر در نزدیکان خود، ناگهان دچار خارش سر میشوند! بنابراین طبیعی است که صرفا وجود خارش کافی نبوده ، لازمست که معاینه و بررسی دقیق تری انجام شود خیلی از اوقات هم، مدرسه یا همسایگان ممکن است شما را از وجود شپش در دانش آموزان مطلع کنند و لازمست که شما خانواده خود را از این نظر بررسی نمایید.
شپش سر اغلب با چسبیدن به قاعده مو خود را از چشمان شما مخفی می کند، ضمن آنکه از نور و گرما هم گریزان بوده ، غالبا دور از تاج سر قرار می گیرد لذا بیشتر مشاهده رشک های چسبیده به سر است که شک به بیماری را بر می انگیزد
چگونه مطمئن شویم که رشک را یافته ایم ؟
آنچه مهم است آن است که رشک را از شوره سر و سایر حالات مشابه افتراق دهیم، شوره سر در واقع پوست مرده است که به راحتی از مو جدا می شود. گاهی اوقات بقایای اسپری های مو هم ممکن است با رشک اشتباه شوند، اما توجه به چند نکته ما در تشخیص رشک کمک می کند: رشک ها همیشه یک شکل و تخم مرغی شکل بوده ، به مو در نزدیکی پوست سر چسبیده اند و عمدتا در گیجگاهها، بالای گوش ها و پشت گردن دیده میشوند و برای جدا کردن آن ها از مو استفاده از ناخن ها ضروری بوده ، به راحتی جدا نمی شوند.
به هر حال برای پیدا کردن تخم شپش می بایست با حوصله تمام از یک گیجگاه به طرف مقابل ، منطقه به منطقه مو را گشت و بهتر است این کار زیر نور مناسب انجام شده و البته استفاده از یک ذره بین هم می تواند کمک کننده باشد. ضمنا این دقت را هم باید معطوف داشت که نزدیکی زیاد سر به فرد مورد معاینه ، می تواند باعث منتقل شدن شپش به سر فرد معاینه کننده شود.
آشنایی با شپش سر :
برای مبارزه با شپش بهتر است ابتدا حقایقی را در مورد آن بدانیم :
· شپش سر حشره ای بدون بال است که در سر انسان زندگی کرده ، از آن تغذیه می کند.
· شپش سر تقریبا هر چهار ساعت از خون تغذیه می کند.
·دارای شش پا است که طوری طراحی شده اند که قادر به چنگ زدن به مو باشد ولی توانایی پریدن ندارد. شکستن هر پا (با شانه زدن ) باعث مرگ شپش خواهد شد.
· اندازه آن حدود یک تا دو میلی متر است ، به عبارتی دیگر ریز، اما قابل مشاهده است .
· شپش ماده بالغ طی عمر حدودا یک ماهه خود ، روزانه ۴ تا ۶ تخم می گذارد. این تخم ها به مو در نزدیکی پوست سر که دما و رطوبت مناسب را داراست می چسبند و پس از ۷ روز ، شپش ها از تخم سر بیرون می آورند و طی ۳ بار پوسته ریزی به شپش بالغ تبدیل می شوند.
درمان:
چگونه از شر این مزاحمان راحت شویم ؟
همانگونه که گفته شد شپش ها جزو حشرات محسوب می شوند ، بنابراین برای مقابله با آنها می بایست از یک حشره کش استفاده کرد که به شکل شامپو یا کرم قابل شستشو ساخته شده است .
در درمان شپش سر دو نکته مهم را باید همواره به خاطر داشت:
۱- دو بار درمان به فاصله ۷ تا ۱۰ روز لازمست ، چرا که اگر چه با درمان نخست ، شپش های سر و اکثر تخم های آن از بین می روند ، اما از آنجایی که امکان سر برون آوردن آنها تا ۷ روز بعد از تخم ها وجود دارد ، لذا بهتر است به فاصله ۷ تا ۱۰ روز ، درمان مجدد انجام شود تا پیش از آنکه این شپش های جدید بالغ شده و توانایی حرکت پیدا کنند ، از بین بروند.
۲- تمام موارد تماس احتمالی باید درمان شوند، در غیر اینصورت همیشه احتمال ابتلای مجدد وجود خواهد داشت.
و اما برای درمان شپش سر ، چند فراورده موثر در داروخانه ها موجود است. آنچه در کشور ما برای این منظور استفاده میشود عمدتا شامپو لیندین ۱ درصد و شامپو پرمترین ۱ درصد است . این فراورده ها برای بیش از ۴۰ سال است که مورد استفاده قرار می گیرند و غالبا غیر از عوارض نادر گذرا ، عارضه دیگری ندارند، اما مهم این است که درست مطابق آنچه توصیه شده است استفاده شده و بیش از حد مصرف نشوند، علاوه براین می بایست تمام موها بخوبی با آنها مرطوب شوند چرا که شپش سر کشته نمی شود مگر آنکه در تماس مستقیم با دارو قرار گیرد. ضمنا مثل استفاده از هر فرآورده دارویی دیگری لازمست که در مورد مصرف در زنان باردار ، مادران شیرده و نوزادان با پزشک مشورت انجام شود.
چند نکته دیگر !
· پس از درمان ، برداشتن رشک ها نه برای ادامه درمان و نه برای کنترل بیماری ضرورتی ندارد. در عین حال برای بسیاری این مسئله از نظر ظاهر مهم بوده و یا ممکن است مشکلاتی را در مدرسه ایجاد کند. بنابراین چاره ای نخواهد بود بجز جدا کردن رشک ها با ناخن یا استفاده کردن از شانه های دندانه ریز. به هر حال به عنوان یک قاعده کلی ، اگر در فاصله کمتر از ۴ سانتی متری پوست سر ، تخم شپش رویت نشود، بیماری درمان شده تلقی می شود و رشک های موجود روی موها با فاصله بیش از ۴ سانتی متر، اهمیتی از نظر انتقال بیماری ندارند.
·شپش سر برخلاف شپش تنه ، ناقل هیچ بیماری دیگری نیست و از این بابت نگرانی وجود ندارد.
·به خاطر داشته باشید اگر پس از دوبار درمان مجددا به شپش سر مبتلا شدید ، این بدان معنی است که فرد مبتلای درمان نشده ای در نزدیکی شما وجود دارد. بهر حال با ابتلای مجدد، دو دوره درمان مجدد هم لازمست
- دارو را هرگز در داخل حمام استفاده نکنید زیرا گرما باعث ایجاد بخاطر و تبخیر دارو می گردد که شدیدا برای شما سمی است.